Ida is veertig jaar en wil haar eicellen laten invriezen. Ze wacht op een telefonische uitslag van de vruchtbaarheidskliniek, als ze samen met haar familie een paar dagen doorbrengt in hun vakantiehuis. Het is een typisch Noors houten huis aan het water. Het was altijd geel, maar nu is het wit geschilderd door Ida’s zus Marthe en haar vriend Kristoffer. Kristoffers dochtertje Olea is er ook bij. De volgende dag komt de moeder van Ida en Marthe samen met haar vriend Stein. Ze vieren samen dat de moeder 65 jaar is geworden.

Ida kan goed opschieten met de zesjarige Olea, beter dan Marthe, die haar bonusmoeder is. Marthe wil zelf ook graag kinderen, maar het lukt haar al een tijd niet om zwanger te raken. Ze deelt alle details over dit proces met haar zus en haar moeder, die haar dan steeds weer moeten troosten. Op de eerste avond in het vakantiehuis vertelt Marthe dat het is gelukt: ze is nu vijftien weken in verwachting. Weer gaat alle aandacht naar Marthe. Het is net als vroeger, toen Marthe vaak ziek was.

Oude familiepatronen herhalen zich. Marthe trekt de aandacht. Ida komt er niet toe om te vertellen wat haar bezighoudt. Zowel wat ze niet uitspreekt als wat ze er wel uitflapt leveren spanning op tussen de vakantiegangers. Marie Aubert beschrijft de gedachten en gevoelens van Ida zo dat ik kan me goed inleven, ook al herken ik me niet in haar. Dat is de kracht van literatuur! Marin Mars heeft het mooi vertaald uit het Noors.

Ida denkt terug aan de woorden van de dokter uit de kliniek: ‘Over een paar jaar kom je hier met je nieuwe vriend en dan kunnen jullie de eicellen gebruiken.’ Haar zus Marthe heeft wat Ida zou willen: een knappe man en een kind in haar buik. Maar Marthe is alleen aan het klagen, wat ook Olea opvalt. Ida weet het meisje wel te paaien met opmerkingen op het randje en dingen toestaan die ze van haar vader en Marthe niet mag. Tegen het einde van Volwassen mensen vertelt Ida aan Marthe over haar bezoek aan de kliniek. Eindelijk weet Marthe dat Ida hetzelfde verdriet heeft, ook al gaan de zussen daar zo verschillend mee om.