Vergeef ons onze zwakheid – Gijs IJlander

Sybrand Staring heeft als verpleeghuisarts voor het eerst euthanasie verleend, aan meneer Mos. En meteen belandt hij in de problemen. De dochter van de overleden man klaagt hem aan. Sybrand vlucht naar zijn tweede huis, op een Schots eiland.

Gijs IJlander begint dit boek echter met een korte epiloog, waarin allerlei papieren en boeken op tafel liggen. Ik begrijp er niks van, dus ga maar gewoon verder met de volgende bladzijde, waarop de veerboot aankomt op het Schotse eiland. De ruigheid ervan wordt goed beschreven.

Verder lezen

Het geluk van de Chinezen – Eefje Rammeloo

Als je meer wilt weten over het leven in China, moet je bij Eefje Rammeloo zijn. Zij woont als correspondent in Shanghai en schrijft onder andere voor dagblad Trouw. De afgelopen tijd bericht ze vooral over de strenge coronamaatregelen die China nog steeds ontregelen en waar nu ineens verandering in komt. In dit boek uit 2017 is daar uiteraard nog geen sprake van. De Chinese economie groeide als kool. Het geluk van de Chinezen is gebaseerd op een aantal artikelen waarin ze het dagelijks leven van Chinezen beschrijft.

Eefje portretteert allerlei mensen. Het is me vaak niet duidelijk wat hun voornaam en wat hun achternaam is. Soms komt de achternaam eerst, zoals in China gebruikelijk is, en soms komt de voornaam eerst. In het eerste hoofdstuk beschrijft ze vier middenklassegezinnen, van behoorlijk rijk naar vrij arm. Aan de hand van allerlei mensen komen diverse thema’s voorbij: hun woningen, werk, scholen, vrijetijdsbesteding en het beleid van de communistische regering. Ik vind het hoofdstuk over religie erg boeiend. Er zijn zowel legale als illegale kerken. Zowel het aantal christenen als het aantal moslims groeit.

Verder lezen

Kintu – Jennifer Nansubuga Makumbi

Bij een boek uit een ver land kan je je afvragen welk publiek de schrijver voor ogen heeft gehad, vooral als die geëmigreerd is naar een ander werelddeel. Is het boek dan geschreven voor de inwoners van dat geboorteland, die de nodige voorkennis hebben, of worden bepaalde zaken uitgelegd met het oog op buitenlandse lezers? Ik had me nooit zo gerealiseerd dat het laatste vaak het geval is, totdat Jennifer Nansubuga Makumbi bij Het Grote Gebeuren werd geïnterviewd. Ze vertelde dat haar eerste boek Kintu door Britse uitgevers was geweigerd omdat het ‘te Afrikaans’ was. Mijn eerste gedachte was: maar dat is toch juist interessant, daarom maak ik die leesreis door de wereld! Aan de andere kant creëert het misschien meer afstand en is het moeilijker om het verhaal te volgen als Europese lezer. Zo heeft Jennifer Makumbi heel wat woorden in het Luganda laten staan. Meestal wordt de betekenis uit de context wel duidelijk en ik vind het altijd wel mooi om zo een beeld te krijgen van een vreemde taal.

Verder lezen

Briljant groen: de intelligentie van planten

Planten zijn net buitenaardse wezens: ze zijn zo anders dan wij dat we niet inzien hoe intelligent ze zijn. In Briljant groen laat hoogleraar Stefano Mancuso je de schellen van de ogen vallen. Hij begint daarvoor met de visie van de meeste mensen op planten, die gevoed is door religie en filosofie. Het zit in onze cultuur dat we de mens als meest ontwikkelde wezen zien. Daarbij vergeten we dat planten meer dan 99,5% van de biomassa uitmaken. De meeste planten kunnen prima zonder mensen en andere dieren leven, maar wij kunnen onmogelijk zonder planten.

Verder lezen

Geen zee maar water – Gijs IJlander

Annet de Goede is een jonge politica die het goed doet in de peilingen. Meteen op de eerste bladzijde van Geen zee maar water wordt duidelijk met welke tegengestelde meningen zij te maken krijgt en het boeit me direct. Milieu-organisaties zijn het vaak niet eens met de beslissingen die deze staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat maakt, terwijl anderen juist gecharmeerd zijn van haar daadkrachtige optreden. Als ze voorstelt om een deel van de Noord-Hollandse polder terug te geven aan het water, stuit dat weer op veel weerstand. Haar standpunt is opvallend, omdat haar ouders uit Wieringermeer komen en haar opa daar als pionier op het nieuwe polderland had gewerkt.

Als haar ouders en haar oma worden bedreigd, komt Annet voor een duivels dilemma te staan. Stapt ze uit de politiek, zoals haar familie van haar vraagt, of volgt ze de raad van haar politieke vrienden op en is ze zelfs bereid om lijsttrekker te worden van een nieuw op te richten partij?

