oorlog

10 juni 2019

Eline – Michelle Visser

Veel Vlaamse auteurs hebben de Eerste Wereldoorlog in hun boeken beschreven, maar hoe was het in die tijd in Nederland? In 1918 maakt de Leidse Eline zich zorgen om die grote oorlog. Wat ze ervan weet is uit de krant en uit brieven van haar vriendin in Engeland en van haar Duitse schoonfamilie. De neven van haar man zijn als soldaat aan het front, zouden ze dat overleven? Eline weet wel dat er ook in haar eigen stad mensen in armoede leven, maar zelf zit ze er warmpjes bij met haar gezin. Ze vermaakt zich met schilderen, tennis, kletsen met vriendinnen en de zorg voor haar kinderen. Het huishouden laat ze aan de meid over.

Dan moet Elines echtgenoot een tijdje naar een dorp in Drente om daar een veenlijk te onderzoeken. Eline mist hem enorm en in een opwelling besluit ze om hem achterna te reizen, met de kinderen. Dat wordt een heel avontuur, zowel de reis als het wonen in een dorp. Verder lezen

29 mei 2019

Stad in de storm – Thea Beckman

Utrecht, 1672. Hans Stevenszoon Ortelius is bij zijn vader in de leer als boekhandelaar en drukker. Dertig jaar later denkt hij terug aan die paar woelige jaren, waarin hij bijzondere mensen ontmoette en oorlog het leven van de Utrechters bepaalde. De strijd ging tussen de patriotten en de prinsgezinden en tegelijkertijd werd de Republiek der Zeven Provinciën aangevallen vanaf alle kanten: op zee door de Engelsen en over land door de Fransen. De Fransen bezetten Utrecht, terwijl Holland beschermd werd door de Hollandse Waterlinie: dijken werden doorgeprikt om weilanden onder water te laten lopen, zodat niemand erdoor kon.

Thea Beckman verweeft de historische gebeurtenissen kunstig in het verhaal van Hans. Hierdoor ligt de focus op hoe het was voor gewone mensen. Verder lezen

5 mei 2019

Rose – Rosita Steenbeek

Terwijl ik gestaag vorder in een roman van Simon Vestdijk, heb ik behoefte aan iets wat makkelijker leest. Ik ben immers op vakantie op Vlieland, wat me moe maakt van het wandelen en de zon. Op mijn e-reader vind ik een boek van Rosita Steenbeek, waar ik eerder al het mooie Ander licht van las. Rose begint in 1920 op Wangeroog, ook een Waddeneiland. Dat is ook toevallig. Ik begin te lezen en ga meteen op in het verhaal dat Rosita heeft gebaseerd op het leven van haar Duitse oma.

In 1920 is Rose een tiener en ze is op Wangeroog voor de bruiloft van drie van haar neven, die met drie zusjes trouwen. Op het eiland hebben een oom en tante van Rose een hotel en de familie brengt de zomers er altijd door. Het is vlak na de Eerste Wereldoorlog. De mensen hebben opgelucht ademgehaald en hopen dat er nu nooit meer oorlog komt. Verder lezen

26 maart 2019

Leesreis om de wereld: Burundi

Gabriel is tien jaar als zijn ouders gaan scheiden. Zijn Rwandese moeder loopt weg en zijn uit Frankrijk afkomstige vader moet nu alleen zorgen voor Gabriel en zijn zusje Ana. Maar hun vader is vaak op stap. De kok en de chauffeur houden dan een oogje in het zeil. De scheiding grijpt Gabriel aan en hij blijft hopen dat het goedkomt tussen zijn ouders. Toch heeft hij ook veel plezier: met zijn vriendjes uit de steeg haalt hij kattekwaad uit en probeert hij de verveling tijdens eindeloze zomers te verdrijven. Ze pikken mango’s uit andermans tuin, gaan zwemmen en hangen in een autowrak, sigaretten rokend en grappen makend. ’s Avonds komt de hele buurt bij elkaar in het barretje. Daar hoort Gabriel af en toe iets over de politieke situatie van Burundi.

