ouderdom

27 december 2022

Schemerleven – Jaap Robben

Jaap Robben schreef al een aantal boeken voor kinderen en twee romans voor volwassenen, waarin de hoofdpersonen kinderen zijn. In zijn derde roman gooit hij het over een andere boeg: de hoofdpersoon is bejaard en net verhuisd naar een aanleunwoning. Frieda kon al langer niet meer goed voor zichzelf zorgen, maar haar man was mantelzorger. Hij is plotseling overleden en dus gaat Frieda na vijftig jaar ergens anders wonen.

Ik vind het erg knap hoe Jaap Robben zich heeft ingeleefd in iemand op leeftijd: hoe het voelt om afhankelijk te worden van anderen, een bril en gehoorapparaatjes nodig te hebben, en hoe het eraan toe gaat in een verzorgingstehuis. Frieda moet erg wennen, maar wil zich niet laten kennen. Alleen als iets echt belangrijk is, vraagt ze het aan haar zoon. Die raakt geïrriteerd, want hij heeft het druk gehad met het regelen van de uitvaart en het leeghalen van het ouderlijk huis. Bovendien is zijn vriendin zwanger. En nog vraagt zijn moeder om meer aandacht.

Verder lezen
10 augustus 2022

De Geliefden – Willemijn Kranendonk

Jacqueline en Rosa zijn totaal verschillend, en toch waren ze veertig jaar geleden geliefden. Nu zijn ze 66 jaar, hun levens veranderen en ze denken terug aan vroeger. De Geliefden bestaat uit drie delen: Jacqueline, 1973 en Rosa. De hoofdstukken zijn kort en ik vlieg er doorheen.

Jacqueline is altijd alleen gebleven en heeft haar leven gewijd aan haar veeleisende kantoorbaan. Nu ze met pensioen is, heeft ze geen idee hoe ze haar dagen moet vullen. Ze is een rijke dame die nooit heeft nagedacht over de zin van haar leven. De leegte om haar heen laat herinneringen boven komen. Jacquelines moeder overleed toen ze vier jaar was. De band met haar vader is altijd koel geweest. Ze erfde zijn landgoed, dat ze net heeft verkocht om in een luxe bungalow te gaan wonen. In een opwelling neemt Jacqueline contact op met Eric, die net begonnen is als coach. Hij stelt kritische vragen en dat helpt haar. In de laatste zin van Jacquelines deel wordt ze gebeld door Rosa…

Verder lezen
26 november 2021

Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan… – Louis Couperus

In mijn laatste poll had ik vier boeken gezet waar ik een beetje tegenop zag. Louis Couperus won het net van Philippe Claudel. Eerder had ik van Couperus al Eline Vere gelezen, wat ik mooi vond, en als tiener was ik onder de indruk van De stille kracht. Ik verwachtte daarom dat Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan… me ook zou bevallen.

Het ouderwetse taalgebruik is weer even wennen, maar het leest al snel vlot. Couperus maakt lange zinnen met veel komma’s. Hij geeft gesprekken vrij letterlijk weer, inclusief haperingen, dat doet geen enkele moderne schrijver. Typisch is het taalgebruik van de oude dokter: ja-ja, zo-zo… Die drie puntjes komen veelvuldig terug. Sommige woorden hoor je nooit meer, zoals ‘bonhomie’ maar ook ‘versneukerend’, wat toch grappig klinkt. Meestal kan ik uit de context prima begrijpen wat het betekent.

Verder lezen
20 januari 2020

Holy Trientje – Anne-Gine Goemans

Het nieuwe boek van Anne-Gine Goemans gaat over een non die in actie komt tegen nucleaire wapens. De daadwerkelijke demonstratie vindt plaats aan het einde van het boek, als de bejaarde zuster Trientje een bont gezelschap om zich heen heeft verzameld. Holy Trientje vertelt hoe deze mensen bij elkaar zijn gekomen. In het eerste deel wordt de aanloop verteld vanuit vier perspectieven:

  • Regina was als kind met tante Trientje bij een demonstratie tegen de sluiting van een abortuskliniek. Ze heeft zojuist haar baan bij de televisie opgezegd vanwege gewetensbezwaren. Regina gaat naar Amerika om zuster Kathleen op te zoeken, die beroemd is geworden doordat ze een zwaarbeveiligd kernwapenterrein is binnengedrongen om te demonstreren. Trientje voelt zich geroepen om ook zoiets te doen.
  • Yoshida woont in Fukushima en moet na het ongeluk in de kerncentrale en de tsunami vluchten. Zijn boerderij met koeien laat hij achter, om na een paar jaar terug te keren zonder vrouw en kind.
  • Hansje was vroeger protestfotograaf en maakte de beroemd geworden foto van Trientje met Regina tijdens de demonstratie. Haar kleinzoon Arend wil in haar voetsporen treden.
  • Bonnie is opgegroeid op de Marshalleilanden, waar de Amerikanen kernproeven hebben uitgevoerd. Haar eiland is daardoor niet meer bewoonbaar en haar halve familie is al overleden door stralingsziektes.

Verder lezen

23 oktober 2018

Leesreis om de wereld: Libanon

Op de eerste bladzijde weet ik het al: An unnecessary woman is een goed boek. Ik waan me meteen in Libanon, waar Aaliya in de badkamer staat en ziet dat ze haar haar per ongeluk blauw heeft geverfd. Dat kwam zo: elke ochtend drinken haar drie buurvrouwen koffie op de gang van hun flatgebouw. Aaliya kan ze meestal letterlijk verstaan en hoorde ze zeggen dat Aaliya’s witte haar er beter uit zou zien met zo’n speciale shampoo met wat blauw erin, zodat het minder geel lijkt. Maar te veel van die shampoo maakt je haar blauw en nu durft ze zich helemaal niet meer op de gang te vertonen.