Verder lezen

De thuiswacht – Dola de Jong

Bea heeft weinig herinneringen aan haar jeugd. Maar de tijd dat ze met Erica omging kan ze zich nog haarscherp herinneren. Zij was toen tegen de dertig en Erica net 21 jaar. Ze zijn allebei alleenstaande werkende vrouwen, maar ze verdienen niet veel en daarom besluiten ze al snel om een flat te delen. Die is aan de Prinsengracht. Blijkbaar konden gewone mensen daar in 1938 nog wonen; nu zal het onbetaalbaar zijn. Of zou het juist door een hoge huur komen dat ze verder weinig te besteden hebben?

Het wordt een bijzondere vriendschap. Bea en Erica verschillen enorm en misschien verklaart dat de aantrekkingskracht. Erica is impulsief en slordig; Bea neemt het huishouden op zich. Af en toe gaat ze mee in de plannen van Erica, soms tegen wil en dank. Bea ontkent haar geaardheid lange tijd en heeft relaties met mannen. Verder lezen

Het vogelhuis – Eva Meijer

Gwendolen Howard groeit op in een welgesteld gezin in Wales, waar aandacht is voor de natuur. Haar vader verzorgt vaak gevallen vogeltjes in een kartonnen doosje, totdat ze weer zelf verder kunnen. Hij is een bekend dichter en mensen komen van heinde en verre naar zijn salonavondjes, om te luisteren naar poëzie en muziek. Len speelt viool en moet ook altijd optreden. Toch ligt het niet voor de hand dat ze als jonge vrouw in haar eentje naar Londen vertrekt om viool te studeren aan het conservatorium. Via een vriend van haar vader krijgt ze een baan in een orkest. Maar ze mist de vogels. Er zijn er wel een paar in de Londense parken, maar het is niet te vergelijken met de band die ze vroeger thuis met bepaalde vogels had. Vioolspelen is heel belangrijk voor Len, maar haar grootste liefde is voor de vogels; daar wil ze haar leven aan wijden, door onderzoek te doen. En dan niet in een laboratorium, maar in de natuurlijke situatie.

Verder lezen

De herontdekking van het lichaam – Bregje Hofstede

Bregje Hofstede was een twintiger met een bruisend leven toen ze opeens niets meer kon. Haar lichaam weigerde dienst en na een klein stukje lopen was ze al doodmoe. Ook helder nadenken lukte niet meer, wat funest is voor een schrijver. Bregje is geen uitzondering. Een zogenaamde burn-out komt het meest voor onder vrouwen in de leeftijd van 25 tot 35 jaar. Vaak worden geestelijke oorzaken hiervoor genoemd, maar wat is de rol van het lichaam? Dat geeft immers uiteindelijk aan dat het echt niet meer gaat. In De herontdekking van het lichaam beschrijft Bregje hoe zij leerde om haar lichaam te gaan zien als volwaardig onderdeel van zichzelf en niet puur als drager van het hoofd. Ze citeert daarbij filosofen en andere wijze mensen, maar nergens wordt het stoffig. Ik blijf maar stickertjes plakken bij de zinnen die ik zo treffend vind.

Verder lezen

Probeer om te keren – Marijn Sikken

Eline en Michelle zijn allebei jong, wonen in het dorp Leem en werken in de plaatselijke winkel. Maar aan Michelle wordt nooit gevraagd wanneer ze nu eens gaat studeren. Voor haar is het al bijzonder dat ze werkt, nouja, op haar manier. Twee jaar geleden is er iets gebeurd en sindsdien praat Michelle niet meer. Haar vader wil dat ze naar een tehuis gaat, maar haar moeder Alma twijfelt. Ze kan het toch wel zelf aan. En wat moet ze de hele dag doen als ze niet meer voor Michelle hoeft te zorgen?

probeer-om-te-keren

Eline is achttien en verliefd op Fred. Hij is de vader van een oud-klasgenoot. In het dorp wordt erover geroddeld. Men vindt dat Eline haar talenten zou moeten gebruiken in plaats van sigaretten te verkopen. Verder lezen

Komt een paard de kroeg binnen – David Grossman

Sinds ruim een jaar ben ik lid van een leesclub van Senia. De naam duidt op de oorspronkelijke doelgroep van de leeskringen: ouderen, maar wij zijn allemaal nog onder de vijftig en maken ook dankbaar gebruik van Senia’s leeswijzers. Bovendien hebben we elkaar leren kennen doordat Senia informatiebijeenkomsten in de bibliotheek organiseert voor mensen die graag bij een boekenclub willen. Mocht je op zoek zijn naar een groep in jouw omgeving, kijk dan eens op de website.

Elke maand komen wij bij elkaar om een boek te bespreken en om de beurt mogen we kiezen wat we gaan lezen. Op mijn leeslijst staat wel een ander boek van de Israëlische schrijver David Grossman, maar Komt een paard de kroeg binnen zou ik zelf nooit hebben gekozen op grond van de beschrijving. Het gaat over een stand-up comedian en meestal vind ik dat niet leuk, omdat ik de humor niet snap en dan lacht iedereen behalve ik (natuurlijk zijn er ook komieken die ik wel heel grappig vind, kwestie van smaak).

Verder lezen