Engels

31 maart 2019

Meditatie op het werk

Laatst zag ik in de bibliotheek het boek Meditatie op het werk liggen. Ik nam het mee uit nieuwsgierigheid, al verwachtte ik een overdreven Amerikaans, slecht vertaald boek. Mijn bedoeling was om het even door te bladeren en het dan weer terug te brengen naar de bieb. Maar toen ik begon te lezen, werd ik geboeid door de inhoud. Bovendien heeft Wilma Wedman het prettig vertaald.

Bij meditatie zie ik iemand voor me die thuis stil zit op een kussen op de grond. Als je dit regelmatig doet, heeft het invloed op je dagelijks leven. Je kunt het aanvullen met kleine stille momenten tijdens de dag. Sharon Salzberg richt zich in dit boek op toepassingen in je werk. Elk hoofdstuk bestaat uit een heldere uitleg rondom balans, concentratie, compassie, veerkracht, communicatie, integriteit, betekenis en aandacht. Het staat vol met voorbeelden van mensen met allerlei beroepen, van kantoorbanen tot politie-agenten en verpleegkundigen. Verder lezen

4 februari 2019

Happiness – Aminatta Forna

Op de Waterloo Bridge in Londen botsen twee mensen tegen elkaar op. De ene is Jean, oorspronkelijk Amerikaanse, onderzoeker naar vossen in de stad. De andere is Atilla, een lange Ghanese psychiater die in Engeland is voor een conferentie over PTSS. Toevallig komen ze elkaar later nog eens tegen en leren ze elkaar kennen. Dit wordt geïllustreerd door veel flashbacks naar korter en langer geleden, waardoor je als lezer steeds meer over hun leven te weten komt.

Naast het vossenonderzoek verdient Jean haar brood door stadstuintjes voor anderen te ontwerpen. Ze had zich namelijk een beetje verrekend in de kosten van het wonen in Londen. Toch heeft ze een huis gevonden met een dakterras, wat ze zorgvuldig heeft ingericht met bloemen en planten en waar ze zelfs groenten verbouwt. Aminatta Forna gebruikt veel details om haar vertelling kleur te geven. Ik vind het fijn om te lezen over alle dieren die in de stad leven: naast de vossen zijn er vogels, huisdieren en insecten.

Atilla reist veel om lezingen te geven over zijn ervaringen met de behandeling van mensen met oorlogstrauma’s. Door zijn Afrikaanse wortels heeft hij een andere kijk op het leven dan veel collega-psychiaters, wat mooie filosofische gedachten oplevert. Verder lezen

20 januari 2019

The underground railroad – Colson Whitehead

Ik zie op tegen dit boek over slavernij in Amerika, maar het staat op de agenda van de leesgroep. Gelukkig zijn er een paar twitteraars die me laten weten dat ze het erg goed vonden. Verder twijfel ik over de keus tussen Nederlands en Engels. Ik leen het Nederlandse e-book De ondergrondse spoorweg van de bibliotheek, om te kijken hoe de vertaling is.

Cora woont op een katoenplantage in Georgia, samen met een heleboel andere Afrikaanse slaven. Caesar stelt voor om samen met hem te ontsnappen. Dat is een riskante onderneming, ook al heeft Caesar het goed voorbereid. De laatste die het lukte om te ontsnappen en niet gepakt en gemarteld te worden, was Cora’s moeder. Zij was net als Cora geboren op de plantage. Haar oma was per schip uit Afrika gekomen en haar verhaal doet me terugdenken aan het begin van Homegoing, wat ik een prachtig boek vond.

Verder lezen

18 december 2018

The perks of being a wallflower – Stephen Chbosky

The perks of being a wallflower van Stephen Chbosky is erg populair op Goodreads: meer dan een miljoen mensen hebben het gelezen, met een gemiddelde waardering van 4,2 sterren. Het boek staat al zo lang op mijn e-reader dat ik niet meer weet hoe het erop is gekomen. Tijdens deze maand van het vergeten boek besluit ik het eindelijk te gaan lezen. Aan de ene kant is mijn verwachting hoog, vanwege die sterren, maar ik heb mijn twijfels. Zal ik het ook zo goed vinden? Of is dit het zoveelste boek over een verlegen tiener die misschien een vorm van autisme heeft?

