Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de Duitsers concentratiekampen, maar ook de Russen deporteerden vele miljoenen mensen om in erbarmelijke omstandigheden voor ze te werken. In Litouwen is Lina is vijftien jaar als ze in haar nachthemd wordt meegenomen, samen met haar moeder en haar broertje Jonas van tien. Het is avond en hun vader is die dag niet thuisgekomen van zijn werk aan de universiteit. Ze worden naar het station gebracht en brengen dagenlang door in een vieze treinwagon. Ze krijgen amper te eten en de eerste doden vallen.
Verder lezenEngels
Becoming – Michelle Obama
Becoming is de autobiografie van de eerste zwarte presidentsvrouw van de Verenigde Staten van Amerika. Michelle Obama woonde acht jaar in het Witte Huis. Het was verre van vanzelfsprekend dat ze daar belandde. Ze groeide op in het zuiden van Chicago. Dat zegt mij weinig, maar Michelle legt uit hoe snel de buurt veranderde: toen ze kleuter was, zat ze met kinderen van diverse achtergronden in de klas, maar tien jaar later had ze geen witte klasgenoten meer. Op straat en in de bus leerde ze al vroeg om alert te zijn. Thuis bleef het fijn, met talloze familieleden om zich heen. Michelle vertelt het met veel details en in het begin ga ik tergend langzaam door de bladzijden. Soms ken ik bepaalde Amerikaanse termen niet, zoals namen van winkels of woorden die met het schoolsysteem te maken hebben. Maar het is en blijft steeds boeiend.
Verder lezenHow to stop time – Matt Haig
Ik wilde graag nog een boek lezen van Matt Haig, want met The Humans had hij me ontroerd en laten lachen. Qua thematiek lijkt How to stop time (Het eeuwige leven) er wel op: wat doet er nu echt toe in het leven en in hoeverre laat je je ware aard zien als je wezenlijk afwijkt van andere mensen?
Tom werd geboren in 1581 en zijn kindertijd was heel gewoon, totdat zijn ontwikkeling bleef steken. Vanaf zijn puberteit verouderde hij heel langzaam. Zelf schat hij het in op één jaar veroudering per vijftien levensjaren. Omdat hij niet verouderde, werd zijn moeder beschuldigd van hekserij. Ze werd in het water gegooid om te testen of ze echt een heks was. Ze bleeft niet drijven en was dus geen heks, maar verdronk hierbij wel. Tom vluchtte. Zijn leven lang kon hij nooit ergens langer dan een jaar of acht blijven, want dan viel het op dat hij er niet ouder uit ging zien.
Verder lezenDe maan-zaak – Stuart Gibbs
Een paar jaar geleden hadden we in Amersfoort nog de heerlijke kinderboekenwinkel Speelboek, waar ik altijd cadeautjes kocht voor mijn neefjes en nichtjes. Daar kreeg ik de tip om De maan-zaak te kopen voor mijn neef van negen, die me later vertelde dat hij het een erg leuk boek vond. Ik nam me voor om het zelf ook te lezen, maar bij de bieb was het continu uitgeleend. Vlak voor de bibliotheken weer dicht gingen, kon ik eindelijk een exemplaar uit de kast vissen, dat zichtbaar al veel gelezen was.
Dashiell is twaalf jaar als hij in 2040 als één van eerste mensen op de maan woont. Hij is meegekomen met zijn ouders die allebei onderzoeker zijn en drie jaar lang op Maanbasis Alfa zullen wonen. Dat klinkt misschien spannend, maar Dash vindt het verschrikkelijk. Het eten is vies, de gedeelde wc’s hebben een ingewikkelde gebruiksaanwijzing en hij mist zijn vrienden, ook al kan hij dagelijks met ze bellen. Toch mag hij niet te veel klagen, want het hele maanprogramma kost vreselijk veel geld en de subsidie mag niet in gevaar komen door negatieve verhalen. Elke Moonie moet minstens eens per week een enthousiaste vlog maken. Dash probeert daar dan maar wat leuks van te maken met gekke verhalen over maandraken.
