fantasy

14 oktober 2020

D – Michel Faber

Soms kondigt een schrijver zijn laatste boek aan, om daarna toch met nieuw werk te komen. Tijdens het schrijven van The book of strange new things overleed de vrouw van Michel Faber. Dit greep hem zo aan dat hij zei dat er nooit meer een nieuwe roman zou komen. Wel verscheen nog de dichtbundel Tot leven (Undying), met poëzie rond het ziek zijn en sterven van zijn geliefde. Toch verscheen onlangs D: a tale of two worlds. Het wordt aangekondigd als een verhaal in de stijl van Dickens, ter gelegenheid van diens 150ste sterfdag. Ik verwacht daarom iets dat lijkt op de sfeer in Lelieblank, scharlaken rood.

D speelt zich echter af in het heden en niet in de tijd van koningin Victoria. De hoofdpersoon is een meisje van een jaar of dertien, met de bijzondere naam Dhikilo. Ze is als baby uit Somaliland naar Engeland gekomen en geadopteerd door Engelse ouders. Dhikilo is verder een gewoon meisje dat naar school gaat, niet zo veel vriendinnen heeft maar wel een paar, en dol is op één van haar leraren. Maar dan gebeurt er iets raars. Verder lezen

20 december 2019

Hex – Thomas Olde Heuvelt

Een paar jaar geleden was Hex heel populair onder boekenwurmen. Ik liet het aan me voorbijgaan, omdat het me te eng leek. Maar toen droeg Thomas Olde Heuvelt een verhaal voor bij de Nacht van de Literatuur dat zo goed was dat ik een verhalenbundel van hem las. Dat beviel me wel en zo belandde Hex alsnog op mijn leeslijst en in een poll.

Het dorp Beek bij Nijmegen is behekst. Niemand buiten het dorp weet ervan en dat willen de bewoners graag zo houden. In de zeventiende eeuw woonde er in Beek een vrouw die na haar dood door het dorp bleef dwalen. Ze verschijnt en verdwijnt spontaan, zowel buiten als bij mensen in huis. Verder lezen

12 december 2019

Spinning Silver – Naomi Novik

Na het sprookjesachtige Uprooted wilde ik graag het volgende boek van Naomi Novik lezen. Alleen al de kaft van Spinning Silver (in het Nederlands: Zilvergaren) is prachtig, met een spinnenwiel, een paleis en een boom met zilveren blaadjes. Voor Uprooted liet de Amerikaanse schrijver zich inspireren door haar Poolse voorouders en voor Spinning Silver heeft ze geput uit volksverhalen uit Litouwen, in combinatie met bekende sprookjes. Ik heb die niet zo paraat, maar wie Repelsteeltje kent, kan vast iets herkennen.

Verder lezen

18 augustus 2019

Ogen van tijgers – Tonke Dragt

Twee jaar geleden las ik voor het eerst een boek van Tonke Dragt (voor zover ik mij kan herinneren). In Torenhoog en mijlen breed uit 1969 verkent planeetonderzoeker Edu de bossen van Venus. Ik vond het erg mooi en spannend, dus wilde graag het vervolg lezen. Ogen van tijgers verscheen pas in 1982. Ik moet wel wat dingen uit het eerste boek verklappen om hier iets over te kunnen schrijven, dus mocht je dat niet willen lezen, stop hier dan!

Edu komt in het tweede boek ook weer voor, maar de hoofdpersoon is Jock Martijn. Hij was eerder al als planeetonderzoeker naar Venus afgereisd en heeft daar net als Edu kennisgemaakt met de bewoners van de planeet, die telepatisch met elkaar communiceren. Ook Jock heeft de gave van het gedachtelezen, net als Edu. En allebei mogen ze op aarde niet vertellen wat ze weten. Verder lezen

13 mei 2019

The broken earth – N.K. Jemisin

Af en toe heb ik zin in een boek dat anders is dan wat ik doorgaans lees. Daarbij ga ik het liefst af op tips van anderen, zodat ik het beste van een onbekend genre kan kiezen. Daarom volgde ik het advies van twitteraar @venite op en begon aan The broken earth (De gebroken aarde), een spannende fantasyserie. N.K. Jemisin won voor elk van de drie delen een Hugo Award, een ongekende prestatie.

In het eerste boek, The fifth season, maak ik kennis met een wereld waarin aardbevingen aan de orde van de dag zijn. Dit veroorzaakt tsunami’s en vuurspuwende vulkanen. De mensheid is hierop voorbereid door grote voorraden voedsel aan te leggen en altijd een ‘runny sack’ klaar te hebben liggen. Bovendien zijn er mensen met een speciale gave: orogeny. Zij kunnen de stenen aardlagen beïnvloeden en zo aardschokken tegengaan. Verder lezen

5 december 2018

De laatste wens – Andrzej Sapkowski

Op Boekmeter is een groepje enthousiaste lezers actief. Elk kwartaal wordt er een boek gekozen om samen te lezen en te bespreken. Ik heb nog maar één keer eerder meegedaan, omdat de stemmers over het algemeen niet dezelfde smaak hebben als ik. Voor dit kwartaal besloot ik om toch eens deel te nemen, want ik was wel nieuwsgierig naar deze Poolse fantasy. Dat kom je toch niet vaak tegen. Vlak nadat ik dit boek uit de bibliotheek had gehaald, vond ik een Pools fantasyboek in mijn eigen kast. Geen idee waar dat vandaan is gekomen; het lijkt wel magie…

