eiland

10 maart 2024

Vervolg van de Barrøy-serie – Roy Jacobsen

‘Vervolgboeken zijn zelden beter.’ Dat schreef ik bij De onzichtbaren, het eerste deel van de Barrøy-serie. Uitgerekend hierbij vind ik het tweede boek beter dan het eerste. Het kan liggen aan het moment waarop ik het heb gelezen, maar ik heb hier meer van genoten. Dat klinkt een beetje vreemd bij een verhaal dat zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar het is zó beeldend geschreven.

Deze serie draait om het leven van Ingrid, die op het Noorse eiland Barrøy woont. In Witte zee is ze een dertiger die stevig in haar schoenen staat. Door de omstandigheden woont ze een tijdje helemaal alleen op het eiland. Ze houdt zich in leven door een goede etensvoorraad die ze aanvult door te vissen in de ijskoude zee. Regelmatig roeit ze over naar het hoofdeiland om inkopen te doen, bijvoorbeeld als ze zout nodig heeft om haring te pekelen.

Verder lezen
10 januari 2024

Langs de kustlijn – Dorthe Nors

Van Dorthe Nors las ik eerder fictie. Langs de kustlijn staat echter bij de reisboeken in de bibliotheek. Het gaat over de Noordzeekust en speelt zich vooral af in Denemarken, maar de schrijver maakt ook uitstapjes naar Den Helder en Amsterdam. Later komt het Waddeneiland Sylt voorbij, dat nu bij Duitsland hoort, maar vroeger ook wel Deens is geweest.

Dorthe Nors vertelt over hoe ze opgroeide bij het noorden van de westkust van Denemarken, waar ruimte is. Als jong volwassene verhuisde ze naar Kopenhagen. Ze woonde ook een tijdje op het Waddeneiland Fanø. Voor het schrijven van dit boek reist ze per auto langs oude bekende plekken. Soms reist ze samen met een vriendin, bijvoorbeeld als ze een tocht maakt langs kerken met eeuwenoude fresco’s. Onderweg spreekt ze allerlei mensen.

Verder lezen
7 oktober 2023

De bibliotheek van Ameland

Ameland is het vijfde Nederlandse Waddeneiland dat wij bezoeken. En ook daar is een openbare bibliotheek. Er zijn er zelfs twee, want naast de bieb in Nes is er een piepklein filiaal in Hollum. Dat past op twee foto’s, die je groter kunt bekijken door erop te klikken.

Toch handig dat je niet het halve eiland over hoeft te fietsen als je in het westen een boek nodig hebt. We zijn op het eiland tijdens de hittegolf in september. Door de zon is het moeilijker te fotograferen.

Het gekke van dit bord is dat de middelste zin in het Engels is, terwijl je verder op Ameland alleen Nederlands en Duits tegenkomt. En een beetje Fries en Amelands uiteraard. Ook binnen zijn er naast Nederlandse meer Duitstalige dan Engelstalige boeken te vinden. En ik vind een vogelboek in twee streektalen.

Verder lezen
7 juli 2023

Wieren – Miek Zwamborn

Dit is een zeer origineel boek. Ik lees wel vaker non-fictie over bepaalde aspecten van de natuur, maar dit is anders. Miek Zwamborn schrijft over zeewier vanuit allerlei perspectieven: wetenschap, geschiedenis, kunst en allerlei toepassingen door mensen.

In het begin worden de termen ‘algen’ en ‘wieren’ door elkaar gebruikt en het is me nog steeds niet duidelijk of het ene nou een deelgroep van de andere is. Het boek heeft geen duidelijke structuur. Historische weetjes worden afgewisseld met eigen ervaringen van de schrijver, wat haast poëtisch wordt. Ze heeft een huis op het Schotse eiland Mull en daar oogst ze zelf weleens zeewier, om ermee te koken.

Verder lezen
10 maart 2023

De flat aan het einde van de wereld

Het IJslandse kinderboek De flat aan het einde van de wereld trok onze aandacht in de boekhandel vanwege de mooie voorkant, geschilderd door Linde Faas. Nieuwsgierig geworden leende ik het uit de bibliotheek.

Björk gaat met haar ouders op bezoek bij haar oma. Die heeft ze nog nooit ontmoet, want deze oma Eiland woont op een afgelegen eiland, waar je alleen per veerboot kunt komen. Björks vader is als tiener vertrokken, om nooit meer terug te komen. Maar nu heeft oma Eiland haar bekken gebroken en de arts heeft aangegeven dat ze veel hulp nodig zal hebben, dus besluit het gezin om af te reizen naar dat verre eiland. Daar aangekomen staat oma niet te juichen om haar zoon met zijn gezin te ontvangen.

Björk gaat ervan uit dat ze niet lang zullen blijven. Maar ze blijken de laatste veerboot voor de winter te hebben genomen… Ze zullen maandenlang blijven en deel worden van de gemeenschap van bijna tweehonderd mensen. Die wonen allemaal in hetzelfde flatgebouw met twaalf verdiepingen. Het is een hechte gemeenschap, die kritisch is op de nieuwelingen.

