Van Fleur Bourgonje had ik al een paar mooie boeken gelezen en daarom was ik benieuwd naar haar nieuwste roman Liefde, liefde. Binnen een paar bladzijden weet zij daarin al een sfeer te scheppen en ik waan mij op het eiland dat ten zuiden van Chili ligt, in de Stille Oceaan. Vijf mensen uit het buitenland zoeken de eenzaamheid op het strand, maar ze komen elkaar tegen. Ze besluiten om samen te werken: twee mannen zoeken hout in het bos, eentje gaat uit vissen en de twee vrouwen blijven bij de hutten. Lekker stereotyp dus, net als de eilandbewoners.
Verder lezenNederlands
De dijk waarlangs we lagen – Fleur Bourgonje
Voor zijn vijftigste verjaardag nodigt Pieter zijn vrienden van vroeger uit. Toen ze achttien waren, maakten ze met z’n achten een boottocht op het IJsselmeer. Nu is het tijd voor een reünie.
Zijn jeugdvrienden zijn de enigen met wie hij zichzelf kan vergelijken, durft te vergelijken. Ze zijn in hetzelfde dorp geboren. Ze hebben dezelfde boeken gelezen, ze zijn in hetzelfde geloof grootgebracht en hebben dezelfde kansen gehad. Tijdens de vakanties waren ze altijd samen. Zijn jeugdvrienden zijn de ideale ijkmaat, de ideale ruis bij wat hij over zichzelf te vertellen heeft. Hun illusies en ontgoochelingen, hun waarheden en leugens en kwalen heeft hij nodig om de zijne onder ogen te zien.
In het eerste deel van De dijk waarlangs we lagen begint de bijeenkomst met een toespraak van Pieter, waar niemand echt naar luistert. Ondertussen begint het buiten te stormen. Het tweede deel bestaat uit acht hoofdstukken, waarin het perspectief telkens bij een ander van de vrienden en vriendinnen ligt. Eerst de vier mannen, dan de vier vrouwen.
Verder lezenBabel: de 20 reuzentalen van de wereld
Vorig jaar won Gaston Dorren de allereerste Taalboekenprijs met Babel. Daarin illustreert hij de diversiteit en eigenaardigheden van mensentalen, door de twintig grootste talen van de wereld te bespreken. Het begint bij de nummer 20, het Vietnamees, en eindigt bij het Engels, dat nu de allermeeste sprekers heeft. In elk hoofdstuk vertelt hij over de eigenschappen van de taal en over de historie, waarbij de focus soms meer op taalkunde en soms meer op geschiedenis ligt. Het is steeds weer een verrassing waar de schrijver mee komt.
De leesclub – Renate Dorrestein
Renate Dorrestein heeft de geschreven en ongeschreven literaire regels aan haar laars gelapt in De leesclub. In de eerste zin weet je al dat schrijver Gideon de Wit het niet heeft overleefd. Zeven vrouwen van middelbare leeftijd zitten in de rechtszaal en vertellen hoe het zover is gekomen. Al jarenlang vormen ze een leesclub waarvoor ze telkens een schrijver uitnodigen in de bibliotheek. Deze keer gaat het echter anders: ze ontmoeten de beroemde schrijver Gideon de Wit tijdens een literaire cruise naar Schotland, onder de titel ‘In de geest van Moby Dick’. Het wordt één groot drama, dat met veel droge humor wordt verteld. Ik heb er ontzettend om gelachen.
De weg naar zee – Elke Geurts
Twee vriendinnen zijn op vakantie met hun dochters. Op de laatste dag gaat Tessa met Summer naar het strand, terwijl Gina en Milja bij het huisje blijven. Het wordt een helse tocht door de duinen, waar Tessa de zware bolderkar met haar slapende dochter doorheen sleept. Ze raakt de weg kwijt en haar telefoon is uitgegaan door de hitte. Het strand kan toch niet ver meer zijn.
Onderweg kijkt Tessa terug op haar leven met Summer. Ze werd zwanger van haar Ozzie, Dylan, de mooie jongen uit Australië. Toen Summer werd geboren, bleek ze ‘niet goed’ te zijn. Ik vermoed al snel dat het om het syndroom van Down gaat, maar dat wordt pas verderop zo genoemd. Dylan gaat er heel ontspannen mee om, terwijl Tessa juist boeken leest en alles wil doen om Summers ontwikkeling te stimuleren. Bij Tessa komen ook gedachten voorbij die ze nooit zou uitspreken. Ze had zich zo verheugd op een miniversie van zichzelf en met Summer komen haar dromen niet uit.