Aaliya doet niet mee aan het koffiedrinkritueel, want ze zit liever in haar appartement, omringd door stapels boeken. Ze denkt dan ook vaak in citaten uit klassiekers, die ze heeft verzameld in de loop van een halve eeuw waarin ze in een boekwinkel werkte. Die baan kreeg ze nadat haar man haar verlaten had. Hij was impotent, dus kinderen hadden ze niet. Aaliya bleef in hun appartement wonen. Ook tijdens de burgeroorlog heeft ze Beiroet nooit verlaten.

Verder lezen

28 juli 2018

Een hemel zonder schroeven – Marieke van Meijeren

In 2065 begraaft Maria haar man Aron. Ze vindt het een heel naar idee dat hij nu onder de koude aarde ligt. Haar zoon Seth, die normaal in Oeganda woont, logeert bij haar. Maar hij is vaak op stap, onder andere om een plek in een verzorgingstehuis te vinden voor zijn moeder. Maria ziet dat niet zitten, want dan kan ze haar twee katten niet meenemen.

Maria’s gedachten zijn vaak warrig en Marieke van Meijeren geeft dat op een poëtische manier weer. In het begin kost het me daarom moeite om in het verhaal te komen, ook omdat er veel flashbacks naar vroeger zijn. Die gaan met name over de tijd dat Seth een peuter was en Maria gedwongen werd opgenomen op een psychiatrische afdeling. Ze was depressief doordat ze in Afrika in een oorlogsgebied had geleefd. Maar dat haar kind tijdelijk door anderen werd verzorgd, leverde ook een trauma op.

Verder lezen

6 mei 2017

De twee rivieren – Inez van Dullemen

Inez van Dullemen was negentien jaar toen ze debuteerde. Bijna zeventig jaar later is ze gestopt met schrijven, maar ze kan het toch niet laten om herinneringen te noteren. Die fragmenten vormen samen De twee rivieren. Een aantal stukjes gaan over de vogels in haar tuin. Met sommige heeft ze een speciale band. Maar ze verlangt terug naar de prachtige natuur die ze zag op haar vele verre reizen, van Antarctica tot de jungle van Zuid-Amerika. Daar speelt zich ook het boek af dat ik acht jaar geleden van haar las: Het land van zwart en rood. Ik kan me er weinig van herinneren, maar wel dat ik het zo prachtig geschreven vond en dat ik meer van deze schrijver wilde lezen. Ook in dit laatste boek komen reizen veelvuldig aan bod en het is heerlijk om erover te lezen. Verder lezen

20 maart 2017

Liefde in tijden van cholera – Gabriel García Márquez

Liefde in tijden van cholera kreeg de meeste stemmen in mijn vorige poll. Sommige lezers gaven zelfs aan dat het bij hun lievelingsboeken hoort. Ik had al eerder iets van Gabriel García Márquez gelezen (Over de liefde en andere duivels) en dat beviel me wel. Dus vol goede moed begon ik aan dit dikke boek van vijfhonderd bladzijden.

Op de achterkant staat dat de hoofdpersonen Fermina Daza en Florentino Ariza heten, maar het boek begint met de dood van dokter Urbino. Het duurt even voordat ik door heb hoe de verhoudingen liggen. García Márquez blinkt uit in breedsprakigheid en dat toont hij ook meteen in het begin; daarom kost het me wat moeite erin te komen. Maar na een tijdje heb ik een goed tempo te pakken. Soms lees ik wel een zin terug, want het is soms wel jammer om zo snel door de mooie zinnen heen te gaan, maar een flink tempo is wel nodig om dit te volbrengen. Dokter Juvenal Urbino is de echtgenoot van Fermina Daza. Ze trouwden aan het einde van de negentiende eeuw in stad in Colombia. Ze kwamen beiden uit een rijke familie. Het is echter geen huwelijk uit liefde, al leren ze wel van elkaar te houden. Echte liefde heeft Fermina als tiener wel meegemaakt, want Florentino Ariza viel als een blok voor haar en ze hebben jarenlang stiekem brieven aan elkaar geschreven. Maar in een impulsieve bui heeft ze hem afgewezen. Verder lezen

18 december 2016

Honderd woorden voor grijs – Hannah Buenting

Teun wil weg. Ze boekt de eerste reis die vertrekt. Dat blijkt een wandelvakantie met allemaal ouderen te zijn. Lukt het dan wel om te leren alleen te zijn? De hoofdstukken waarin Teun haar vakantie beschrijft worden afgewisseld met de aanloop naar deze spontane reis. Ze heeft haar brave vriendje Thijs verlaten, omdat ze viel voor de excentrieke Vos. Dat kostte haar wel al haar oude vrienden. Vos trekt zich niks aan van wat anderen vinden. Hij geeft niet om vakantie, kleren of schone haren, familie of op tijd naar bed gaan. Hij hoort nergens bij, maar kent wel veel mensen. Teun en Vos gaan samenwonen en ze houden van elkaar, maar langzamerhand glijdt Vos af. Hij drinkt veel en verdient geen geld. Teun maakt zich niet druk, ze laat hem zijn zoals hij is.

Verder lezen