Na het iets tegenvallende derde deel van de Napolitaanse romans hoop ik op een spetterend slot. Hoe zou het aflopen met de bijzondere vriendinnen Elena en Lila? In het begin van het eerste boek is de zestigjarige Lila verdwenen. Zou ze nog terugkomen? Elena vertelt in Het verhaal van het verloren kind hoe haar leven en dat van Lila is verlopen in de laatste dertig jaar. Ik zal proberen niet teveel te verklappen, maar wil toch iets van de inhoud bespreken.

Elena’s huwelijk met de professor wordt beëindigd en ze gaat met haar twee dochters weer in Napels wonen. Daar is ze weer dicht bij Lila en de vriendschap wordt hechter. Ze krijgen zelfs bijna tegelijkertijd allebei een baby. Ze passen regelmatig op elkaars kinderen. Lila heeft aanzien gekregen in de wijk waar ze zijn opgegroeid. Haar computerbedrijf loopt goed en ze verdient veel geld, maar blijft toch in de wijk wonen. Ondertussen is Elena door haar boeken bekend geworden in Italië en in het buitenland. Maar in de tijd dat haar derde dochter wordt geboren, heeft ze geen inspiratie om te schrijven. Later komt dat weer goed en ze geniet van het reizen en de ontmoetingen met lezers.

De kinderen van de vriendinnen groeien met elkaar op. Op een dag gebeurt er iets vreselijks: de dochter van Lila verdwijnt. Het is onduidelijk wat er is gebeurd: was het een aanrijding met een vrachtauto of is ze misschien ontvoerd? Lila is ontroostbaar en verwaarloost zichzelf. Elena, die jaren later hieraan terugdenkt, trekt de parallel tussen de verdwenen dochter en de poppen die ze als meisjes verloren waren.

De vriendschap tussen Lila en Elena blijft bijzonder, omdat ze zo verschillend zijn. Elena lijkt me een stuk bedachtzamer dan de temperamentvolle Lila. Ze kunnen elkaar haten en tegelijk hebben ze alles voor elkaar over, net als toen ze nog meisjes waren.

Elena Ferrante neemt de tijd om alles uitgebreid te beschrijven in dit deel dat bijna vijfhonderd bladzijden telt. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat ik er vlot doorheen kom, maar de verslaving van de eerste twee delen komt helaas niet terug. Een echte ontknoping komt er ook niet, al wordt het verhaal wel netjes afgerond. Ik wilde weten hoe het verderging met de vriendinnen en krijg er ook de verdere geschiedenis van alle mensen in de wijk bij. Dat is boeiend, maar het had van mij wel in wat minder bladzijden gemogen.