Raadselvader – Jolande Withuis
Socioloog Jolande Withuis had al diverse boeken, waaronder biografieën, op haar naam staan toen ze de tijd rijp vond om te schrijven over haar eigen vader. Hij was overtuigd communist en dat heeft een enorme stempel op Jolandes jeugd gedrukt. In Raadselvader gaat ze op zoek naar wie haar vader Berry Withuis echt was. Tussen de verhalen over haar vader door vertelt ze over de invloed die hij op haar leven had, als kind maar ook daarna. Verder lezen
De brief voor de koning – Tonke Dragt
De brief voor de koning is een gouwe ouwe. Het boek kreeg in 1963 de Gouden Griffel en later zelfs de Griffel der Griffels 1955-2004. Dat belooft wat! De directe aanleiding om het te gaan lezen is de nieuwe Netflix-serie die hierop is gebaseerd. Misschien komt het wel daardoor dat de boeken continu zijn uitgeleend bij de bieb.
Het verhaal doet me denken aan Lord of the Rings, met kastelen, paarden en zwaarden, een jongeman die een gevaarlijke missie moet voltooien en er is zelfs sprake van twaalf ringen die alleen gedragen worden door heel bijzondere mensen. Verder lezen
Dierentalen – Eva Meijer
Er zijn maar een paar soorten dieren die praten zoals mensen dat doen en geen ander dier heeft een geschreven taal zo uitgebreid als de mens. Hieruit zou je kunnen concluderen dat dieren nu eenmaal niet zo intelligent zijn als mensen en dat ze geen complexe taal nodig hebben, omdat ze instinctief handelen en geen ingewikkelde emoties hebben. Deze denkbeelden hebben het onderzoek naar communicatie tussen niet-menselijke dieren tot nu toe behoorlijk vertraagd. Maar er zijn ook wetenschappers die verder kijken dan hun neus lang is. In Dierentalen geeft Eva Meijer een grondig en bondig overzicht van hun bevindingen.
Wij zijn licht – Gerda Blees
Na bundels van sterke verhalen en mooie gedichten (waar ik nog in bezig ben) is de eerste roman van Gerda Blees uitgekomen. Ze heeft dit boek gebaseerd op een nieuwsbericht over een woongroep, waarvan één van de leden is overleden en de anderen daarom zijn gearresteerd. Het verhaal begint in de nacht dat Elizabeth sterft en eindigt als de drie andere huisgenoten weer thuis zijn, waarbij twee van de drie aarzelen of ze hier willen blijven wonen. De structuur is opvallend: elk van de 25 hoofdstukken begint met ‘Wij zijn …’ en daarop kan van alles volgen: ‘Wij zijn de nacht’, ‘Wij zijn de plaats delict’, ‘Wij zijn de raadsvrouw’, ‘Wij zijn de slowjuicer’. Zo wisselt het perspectief steeds.
IJzerkop – Jean-Claude van Rijckeghem
Een meisje in het leger van Napoleon, zo luidt de ondertitel van IJzerkop. Oorlogsverhalen trekken me niet direct, maar Marcella blogde al enthousiast over deze genomineerde voor de Woutertje Pieterseprijs, dus ik ben klaar voor een spannend verhaal. Maar Jean-Claude van Rijckeghem bouwt het rustig op en het duurt wel honderd bladzijden voordat het meisje het leger in gaat. Eerst wordt uitgebreid beschreven hoe het leven van Stans en haar broertje Pier in Gent eruitziet voordat ze op avontuur gaan.
Stans is achttien en dat betekent dat ze aan trouwen toe is, maar aan het begin van het boek woont ze bij haar ouders, waar ze al haar tijd aan het huishouden besteedt. Toch weet ze er af en toe tussenuit te piepen. Haar broertje Pier is vier jaar jonger en krijgt toch regelmatig de opdracht om zijn zus in de gaten te houden. Stans is stoer en onstuimig; Pier is braaf en onhandig. Verder lezen