Verder lezen
29 april 2022

De bibliotheek van Vlieland

Net als de andere door mensen bewoonde Waddeneilanden heeft Vlieland een eigen bibliotheek voor eilanders en toeristen. Sinds een paar jaar zit de bieb in het schoolgebouw, waar ook de toneelvereniging en de fanfare oefenen.

We fietsen erheen op een zonnige woensdagmiddag. De vorige keer lukte het niet om naar de bieb te gaan, omdat de openingstijden vrij beperkt zijn buiten de schoolvakanties. Toch is het nu ook niet druk. We maken een praatje met de enthousiaste bibliotheekmedewerker.

Verder lezen
25 april 2022

De zee, de zee alleen – Tineke Hendriks

De Noorse zeeschilderes Betzy Akersloot-Berg bracht het laatste deel van haar leven door op Vlieland. Daar overleed ze in 1922, dus dit jaar precies een eeuw geleden. Ter gelegenheid daarvan is de geromantiseerde biografie De zee, de zee alleen verschenen. Ik las het tijdens een paar dagen op Vlieland, waar zelfs een straatje naar Betzy is genoemd.

In 1850 werd Betzy Berg geboren in het zuiden van Noorwegen. Tekenen en schilderen was haar liefste bezigheid. Ze wilde graag een kunstopleiding doen, maar dat konden haar ouders niet zomaar betalen. Betzy voelde zich beklemd door de verwachtingen van haar als jonge vrouw. Daarom meldde ze zich aan als zendeling en vertrok voor vijf jaar naar het noordelijkste puntje van Noorwegen, waar het in de zomer bijna niet donker wordt en de zon zich tijdens de ijskoude winter een paar maanden lang niet laat zien.

Verder lezen
13 april 2022

Wormmaan – Mariken Heitman

Elke is gewasveredelaar, wat betekent dat ze planten kweekt en selecteert tot ze de eigenschappen hebben die boeren graag zien. Vervolgens kunnen de zaden worden verkocht. Na zeven jaar heeft ze de ideale pompoen voor zich, maar een ander bedrijf is één dag eerder met het aanvragen van het patent voor een soortgelijk zaad. Alles is voor niks geweest en Elke neemt ontslag. Ze vertrekt naar een Waddeneiland (er wordt niet verteld welke) en daar denkt ze na over wie ze is en wat ze tot nu toe in haar leven heeft gedaan. Ze heeft erwtenzaden meegenomen en is van plan om die te laten verwilderen, dus het tegenovergestelde van veredelen.

De wateraap vond ik een fascinerend debuut en daarom was ik nieuwsgierig naar de tweede roman van Mariken Heitman. De hoofdpersoon van beide boeken is Elke, die er jaren later nog steeds mee worstelt dat ze niet zo vrouwelijk is als mensen van haar verwachten. Regelmatig wordt ze aangesproken als ‘meneer’. Ze heeft niet de wens om man te zijn, maar is het zat dat mensen van alles verwachten omdat ze officieel in het hokje ‘vrouw’ valt. Daarmee word je zo beperkt.

Verder lezen
5 februari 2022

De onzichtbaren – Roy Jacobsen

Op het Noorse eiland Barrøy woont Ingrid met haar familie. Het eiland is ongeveer één bij een halve kilometer groot en er zijn nog wat rotseilandjes omheen, die ook van de familie zijn. Ze leven er samen met schapen, koeien en nog wat dieren. Verder vissen ze veel en verbouwen ze aardappelen. Het is hard werken om in leven te blijven.

In de loop van De onzichtbaren groeit Ingrid op van klein meisje tot volwassen vrouw, in gezelschap van haar ouders, haar tante en haar opa. Vader Hans is de eerste drie maanden van het jaar uit vissen. Verder timmert hij nieuwe gebouwen, die keer op keer door storm worden verwoest. De donkere, koude winter duurt lang. Niemand klaagt. Ze praten hoogstens over praktische zaken.

Verder lezen
16 januari 2022

Niets ontgaat ons – Janke Reitsma

Koen is vijftien als hij zijn babyzusje Aukje meeneemt naar het wad. Hij wil haar laten zien hoe mooi het daar is, met de strandvogels en de zeehonden. De dokter heeft gezegd dat het meisje waarschijnlijk voor haar eerste verjaardag zal sterven. Koen wil dat ze dan in elk geval in het paradijs is geweest. Bij eb zal hij over het wad wandelen naar het eilandje met baken, waar hij al jaren door zijn verrekijker naar kijkt, maar nog nooit eerder is geweest.

De hoofdstukken waarin Janke Reitsma over deze wadlooptocht vertelt, wordt afgewisseld met terugblikken. Koen woont samen met zijn ouders op een afgelegen plek: tussen twee dorpen in, aan de dijk van de Waddenzee. Het gezin krijgt zelden bezoek. Dat is niet voor niks, want in het verleden had bemoeienis van buiten verstrekkende gevolgen. Wanneer Koen dertien is, wil hij weten wat er precies is gebeurd in zijn vroege jeugd, maar aan wie moet hij dat vragen?

Verder lezen