Nederlands

14 september 2018

Gerbrand Bakker en Peter Zantingh over vaders en zonen

In de vakantie kies ik vaak voor schrijvers waar ik al eerder mooie boeken van las. Daarom zette ik deze zomer Perenbomen bloeien wit van Gerbrand Bakker op mijn e-reader. In het begin vraag ik me af waarom de zinnen zo kort en eenvoudig zijn; het blijkt een jeugdboek (later lees ik op de blog van Jannie dat het iets genuanceerder ligt). Dat had ik niet verwacht en ik moet er even aan wennen, maar op zich is het geen probleem.

Het gaat over een gezin met een vader en drie zonen. De moeder is ooit weggelopen en ze weten alleen dat ze in Italië zit, doordat ze van daaruit verjaardagskaarten stuurt. Op een dag krijgen de jongens met hun vader een auto-ongeluk, waar jongste zoon Gerson het slechtst vanaf komt. Hij wordt blind. De scènes in het ziekenhuis zijn soms heftig, maar door de eenvoudige taal voelt het niet zo ernstig.

Ondertussen heb ik zin om nog een ander verhaal tegelijk te lezen (ik lees meestal wel een paar boeken tegelijk). Op mijn e-reader vind ik De eerste maandag van de maand van Peter Zantingh waarin een reisje naar Praag voorkomt Verder lezen

3 september 2018

Concept M – Aafke Romeijn

Hava is chronisch ziek. Net als veel andere Nederlanders is ze kleurloos. Om in leven te blijven, heeft ze ampullen met kleurstof nodig die ze in een kastje tussen haar schouderbladen stopt. De ziekte kwam voor het eerst voor in 1955 en de oorzaak is onbekend. Kleurlozen kosten de samenleving veel geld, niet alleen vanwege de benodigde kleurstof, maar ook omdat ze minder energie hebben en daarom minder uren werken voor hetzelfde salaris. Er zijn mensen die vinden dat moet worden nagedacht over de toekomst, want er komen steeds meer kleurlozen en de kosten rijzen de pan uit. Ondertussen wordt minister-president Stork beschuldigd van belangenverstrengeling, omdat hij geïnvesteerd zou hebben in een klein farmaceutisch bedrijf dat vervolgens een grote aanbesteding binnenhaalde voor de productie van kleurstof.

Aafke Romeijn geeft in Concept M een goed voor te stellen beschrijving van kleurloosheid: Hava heeft een grijzige huid, witte haren en donkergrijze nagels. Verder lezen

22 augustus 2018

Strikt – Minke Douwesz

Vaak moet ik eerst wat moed verzamelen om aan een dik boek te beginnen, maar op Strikt van Minke Douwesz heb ik me alleen maar verheugd. Dat kwam doordat ik eerder zo had genoten van haar andere boek Weg. Beide boeken draaien om een lesbische vrouw, die met haar huisdieren op het platteland woont na jarenlang Amsterdam, die houdt van films, boeken en muziek, die veel vrienden heeft en toegewijd is aan haar werk in de medische sector. Ik vermoed dat ze ook allebei op de auteur lijken. Door de overeenkomsten haal ik de personages in het begin nog door elkaar. Ook zitten er wat details in die niet helemaal kloppen. Het lijken beginnersfouten, want verderop is hier geen sprake meer van.

Idske is psychiater en in opleiding tot psycho-analytica. Daarvoor moet ze zelf ook in therapie, waar ze haar diepste gedachtes deelt, maar als lezer weet je zelfs nog iets meer. In nauwkeurige beschrijvingen krijg je een volledig beeld van haar totale leven, zowel op haar werk als in haar vrije tijd. Ook de andere personages worden goed uitgewerkt, vooral haar vrienden, maar ook haar patiënten. Rode draad in het verhaal is de ontwikkeling van Idskes verliefdheid op celliste Judith. Verder lezen

13 augustus 2018

Hoor nu mijn stem – Franca Treur

Franca Treur werd bekend met haar debuut Een dorsvloer vol confetti, geïnspireerd op haar jeugd in een zwaar reformatorisch gezin. In haar derde roman Hoor nu mijn stem keert ze terug naar dit thema.

Hoofdpersoon Gina werkt als presentator bij de radio en is al lang geen refo meer. Haar relatie gaat uit en haar baan staat op de tocht. Ze overziet haar leven en denkt terug aan vroeger. De hoofdstukken wisselen af tussen Gina in het nu en Ina die opgroeit in een beschermde reformatorische omgeving in Zeeland.

Verder lezen

9 augustus 2018

Om nooit te vergeten – Thomas Olde Heuvelt

Vorig jaar las Thomas Olde Heuvelt voor tijdens de Nacht van de Literatuur. Dat maakte me nieuwsgierig naar zijn verhalen en daarom leende ik laatst Om nooit te vergeten uit de bieb. Het bevat vijf korte verhalen. Bij elk daarvan vertelt Thomas hoe het is ontstaan en welke prijzen hij ermee heeft gewonnen, altijd door vertalingen. Het wordt wel duidelijk dat het genre van korte verhalen in het buitenland niet zo’n ondergeschoven kindje is als hier.

De verhalen hebben allemaal iets surrealistisch. Daar houd ik van, zolang de schrijver me kan laten geloven dat het misschien wel echt waar is, in elk geval zolang ik het verhaal aan het lezen ben. Dat lukt Thomas soms wat meer en soms wat minder. Bij het eerste verhaal weet hij me goed mee te slepen. Het gaat over iemand die meelift met een vrouw die bij nader inzien vreemde eigenschappen heeft. Uiteindelijk ontsnapt hij op het nippertje aan een bizar ongeluk. Heel spannend!

Verder lezen

28 juli 2018

Een hemel zonder schroeven – Marieke van Meijeren

In 2065 begraaft Maria haar man Aron. Ze vindt het een heel naar idee dat hij nu onder de koude aarde ligt. Haar zoon Seth, die normaal in Oeganda woont, logeert bij haar. Maar hij is vaak op stap, onder andere om een plek in een verzorgingstehuis te vinden voor zijn moeder. Maria ziet dat niet zitten, want dan kan ze haar twee katten niet meenemen.

Maria’s gedachten zijn vaak warrig en Marieke van Meijeren geeft dat op een poëtische manier weer. In het begin kost het me daarom moeite om in het verhaal te komen, ook omdat er veel flashbacks naar vroeger zijn. Die gaan met name over de tijd dat Seth een peuter was en Maria gedwongen werd opgenomen op een psychiatrische afdeling. Ze was depressief doordat ze in Afrika in een oorlogsgebied had geleefd. Maar dat haar kind tijdelijk door anderen werd verzorgd, leverde ook een trauma op.

Verder lezen

23 juli 2018

God is groot – Mounir Samuel

Ik woon 200 meter vanaf de moskee en als ik op vrijdag thuis werk, hoor ik de oproep tot gebed. Toch spreek ik zelden een moslim. Ondertussen ben ik best wel nieuwsgierig naar hoe Nederlandse moslims in het leven staan en daarom begin ik aan het boek God is groot: eten, bidden en beminnen met moslims. Dit gaat over moslims in Nederland, maar heeft ook een persoonlijk tintje. Mounir Samuel kroop in de huid van een moslim, door de hele maand ramadan in 2017 mee te vasten en zo goed mogelijk als moslim te leven. Ondanks zijn turbulente leven is hij nog steeds overtuigd christen, maar in zijn omgeving zijn veel moslims.

Verder lezen