Pearl en haar zusje May groeien op in een welgesteld gezin in Sjanghai in de jaren dertig. Het ontbreekt ze aan niets, maar ze verdienen ook nog wat zakgeld als kalendermeisjes door te poseren voor een schilder van reclames. Hun makkelijke leventje wordt ruw onderbroken als de oorlog tussen China en Japan uitbreekt en dan blijkt dat hun vader al zijn geld heeft verloren met gokken. Om wat geld te verdienen heeft hij de meiden uitgehuwelijkt aan twee Chinese Amerikanen, zoons van een zakenman. Het is de bedoeling dat de zussen de jongens achterna reizen, al hadden ze zelf altijd gedroomd van een huwelijk uit liefde. Ze bedenken hoe ze aan deze huwelijken kunnen ontsnappen, totdat ze beseffen dat Sjanghai vanwege de oorlog voor niemand meer veilig is.

Uiteindelijk belanden Pearl en May toch in Amerika, waar ze het ook niet makkelijk zullen krijgen. De zussen verschillen erg van elkaar, maar ze hebben elkaar en dat is de enige rode draad en zekerheid in hun leven. Ze kunnen ruzie maken en begrijpen elkaar vaak niet, om vervolgens te concluderen dat ze op elkaar aangewezen zijn en zelfs hun leven aan elkaar te danken hebben. Lisa See beschrijft de belangrijkste gebeurtenissen uit hun leven vanuit het perspectief van Pearl. Soms zit er een gat van een aantal jaren tussen. Susan Ridder heeft voor een goede vertaling uit het Engels gezorgd, waardoor het boek vlot leest.

Het is boeiend om te lezen over het leven in een Amerikaanse Chinatown in de jaren veertig. Discriminatie van zwarte Amerikanen krijgt tegenwoordig veel meer aandacht dan het feit dat ook Chinezen het heel moeilijk hebben gehad, vooral toen Amerika in oorlog was met Japan. Alle Aziaten lijken op elkaar, dus kennissen van Pearl en May dragen zelfs armbandjes met een tekst als ‘no Jap’ erop. Buiten Chinatown worden Chinezen amper geaccepteerd, waardoor ze ook lang niet allemaal Engels leerden spreken. Toeristen komen wel graag Chinees eten en souvenirs kopen, maar daar word je niet rijk van, zoals veel Chinezen hadden gedroomd toen ze naar Amerika vertrokken. May verdient wel aardig als medewerker van films waarin een nepversie van China wordt voorgesteld.

De meisjes van Sjanghai eindigt met weer een kantelpunt uit het leven van de zussen, wat de aanloop is tot een vervolg-boek. Dat speelt zich af in het China van Mao, dus het komt bij deze wat hoger op mijn lijstje.