De laatste wens bestaat uit zes avonturen die Geralt van Rivia heeft beleefd. Hij is een hekser: iemand die ingehuurd kan worden om bedreigende wezens om te brengen, zoals een kikimora, chimaera, striga of zwelgvamp. Als je niet meer weet wat dat voor monster is, kan je achterin kijken voor de lijst met omschrijvingen. De zes verhalen worden afgewisseld door een zevende verhaallijn in het heden, waarin Geralt herstelt in een heiligdom waar hij wordt verzorgd door een priesteres. Blijkbaar is het er bij zijn laatste gevecht nogal heftig aan toe gegaan. Verder lezen

9 augustus 2018

Om nooit te vergeten – Thomas Olde Heuvelt

Vorig jaar las Thomas Olde Heuvelt voor tijdens de Nacht van de Literatuur. Dat maakte me nieuwsgierig naar zijn verhalen en daarom leende ik laatst Om nooit te vergeten uit de bieb. Het bevat vijf korte verhalen. Bij elk daarvan vertelt Thomas hoe het is ontstaan en welke prijzen hij ermee heeft gewonnen, altijd door vertalingen. Het wordt wel duidelijk dat het genre van korte verhalen in het buitenland niet zo’n ondergeschoven kindje is als hier.

De verhalen hebben allemaal iets surrealistisch. Daar houd ik van, zolang de schrijver me kan laten geloven dat het misschien wel echt waar is, in elk geval zolang ik het verhaal aan het lezen ben. Dat lukt Thomas soms wat meer en soms wat minder. Bij het eerste verhaal weet hij me goed mee te slepen. Het gaat over iemand die meelift met een vrouw die bij nader inzien vreemde eigenschappen heeft. Uiteindelijk ontsnapt hij op het nippertje aan een bizar ongeluk. Heel spannend!

Verder lezen

7 februari 2018

The buried giant – Kazuo Ishiguro

Het is alweer een tijdje geleden dat ik The buried giant aanschafte in de uitverkoop van de boekhandel. Toen Kazuo Ishiguro de Nobelprijs voor de literatuur kreeg, werd mijn aandacht weer naar het boek getrokken. Ik had ook wel zin in een fantasy-verhaal. Want in tegenstelling tot zijn andere boeken kan je dit zo tussen Tolkien en Ransom Riggs in de kast zetten, als je je boeken op thema ordent.

Axl en Beatrice zijn al op leeftijd en wonen in een dorp waar de mensen veel met elkaar delen. Maar de oudjes worden ook weleens uitgescholden en op een dag wordt hun kaars van hen afgenomen, zodat ze ’s avonds in het donker zitten. Het blijkt al snel dat de mensen dingen snel vergeten. Axl en Beatrice hebben een volwassen zoon die ze al jaren niet hebben gezien en die ze graag willen opzoeken, maar waarom hij is weggegaan en waar hij nu woont weten ze niet. Toch besluiten ze op een dag om op weg te gaan.

Verder lezen

23 november 2017

Library of Souls – Ransom Riggs

Misschien wil je dit artikel niet lezen, omdat het over het laatste deel van een trilogie gaat. Maar je kunt het ook juist gebruiken om te weten te komen of de serie als geheel de moeite waard is. Het antwoord daarop is: ja! En ik zal in dit stukje niet zoveel verklappen, zodat je gerust nog aan de serie kunt beginnen na dit gelezen te hebben. Vorig jaar maakte ik via boek en film kennis met Jacob en Miss Peregrine, die een weeshuis met bijzondere kinderen leidde op een Brits eiland. Jacob kwam daar terecht na verhalen van zijn opa, die ook bijzondere gaven had. In de wereld van Miss Peregrine zijn ook tegenstanders en in het eerste deel begint de strijd daarmee al. Die strijd gaat door in het middelste deel, waarin er ook bijzondere dieren blijken te bestaan.

Verder lezen

22 augustus 2017

Hollow City – Ransom Riggs

Vaak ben ik wat terughoudend met series, omdat het regelmatig voorkomt dat het eerste deel het beste is en daarna wordt het minder. Toch lees ik deze zomer delen uit maar liefst drie reeksen en ik vind ze geweldig. Dit artikel gaat over het middelste deel van een trilogie, maar ik begin met een terugblik. Vorig jaar las ik Miss Peregrine’s home for peculiar children, een spannend boek met geheimzinnige oude foto’s. Ook genoot ik van de bijbehorende verfilming van Tim Burton.

Het eerste boek kent een langere aanloop dan de film. Langzaam wordt duidelijk dat Jacobs opa zijn sterke verhalen niet heeft verzonnen, maar dat hij écht in aanraking was gekomen met een stel weeskinderen met bijzondere gaven: de één is heel sterk, de ander heeft bijen in zijn maag, de volgende zweeft als ze haar loodzware schoenen niet draagt en ook Jacob zelf blijkt een bijzondere eigenschap te hebben. Het eerste boek eindigt met een gevecht tussen deze kinderen en een stel monsters, waarbij hun juf Miss Peregrine wordt gekidnapt, terwijl ze net in een vogel is veranderd.

Het is een jaar geleden dat ik het eerste deel las, maar meteen op de eerste bladzijde van Hollow City zit ik weer helemaal in het verhaal. Verder lezen