De griezels, wie kent ze niet? Op de basisschool genoot ik zoals vele anderen van de boeken van Roald Dahl: Sjakie en de chocoladefabriek, De GVR, De heksen. Een paar jaar geleden las ik Matilda in het Engels. Het is zo leuk om een bekend verhaal van vroeger in de originele taal te lezen. Dus toen ik in de bibliotheek The Twits in een kleurenversie zag staan, móest ik die lenen.

Mr Twit is een man met een vieze lange baard die hij nooit wast en je kunt er etensresten van de afgelopen jaren in vinden. Zou ik daarom niet van de huidige baardentrend gecharmeerd zijn? Mrs Twit is een vrouw met zulke lelijke gedachten dat haar gezicht ook lelijk is geworden (erna wordt verteld dat mensen met mooie gedachten altijd stralen, ook al hebben ze misschien een scheve neus ofzo). Het echtpaar haalt creatieve maar vreselijke streken met elkaar uit. Ook de buren en de dieren moeten het ontgelden. De fantasie van Roald Dahl is hier op zijn top. De tekeningen van Quentin Blake zijn niet minder belangrijk. Het is een feest van herkenning.

In de tweede helft van het boek nemen de dieren wraak op een geniale manier. Wat een ontzettend leuk boek. Er zit een moraal in het verhaal, maar die ligt er niet dik bovenop. Het gaat vooral om de lol. Het is bovendien tijdloos, dus ook kinderen van nu zullen er veel plezier aan beleven. Kortom, een mustread!