Griet Op de Beeck

2 maart 2020

Het beste wat we hebben – Griet Op de Beeck

Sinds Vele hemels boven de zevende wil ik alles van Griet Op de Beeck lezen, ook al loop ik meestal een boek of twee achter. Het beste wat we hebben is uit 2017, maar alle acht exemplaren van de bibliotheek zijn uitgeleend en na mij heeft een volgende lezer het alweer gereserveerd. Ik denk dat veel mensen zich herkennen in haar psychologische verhalen.

Lucas is rechter en is in een opwelling weggelopen uit een rechtszaak. Nu staat hij op een hoge brug, waar af en toe iemand vanaf springt. Verder lezen

23 april 2018

Gij nu – Griet Op de Beeck

Het boekenweekgeschenk werd door een heleboel mensen (vooral mannen) neergesabeld, maar mij deed het verlangen naar meer van Griet Op de Beeck. Haar eerste twee boeken bevielen me ook goed, dus ik besloot haar derde uit de bibliotheek te lenen. Gij nu bestaat uit vijftien korte verhalen van rond de twintig bladzijden, elk ingedeeld in vier of vijf hoofdstukjes. De eerste zin is vaak al genoeg om me nieuwsgierig te maken; zo heb ik het graag!

In elk verhaal doet de hoofdpersoon iets in een impuls, zonder er lang over na te denken of bij de consequenties stil te staan. Soms gebeuren er ongelukken, andere keren wordt juist iets voorkomen. Een enkele keer besluit de hoofdpersoon om niets te doen, terwijl dat niet de meest voor de hand liggende keuze is. Een ander motief is de dood, die in allerlei vormen een rol speelt.

Bijzonder vind ik het verhaal van Dennis, die op zijn verjaardag wordt opgebeld dat er een donorhart voor hem beschikbaar is. Verder lezen

13 maart 2018

Het boekenweekgeschenk van 2018

Het boekenweekgeschenk van vorig jaar (door Herman Koch) staat nog op mijn plankje met te lezen boeken, maar naar die van dit jaar heb ik uitgekeken, dus ik heb hem zaterdag meteen aangeschaft. Er wordt veel van Griet Op de Beeck gehouden en ik hoop dat dat voldoende opweegt tegen het commentaar dat ze af en toe te verduren krijgt. Gisteren zag ik al wat negatieve geluiden voorbijkomen op twitter, maar ik ben het daar totaal niet mee eens.

Gezien de feiten begint al ijzersterk, met de beschrijving van het samenzijn na de begrafenis van Ludo. Verder lezen

2 april 2017

Kom hier dat ik u kus – Griet op de Beeck

Het debuut van Griet op de Beeck vond ik fantastisch. De populariteit van Griet groeide en groeide en ze werd een echte hype, maar bij haar vind ik dat allemaal terecht. Ze kan ook zo heerlijk babbelen. Daarin lijkt ze net op Mona, de hoofdpersoon van Kom hier dat ik u kus. Tenminste, als kind is ze een kletskous. Helaas wordt dat niet gewaardeerd. Ze krijgt vaak straf en dan sluit haar moeder haar bijvoorbeeld op in de donkere kelder. Haar broertje Alexander heeft het minder zwaar te verduren. Hij lijkt ook geen last te hebben van wat er om hem heen allemaal gebeurt. Zelfs als hun moeder komt te overlijden, speelt hij rustig door. Mona daarentegen denkt veel na. Ik heb het vermoeden dat Griet veel van zichzelf in het meisje heeft gelegd. Haar gedachtenspinsels zijn zeer knap beschreven.

Verder lezen

6 februari 2015

Vele hemels boven de zevende – Griet op de Beeck

Haar debuut stond al zo’n anderhalf jaar geleden op mijn leeslijst. Haar tweede boek werd in één klap beroemd toen het in De wereld draait door werd besproken. Dus toen ik mij voornam om mij dit jaar (onder andere) te focussen op Vlaamse literatuur, was het logisch om als eerste iets van Griet op de Beeck te gaan lezen.

In Vele hemels boven de zevende wordt het vertelperspectief afgewisseld tussen vijf personen. In het begin lijkt dat lastig, maar het went al snel. Vier familieleden van drie generaties en één vriend van de familie nemen me mee in hun gedachten. Ik moet uitkijken dat ik niet te vlot lees, want het boek staat boordevol mooie zinnen die de moeite waard zijn om er even bij stil te staan.

9200000009985050

Verder lezen