De Geus

13 mei 2018

De trooster – Esther Gerritsen

Jacob leeft als conciërge samen met de broeders in een klooster. Hij doet allerlei klusjes en onderhoudt de tuin. Het klooster ontvangt veel gasten, waaronder op een dag Henry Loman. Hij spreekt Jacob aan, omdat hij iets te vroeg is gearriveerd. Meestal ontvangt gastenbroeder Andreas de mensen, maar Jacob weet de weg ook en brengt Henry naar zijn kamer. Bij het avondeten blijkt uit het gesprek van de broeders dat Henry Loman een bekend politicus is, die onlangs is afgetreden.

Esther Gerritsen weet me meteen te raken met haar mooie zinnen, waarin Jacob zijn leven beschrijft en worstelt met zijn geloof: Verder lezen

18 januari 2018

De ziekte & De dood – Jonas Gardell

Jonas Gardell heeft met de trilogie Een verhaal over liefde, ziekte en dood een monument geschreven voor alle homo’s die hiv hebben opgelopen en aan aids zijn gestorven. Dat waren er heel veel in de jaren tachtig, toen het virus naar Zweden kwam. In de jaren negentig werden medicijnen ontwikkeld, waardoor de ziekte onder controle gehouden kan worden. Maar in die beginjaren sloeg aids om zich heen om de ontluikende homobeweging kapot te slaan. ‘Een straf van God,’ zeiden sommigen. ‘Hun eigen schuld,’ beweerden velen.

In het eerste deel ontmoeten de hoofdpersonen elkaar: Rasmus en Benjamin, allebei negentien, vallen als een blok voor elkaar op het jaarlijkse kerstfeest bij Paul. Daar ontmoeten ze ook Seppo, Reine, Bengt en Lars-Åke. Ik was erg onder de indruk van De liefde en wilde daarom meteen door met De ziekte en De dood.

Verder lezen

15 december 2017

De liefde – Jonas Gardell

In de jaren tachtig dook een onbekende, dodelijke ziekte op, die vooral onder homoseksuelen voorkwam. Het was ook de tijd dat homoverenigingen werden opgericht en homo’s en lesbiënnes samen begonnen te strijden voor hun rechten. In het drieluik Een verhaal van liefde, ziekte en dood vertelt Jonas Gardell over de opkomst van de homobeweging, die zo vroeg al werd opgeschrikt door de nare ziekte aids.

In 1982 verhuist Rasmus naar Stockholm. Hij heeft net eindexamen gedaan en is blij dat hij het dorp van zijn jeugd kan ontvluchten. Daar hoorde hij er nooit bij; hij werd gepest omdat hij anders was. In Stockholm begint hij een nieuw leven en komt in contact met mensen die zijn zoals hij. Dat is nog een heel avontuur. Voor het eerst naar een ontmoetingsplaats gaan of een homoclub gaan vindt hij doodeng, maar hij voelt ook dat dit is waar hij hoort. Verder lezen

21 oktober 2017

Halleluja – Annelies Verbeke

Mijn lievelingsverhalen beginnen realistisch, waarna er langzaam iets absurds binnensluipt, zonder dat ik het door heb. Zo doet de verteller me geloven dat het waar is, totdat het verhaal uit is en ik denk: wacht even, kan dit echt? Belcampo beheerst die kunst, maar ook Annelies Verbeke kan het. Eerder las ik haar boek Vissen redden en dat sprak me niet zo aan, maar in Halleluja blinkt ze uit met vijftien korte verhalen.

Verder lezen

14 juni 2017

Zeven minuten na middernacht – Patrick Ness

Conors moeder is erg ziek; ze heeft kanker en moet chemotherapie ondergaan. Conor probeert zo goed mogelijk voor haar te zorgen. Zijn vader woont in Amerika met zijn nieuwe vrouw en dochtertje. Zijn oma komt wel regelmatig langs, maar Conor en oma kunnen het niet goed met elkaar vinden. Conor houdt hoop dat zijn moeder beter zal worden, al weet hij diep van binnen heel goed dat het ook anders kan aflopen. En dan zal hij bij zijn oma moeten gaan wonen… De situatie levert hem vaak vreselijke nachtmerries op, waarin een groot monster zijn moeder probeert te grijpen vanuit een afgrond.

Op een nacht kan Conor niet slapen. Hij ziet de oplichtende cijfers van zijn wekker naar middernacht gaan en dan, om 0.07 uur, verschijnt er een monster. Het is niet het monster waar hij zo vaak van droomt. Deze lijkt erg veel op de taxusboom die voor het huis staat. En dit monster praat tegen Conor… Die vindt het nog steeds doodeng, maar hij heeft wel de moed om terug te praten. Het monster legt uit dat hij drie verhalen zal vertellen en dat Conor het vierde verhaal moet vertellen, waarin de waarheid boven tafel zal komen.

Verder lezen

27 mei 2017

Vader – Karl Ove Knausgård

Twee jaar geleden begon ik al eens in Vader, het eerste deel van de serie Mijn strijd. Ik strandde na 20 bladzijden, maar wel met het idee het later nog eens te proberen. Er zijn immers zoveel lezers die verslaafd zijn aan deze dikke autobiografische boeken. Met een vakantie in Noorwegen in het vooruitzicht leen ik het e-book van de bieb.

Karl Ove Knausgård schrijft over zichzelf in het heden en dan duikt hij zijn verleden in. In de jaren zeventig en tachtig groeide hij op in een gewoon Noors gezin. Halverwege het boek zegt hij zich amper iets te herinneren van zijn jeugd, maar rond een paar beelden weet hij toch heel uitgebreid te beschrijven hoe het toen was. Ik vind het iets te uitgebreid. Er gebeurt eigenlijk maar weinig. Ik heb niets tegen veel details, maar dan moet het wel mooi geschreven zijn of er moet spanning opgebouwd worden waardoor ik graag verder lees. Beide gebeurt niet, maar het leest wel soepel in de vertaling van Marianne Molenaar, dus ik zet maar door.

Verder lezen

22 februari 2017

Leesreis om de wereld: Indonesië

Er staan drie Indonesische boeken op mijn lijstje: twee klassiekers en een meer recent boek, alle drie vrij dik. Ik besluit om naar de bibliotheek te gaan, om daar van elk boek de eerste bladzijde te lezen. Het is meteen duidelijk dat het boek uit 2012 mij het meest aanspreekt. Op de achterkant staat dat schrijfster Ayu Utami erg populair is in Indonesië, ook onder jongeren. Dat belooft wat!

Verteller is Yuda, die er graag met een groep vrienden op uit gaat om bergen te beklimmen. Daarbij gebruiken ze grof geschut: ze boren gaten in de bergen om hun haken aan vast te maken. Dan krijgt Yuda een nieuwe vriend, die Parang Jati heet. Bij een weddenschap verliest Yuda en Parang Jati daagt hem uit om vanaf nu alleen nog maar aan clean climbing te doen, waarbij je de rotsen niet beschadigt.

Parang Jati vertelt veel volksverhalen aan Yuda. Die vindt dat bijgeloof maar niets, maar hij is ook wel vatbaar voor de argumentatie van Jati die uitlegt dat je volksgeloof niet door een moderne bril moet bekijken. Verder lezen