Verder lezen

21 november 2018

Anna Boom – Judith Koelemeijer

Anna Boom heeft een bewogen leven gehad, waarin ze in diverse Europese landen woonde. Als Judith Koelemeijer haar ontmoet, is ze al op hoge leeftijd. Anna luistert liever naar anderen, maar als Judith ernaar vraagt, is ze uiteindelijk wel bereid om haar verhaal te vertellen. Ook de Tweede Wereldoorlog komt ter sprake, waarin Anna zich in Hongarije inzette voor mensen die in gevaar waren. Vele gesprekken volgen en het resultaat is dit boeiende boek.

Anna’s jeugd verloopt al opmerkelijk. Haar vader komt te overlijden als Anna nog een baby is. Haar moeder neemt Anna mee naar Italië en Wenen, waar ze in pensions en hotels wonen. Ze leiden een luxe leventje en hebben overal kennissen en vrienden, maar Anna voelt zich nergens echt thuis. Het kan ook elk moment weer gebeuren dat ze verhuizen. Als Hitler in 1939 Tsjechoslowakije bezet, besluit Anna’s moeder dat ze naar vrienden in Boedapest gaan.

In Wenen had Anna al iets met een jongen, maar in Hongarije leert ze de liefde pas echt kennen als ze Géza ontmoet. Verder lezen

15 juli 2018

De tijd van de grote verwachtingen – Konstantin Paustovski

Het vierde deel van Konstantin Paustovski’s autobiografie speelt zich bijna helemaal af in Odessa rond 1920. De stad is geblokkeerd en de mensen kunnen geen kant op. Ze lijden honger en kou. Maar terugkijkend weet Paustovski vooral de mooie momenten te herinneren.

De tijd heeft van vroegere zorgen en noden reeds lang de scherpe kantjes afgeslepen. Het geheugen keert er slechts met tegenzin naar terug en geeft de voorkeur aan de gelukkige herinneringen van het verleden met zijn schaarse vrolijke momenten, die in de loop van de jaren hun volle omvang en betekenis hebben gekregen. Tyfus noch honger, ons ijzige kamertje noch de totale onzekerheid over de dag van morgen heeft ons geloof in een gelukkig lot voor ons volk kapot kunnen maken.

Verder lezen

22 juni 2018

Begin van een onbekend tijdperk – Konstantin Paustovski

Vorig jaar las ik het prachtige eerste deel over de jeugd van Konstantin Paustovski en het indrukwekkende tweede deel over zijn studententijd (waarin amper wordt gestudeerd). Het derde deel van zijn autobiografie is getiteld Begin van een onbekend tijdperk en speelt zich af in 1917, tijdens de Russische revolutie. De mensen leven in enorme onzekerheid over de meest basale dingen: waar haal ik vandaag eten vandaan en hoe veilig is de plek waar ik nu woon? Paustovski vertrekt op een gegeven moment van Moskou naar de Oekraïne, waar zijn zus en moeder al naartoe zijn gevlucht. Zijn reizen leveren ongelooflijke verhalen op, bijvoorbeeld hoe het was in een goederentrein die in 18 dagen van Kiev naar Odessa reed. Ik heb even opgezocht hoe lang dat is: amper 500 kilometer. Maar in oorlogstijd mag je al blij zijn als je zo’n rit overleeft. Paustovski lijkt het geen probleem te vinden om steeds te verhuizen, maar er is een grens: hij gaat niet buiten Rusland. Hij houdt van zijn enorme, uitgestrekte land, al is het er zo zwaar en gebeuren er absurde dingen. Als het fictie was, zou het ongeloofwaardig zijn, zo vaak ontloopt hij de dood op het nippertje.

Verder lezen