Regelmatig bezoek ik het boek-van-de-maand-gesprek in de centrale bibliotheek van Amersfoort. Daar vertellen steeds vier mensen over een boek dat ze anderen willen aanraden: een schrijver uit de regio Eemland, een medewerker van de bibliotheek, een boekverkoper en een ‘gewone’ lezer. Af en toe mag ik die laatste rol vervullen en deze keer vertel ik over mijn ervaringen met poëzie. Daarbij lees ik voor uit de geweldige bundel Een steen openvouwen van Alexis de Roode. Als Eemlandse schrijver treedt Adriënne Nijssen op, die net als ik inmiddels een bekend gezicht is bij deze maandelijkse bijeenkomsten. Soms prijst ze een boek aan dat ze gelezen heeft, maar deze keer presenteert ze haar eigen nieuwste boek Maandagavond, kwart over tien, door er een verhaal uit voor te lezen. Verder lezen
korte verhalen
Om nooit te vergeten – Thomas Olde Heuvelt
Vorig jaar las Thomas Olde Heuvelt voor tijdens de Nacht van de Literatuur. Dat maakte me nieuwsgierig naar zijn verhalen en daarom leende ik laatst Om nooit te vergeten uit de bieb. Het bevat vijf korte verhalen. Bij elk daarvan vertelt Thomas hoe het is ontstaan en welke prijzen hij ermee heeft gewonnen, altijd door vertalingen. Het wordt wel duidelijk dat het genre van korte verhalen in het buitenland niet zo’n ondergeschoven kindje is als hier.
De verhalen hebben allemaal iets surrealistisch. Daar houd ik van, zolang de schrijver me kan laten geloven dat het misschien wel echt waar is, in elk geval zolang ik het verhaal aan het lezen ben. Dat lukt Thomas soms wat meer en soms wat minder. Bij het eerste verhaal weet hij me goed mee te slepen. Het gaat over iemand die meelift met een vrouw die bij nader inzien vreemde eigenschappen heeft. Uiteindelijk ontsnapt hij op het nippertje aan een bizar ongeluk. Heel spannend!
Gij nu – Griet Op de Beeck
Het boekenweekgeschenk werd door een heleboel mensen (vooral mannen) neergesabeld, maar mij deed het verlangen naar meer van Griet Op de Beeck. Haar eerste twee boeken bevielen me ook goed, dus ik besloot haar derde uit de bibliotheek te lenen. Gij nu bestaat uit vijftien korte verhalen van rond de twintig bladzijden, elk ingedeeld in vier of vijf hoofdstukjes. De eerste zin is vaak al genoeg om me nieuwsgierig te maken; zo heb ik het graag!
In elk verhaal doet de hoofdpersoon iets in een impuls, zonder er lang over na te denken of bij de consequenties stil te staan. Soms gebeuren er ongelukken, andere keren wordt juist iets voorkomen. Een enkele keer besluit de hoofdpersoon om niets te doen, terwijl dat niet de meest voor de hand liggende keuze is. Een ander motief is de dood, die in allerlei vormen een rol speelt.
Bijzonder vind ik het verhaal van Dennis, die op zijn verjaardag wordt opgebeld dat er een donorhart voor hem beschikbaar is. Verder lezen
Mijn favoriete verhalenbundels
Ik heb altijd van korte verhalen gehouden. Voor mijn eindexamen Nederlands las ik De schuiftrompet van C.C.S. Crone en Bevroren vuurwerk van Belcampo. Daar heb ik toen erg van genoten en daarom staan beide bundels nog in mijn boekenkast. Later heb ik nog meer verhalen van Belcampo gelezen en misschien komt het wel daardoor dat ik nooit een afkeer tegen verhalenbundels heb ontwikkeld, zoals ik weleens hoor bij andere boekenwurmen. Maar het tij lijkt te keren. De Biesheuvelprijs vraagt aandacht voor het korte verhaal, met een prijs bijeengespaard door crowfunding. En sommige lezers besluiten om zich over die aversie heen te zetten en het toch eens te proberen. Wil jij dat ook? Dan help ik je graag door mijn favoriete bundels met je te delen.
Gezellige verhalen – Marente de Moor In een paar zinnen zet deze schrijver een bepaalde sfeer neer. De meeste gaan over het dagelijks leven waarin dan iets bijzonders gebeurt. In een kort verhaal moet de spanning vrij vlot worden opgebouwd en dat lukt haar goed. Een terechte winnaar van de Biesheuvelprijs.
Hoe lees ik korte verhalen? – Lidewijde Paris
Vorig jaar haalde ik mijn literatuurkennis op met Hoe lees ik? van Lidewijde Paris: een heerlijk boek waarin ze aan de hand van romanfragmenten uitlegt hoe je literaire werken kunt analyseren. Ik vond het erg leuk om me zo weer te verdiepen in de theorie. Tijdens het lezen houd ik het geleerde in mijn achterhoofd en soms lukt het om iets te herkennen in een boek, zoals: ‘hé hier zit ik in het hoofd van deze persoon en daarna ga ik er weer uit’. Ondertussen reist Lidewijde heel Nederland rond om lezingen te geven en ook die kan ik je erg aanraden. Ongelooflijk dat ze naast die lezingen en het verslinden van vele boeken ook nog energie had om zelf een nieuw boek te schrijven: Hoe lees ik korte verhalen? Hierin wordt de literatuurtheorie verder uit de doeken gedaan. Veel begrippen komen terug, maar dan net in een ander jasje.
Door dit boek kan je meer uit een verhaal halen en het geeft je gereedschap om er met anderen over door te praten. Met de veertien korte verhalen in dit boek kan je dat oefenen. Verder lezen
Conquistador – Johan Klein Haneveld
Johan Klein Haneveld neemt me mee naar de verre of zeer verre toekomst. De mensheid heeft zich verspreid over het hele heelal. Een lichaam van vlees en bloed gezond houden is niet langer meer het hoogste doel, want het is toch veel makkelijker om je te laten overzetten naar een computerbrein en als machine met bewustzijn verder te leven.
De verhalen in Conquistador staan in chronologische volgorde. In het eerste verhaal is het nog erg vooruitstrevend en peperduur om je te laten overzetten naar een machinelichaam, dat lijkt op wat je had, maar dan mechanisch. Het is meteen spannend en ik lees het met grote interesse.
Karateslag – Dorthe Nors
Uit de bibliotheek leen ik Karateslag, een boek met een felgele voorkant. Thuis haal ik het boek uit mijn tas en het is blauw. De titel luidt Minna zoekt oefenruimte. Hoe kan dat nou? Ik kijk op de achterkant en daar komt de gele omslag van Karateslag tevoorschijn, ondersteboven. Het blijkt een omdraaiboek te zijn! De korte verhalen van Karateslag beslaan maar 100 bladzijden, dus blijkbaar vond de uitgever dat het langere verhaal over Minna er ook wel bij kon.
Ik werp een blik op de eerste bladzijde van Minna en zie korte regels, die bijna allemaal met een voornaam beginnen. Dat moet ik waarschijnlijk in één klap uitlezen, maar het beslaat ook 100 bladzijden, dus eerst maar eens een kort verhaal. Verder lezen