Verder lezenThe ultimate hitchhiker’s guide to the galaxy – Douglas Adams
The ultimate hitchhiker’s guide to the galaxy is het raarste boek dat ik ooit heb gelezen. Het bestaat uit vijf delen die eerder als aparte boeken werden uitgegeven. Maar het begon ooit met een hoorspel op de radio. Vijftien jaar geleden zag ik de verfilming. Het enige wat ik me daarvan herinner is het beeld van een man die de Grand Canyon rood aan het schilderen is, terwijl een deel ervan nog grijs is.
Het verhaal begint met Arthur Dent die probeert te voorkomen dat zijn huis wordt gesloopt omdat er een snelweg moet worden aangelegd. Terwijl hij in de modder ligt om de werkmannen tegen te houden, komt er een man naar hem toe die hem overhaalt om naar het café te gaan. Deze man heet Ford Prefect en hij blijkt een buitenaards wezen te zijn. Ford weet dat de aarde binnen een paar minuten vernietigd zal worden vanwege de aanleg van een ruimtesnelweg. Hij redt Arthur door een lift te regelen op een ruimteschip.
Daarna gaat Douglas Adams helemaal los met beschrijvingen van diverse planeten en allerlei buitenaardse wezens. Er zijn afzichtelijke lelijke schepsels die vreselijke gedichten voordragen, een insect met roze vleugels neemt de telefoon op, iemand loopt met een groene dame aan zijn zijde en de president van het heelal heeft twee hoofden. Het verhaal is soms amper te volgen en het vliegt alle kanten op, zowel in plaats als tijd. Dit alles is doorspekt met veel humor, vaak van een nerd-achtige soort. Er zijn talloze kleine grapjes, zoals iets wat gebeurt ‘for the nth time’.
Verder lezenLeesreis om de wereld: Vietnam
De bergen zingen is het eerste boek dat Nguyễn Phan Quế Mai in het Engels schreef, na een stapeltje romans in het Vietnamees. Het voordeel hiervan is dat ze bij het schrijven rekening heeft gehouden met lezers die de Vietnamese geschiedenis en cultuur niet kennen.
Op de een of andere manier wist ik dat er nooit meer oorlog zou komen als mensen bereid waren zich in elkaar te verdiepen en het licht van een andere cultuur te zien.
Hier is hoofdpersoon Huong aan het woord, die is geboren in 1960. Ze vertelt over haar leven vanaf 1972. Het eindigt met een terugblik in 2017. In de jaren zeventig is het oorlog in Vietnam. Huong woont bij haar oma, want haar ouders zijn allebei ver weg aan de frontlinie: haar vader als soldaat en haar moeder als arts. Maar ook in haar woonplaats Hanoi vallen regelmatig bommen en dan moet ze zo snel mogelijk een schuilput zien te vinden.
Haar oma heeft al een zeer bewogen leven achter de rug. Afgewisseld met Huongs belevenissen zijn er hoofdstukken met haar levensverhaal. Daarin gebeuren de gruwelijkste dingen. Familieleden zijn vermoord omdat ze land bezaten en een paar boeren in dienst hadden. Zij zelf is met vijf kinderen op het nippertje aan de dood ontsnapt door te vluchten.
D – Michel Faber
Soms kondigt een schrijver zijn laatste boek aan, om daarna toch met nieuw werk te komen. Tijdens het schrijven van The book of strange new things overleed de vrouw van Michel Faber. Dit greep hem zo aan dat hij zei dat er nooit meer een nieuwe roman zou komen. Wel verscheen nog de dichtbundel Tot leven (Undying), met poëzie rond het ziek zijn en sterven van zijn geliefde. Toch verscheen onlangs D: a tale of two worlds. Het wordt aangekondigd als een verhaal in de stijl van Dickens, ter gelegenheid van diens 150ste sterfdag. Ik verwacht daarom iets dat lijkt op de sfeer in Lelieblank, scharlaken rood.
