Sergej Sergejitsj woont in een dorp in de grijze zone in de Donbas, aan de rand van Oekraïne. Aan de ene kant vechten de separatisten, aan de andere kant soldaten van het Oekraïense leger. De meeste dorpelingen zijn in 2014 al gevlucht. Er is geen winkel, geen postkantoor en geen stroom meer. Drie jaar later wonen er nog twee mannen: Sergejitsj en Pasjka. Ooit waren ze de enige twee jongens in hun klas. Vrienden waren ze niet. Nu ze als enigen overgebleven zijn, zoeken ze elkaar af en toe toch op.
Vroeger was Sergejitsj opzichter in de mijnen. Vanwege stoflongen mocht hij als veertiger al met vervroegd pensioen. Nu leeft hij voor zijn bijen, die in zes kasten leven. Hij denkt nog weleens terug aan die keer dat de gouverneur langskwam om een dutje te doen op die bijenkasten. Het gezoem zou goed zijn tegen allerlei kwalen.
Verder lezen