Ambo|Anthos

5 mei 2019

Rose – Rosita Steenbeek

Terwijl ik gestaag vorder in een roman van Simon Vestdijk, heb ik behoefte aan iets wat makkelijker leest. Ik ben immers op vakantie op Vlieland, wat me moe maakt van het wandelen en de zon. Op mijn e-reader vind ik een boek van Rosita Steenbeek, waar ik eerder al het mooie Ander licht van las. Rose begint in 1920 op Wangeroog, ook een Waddeneiland. Dat is ook toevallig. Ik begin te lezen en ga meteen op in het verhaal dat Rosita heeft gebaseerd op het leven van haar Duitse oma.

In 1920 is Rose een tiener en ze is op Wangeroog voor de bruiloft van drie van haar neven, die met drie zusjes trouwen. Op het eiland hebben een oom en tante van Rose een hotel en de familie brengt de zomers er altijd door. Het is vlak na de Eerste Wereldoorlog. De mensen hebben opgelucht ademgehaald en hopen dat er nu nooit meer oorlog komt. Verder lezen

1 december 2018

De stilte van Thé – Marie de Meister

In 1941 schrijft Thé voor het eerst een brief aan haar zus Magda, die is ingetreden in een klooster. Twee bladzijden later springt het verhaal naar een non in 1994, waar Sophie Keller een reportage over maakt. Wat de band is tussen Sophie en Thé ontdek ik pas een heel stuk verderop in het boek. Marie de Meister zet eerst een aantal verhaallijnen uit, met flashbacks naar Sophies jeugd in een pleeggezin, haar studententijd en het recente verleden met haar vriend Baauwe. Dat zijn dus in totaal vijf tijdstippen! Het is maar goed dat ik meteen een bladzijde of 70 lees, zodat ik de opzet ongeveer door heb.

Verder lezen

13 november 2018

De pijnboomeilanden – Marion Poschmann

Gilbert heeft gedroomd dat zijn vrouw hem heeft bedrogen. Zij ontkent alles, maar hij kan het niet van zich af zetten, grist wat spullen bij elkaar en vertrekt naar Schiphol. Daar neemt hij de eerste intercontinentale vlucht die hij kan krijgen. Zo belandt Gilbert in Japan. Op het vliegveld aldaar koopt hij wat klassieke Japanse boeken, waaronder de werken van Bashō, een monnik en dichter uit de zeventiende eeuw.

Wat moest hij hier? Hij bevond zich, zo zei hij bij zichzelf, heel ver weg van alles waarmee hij ooit vertrouwd was geraakt. Hij had zich rechtstreeks naar het alleronbekendste begeven, naar de onbekendste omgeving die je maar kon bedenken, en het naargeestige daaraan was dat deze omgeving niet in de verste verte naargeestig overkwam, maar alleen maar functioneel, ietwat protserig en steriel.

Verder lezen

3 oktober 2018

Leesreis door de provincies: Groningen

Siebo en Meena hebben nooit kinderen gekregen, hoewel ze dat graag wilden. Terwijl Siebo op het land werkt, heeft Meena zeeën van tijd en daarom is ze een bed & breakfast begonnen. Kan ze toch voor anderen zorgen. Een Gronings dorpje verderop woont Duurt. Zijn postduiven vormen zijn grootste hobby. Duurt woonde tot een paar jaar geleden in Amsterdam. Daar maakte hij met twee vrienden theaterstukken. Op een gegeven moment ging de samenwerking niet meer zo goed en is Duurt vertrokken naar het noorden, om niet meer terug te keren.

Warre logeert regelmatig bij Siebo en Meena. Verder lezen

12 januari 2018

De eenheid – Ninni Holmqvist

Veel dystopieën draaien om jongeren, maar in De eenheid is de hoofdpersoon net vijftig jaar geworden. Omdat Dorrit alleenstaand is en geen kinderen heeft, hoort ze vanaf die dag tot de groep van overbodigen. Ze wordt opgehaald om te gaan wonen in een soort all-in vakantiepark met restaurants, sportruimtes en een overkoepelde tuin. Bij het maandelijkse welkomstfeest ontmoet ze de andere bewoners: vrouwen vanaf vijftig jaar en mannen vanaf zestig jaar. Sommigen hebben littekens of zien er erg moe uit. Deze overbodigen worden namelijk ingezet voor medische onderzoeken en orgaandonaties aan onmisbaren: meestal mensen met jonge kinderen die ernstig ziek zijn.  Verder lezen

23 april 2017

Toen ik je zag – Isa Hoes

In 1990 begon Goede tijden, slechte tijden, de eerste Nederlandse soap. Ik zat op de basisschool en al gauw waren alle meisjes in de klas gek op Arnie of Peter, de laatste gespeeld door Antonie Kamerling. Bij ons thuis werd er gewoon naar het NOS-journaal gekeken om acht uur, maar af en toe waren mijn ouders weg, hadden we een oppas en konden we een aflevering kijken. Ik kende dus ook de grappige kapsels van Myriam, gespeeld door Isa Hoes. Zij werd in die tijd verliefd op Antonie en ze werden daarmee in één klap het beroemdste koppel van Nederland. Het was dan ook een grote schok voor veel mensen toen Antonie jaren later zelfmoord pleegde. Wat was daar gebeurd?

Verder lezen

25 september 2016

Corpus delicti – Juli Zeh

Met de leestweeps bespreken we literatuur via twitter, op een afgesproken tijdstip. Vanavond is het weer zover. Deze keer hebben de organisatoren op verzoek van lezers gekozen voor een dystopie.

Juli Zeh schept een kille wereld waarin een gezond lichaam het hoogste doel is. Ziektes zijn zoveel mogelijk uitgeroeid door vergaande hygiënische maatregelen. Men geeft elkaar geen handen, het bos is tot verboden gebied verklaard en voedsel wordt in vastgestelde verhoudingen verstrekt. Sigaretten en koffie zijn verboden. De mensen moeten elke maand rapportages inleveren om aan te tonen dat ze genoeg hebben gesport en geen ziektes onder de leden hebben. Relaties zijn alleen toegestaan tussen personen waarvan het immuunsysteem ver genoeg uit elkaar ligt. Wie zich niet aan de regels houdt, riskeert straffen van geldboetes tot schijndood, waarbij je wordt ingevroren.

Verder lezen