D speelt zich echter af in het heden en niet in de tijd van koningin Victoria. De hoofdpersoon is een meisje van een jaar of dertien, met de bijzondere naam Dhikilo. Ze is als baby uit Somaliland naar Engeland gekomen en geadopteerd door Engelse ouders. Dhikilo is verder een gewoon meisje dat naar school gaat, niet zo veel vriendinnen heeft maar wel een paar, en dol is op één van haar leraren. Maar dan gebeurt er iets raars. Verder lezen
The wild silence – Raynor Winn
The salt path was mijn favoriete boek van 2019. Hierin vertelde Raynor Winn over hoe ze dakloos raakte en met haar man Moth het South-West Coast Path bewandelde. Uiteindelijk vonden ze een huis in Cornwall. Ik heb erg uitgekeken naar het vervolg, dat een paar maanden geleden al in de Nederlandse vertaling als De wilde stilte in de winkel lag. Maar ik wilde het toch graag in het Engels lezen en wachtte op The wild silence.
Dit tweede boek heeft niet zo’n duidelijk begin en eind als het eerste. Moth heeft besloten om te gaan studeren en ze leven van zijn studiebeurs. Nu ze niet meer wandelen, gaat Moths gezondheid weer achteruit. Raynors moeder ligt op sterven en Raynor vindt het erg confronterend om bij haar te waken, omdat ze voor zich ziet hoe ze straks net zo bij Moths sterfbed zal zitten. Ze wisselt het heden af met herinneringen aan vroeger, toen ze bij haar ouders op de boerderij woonde en haar eerste jaren met Moth. Haar schrijfstijl is prachtig, met veel beschrijvingen van landschappen en dieren. Ik moet weer heel wat Engelse vogelnamen googlen.
De verhalen van jouw leven en anderen – Ted Chiang
De Amerikaanse schrijver Ted Chiang publiceert niet vaak een verhaal, maar als hij het doet is het zeer doordacht en hij heeft er al vele prijzen mee gewonnen. Ik kwam op zijn spoor doordat striptekenaar Barbara Stok De verhalen van jouw leven en anderen aanraadde. Dit is een bundeling van acht verhalen met een lengte tussen de vier en vijftig bladzijden.
Het eerste verhaal, De toren van Babel, vind ik fantastisch. De bouwers van de toren hebben het hemelgewelf bereikt en nu worden mijnwerkers naar boven gestuurd om daarin te gaan graven. De reis omhoog duurt een paar maanden. In de toren wonen hele gezinnen, die zelfs nog nooit beneden zijn geweest. Verder lezen
I know why the caged bird sings – Maya Angelou
Toen ik twintig jaar geleden eindexamen deed, moest ik voor Nederlands en Engels een boekenlijst samenstellen. Daar stonden weinig vrouwelijke schrijvers op en daarom ben ik een tijdje geleden begonnen om boeken van vrouwen uit de 20ste eeuw te lezen. Verder was Maya Angelou waarschijnlijk de enige schrijver van kleur op mijn lijsten. Ik weet nog dat I know why the caged bird sings veel indruk op me maakte, maar verder kon ik me alleen herinneren dat het ging over zwarte mensen in Amerika en dat er iets was met racisme in een bus, maar misschien kwam dat ook wel uit The Help. Hoog tijd dus om dit boek te herlezen.
I know why the caged bird sings (vertaald als Ik weet waarom gekooide vogels zingen) is het eerste deel van de autobiografische boeken van Maya Angelou. Als ze drie jaar is, worden Maya en haar broer Bailey op de trein gezet om bij hun oma te gaan wonen, in een stadje waar witte en zwarte mensen vrijwel apart van elkaar leven. Er komt wel een moment dat Maya daar vragen over gaat stellen, maar het verhaal gaat vooral over haar angsten en hoe eenzaam ze zich vaak voelt. Haar broer vertelt ze veel, maar ook niet alles.