Het boek bestaat uit brieven uit 1991 van Charlie (15) aan een onbekende, die hij aanschrijft als ‘Dear friend’, maar aan het eind blijkt dat hij de ontvanger nooit heeft ontmoet. Charlie lucht zijn hart en schrijft al zijn gedachtes op. Hij zit in het eerste jaar van highschool. Verder lezen

8 december 2018

Kerstdagen – Jeanette Winterson

Sommige boeken horen bij een bepaald seizoen: luchtige vakantieverhalen bij de zomer, kerstverhalen bij de winter. December is door Sue uitgeroepen tot de ‘maand van het vergeten boek’ en dat gaf mij nog een reden om Kerstdagen: 12 verhalen en 12 feestelijke recepten voor 12 dagen uit de kast te halen. Van Jeanette Winterson had ik eerder al een bijzonder boek gelezen en ik wist dus dat dit niet zomaar een flutboek zou zijn, ondanks de kleine prijs waarvoor ik het bij een niet nader te noemen winkel op de kop had getikt.

Het begint meteen goed, met een hoofdstuk vol leuke weetjes, waardoor ik me meteen in kerstsferen waan. Wist je bijvoorbeeld dat de Kerstman oorspronkelijk groene kleding aan had? Dat is immers de kleur van nieuw leven. In 1931 kwam Coca-Cola met een reclame waarin de kerstman een rood pak droeg en sindsdien is dat zijn kleur. Daarna volgen twaalf kerstverhalen, afgewisseld met recepten. De verhalen bevatten klassieke elementen zoals sneeuw, weeskinderen in de kou en magie. Er komt een kerstfee voorbij en sneeuwpoppen komen tot leven.

Verder lezen

2 november 2018

All the birds, singing – Evie Wyld

Jake is schapenboer op een Brits eiland. De laatste tijd is er twee keer een schaap van haar ’s nachts doodgebloed. Ze weet niet hoe dat komt: is het een vos? Of zijn het de tieners uit de buurt, die haar vreemd aankijken? Ze woont al een paar jaar op het eiland, maar heeft weinig contact met anderen. In de oneven hoofdstukken lees ik over Jakes leven met de schapen. In de even hoofdstukken gaat het over haar verleden in Australië, in omgekeerd chronologische volgorde. Waar ik normaal benieuwd ben hoe het verhaal verdergaat, wil ik nu steeds weten wat hieraan vooraf gegaan is. Hoe is het zover gekomen? Waarom is Jake naar Groot-Brittannië verhuisd? Ze is waarschijnlijk gevlucht, maar waarvoor?

Verder lezen

23 oktober 2018

Leesreis om de wereld: Libanon

Op de eerste bladzijde weet ik het al: An unnecessary woman is een goed boek. Ik waan me meteen in Libanon, waar Aaliya in de badkamer staat en ziet dat ze haar haar per ongeluk blauw heeft geverfd. Dat kwam zo: elke ochtend drinken haar drie buurvrouwen koffie op de gang van hun flatgebouw. Aaliya kan ze meestal letterlijk verstaan en hoorde ze zeggen dat Aaliya’s witte haar er beter uit zou zien met zo’n speciale shampoo met wat blauw erin, zodat het minder geel lijkt. Maar te veel van die shampoo maakt je haar blauw en nu durft ze zich helemaal niet meer op de gang te vertonen.

Aaliya doet niet mee aan het koffiedrinkritueel, want ze zit liever in haar appartement, omringd door stapels boeken. Ze denkt dan ook vaak in citaten uit klassiekers, die ze heeft verzameld in de loop van een halve eeuw waarin ze in een boekwinkel werkte. Die baan kreeg ze nadat haar man haar verlaten had. Hij was impotent, dus kinderen hadden ze niet. Aaliya bleef in hun appartement wonen. Ook tijdens de burgeroorlog heeft ze Beiroet nooit verlaten.

Verder lezen