Maria Sibylla – Inez van Dullemen

Inez van Dullemen heeft een prachtige, rijke schrijfstijl, met zeldzame woorden. Het past helemaal bij de geschiedenis van Maria Sibylla Merian, die in 1700 naar Suriname ging om daar tropische vlinders te bestuderen. Ze schilderde die samen met hun rupsen en de planten waar ze op leefden.

Als klein meisje heeft Maria Sibylla leren tekenen en schilderen van haar stiefvader in Frankfurt am Main. Tijdens haar huwelijk gaat ze door met schilderen, totdat ze weggaat bij haar echtgenoot. Samen met haar twee dochters sluit ze zich aan bij de Labadisten in Friesland, een religieuze gemeenschap. Haar broer Casper heeft haar daartoe overgehaald.

Verder lezen

Narcis – Judith Fanto

In 1948 krijgt restaurator Hermann Loch een brief, die hem doet terugdenken aan vroeger. Narcis omvat zijn hele levensverhaal tot dan toe, met grote gebeurtenissen zoals de Tweede Wereldoorlog, de dood van zijn beide ouders en belangrijke vrienschappen die zich in de loop van de jaren ontwikkelden. Hermann wordt in 1906 geboren in Haarlem, waar zijn moeder zwanger is geraakt van een Oostenrijkse militair. Ze trouwen, maar de kleine Manno ziet zijn vader zelden. Hij woont met zijn moeder bij zijn opa en oma. Het noodlot wilde echter dat zijn oma en zijn moeder na elkaar komen te overlijden, waarop de tienjarige Manno door zijn Oostenrijkse tante naar Wenen wordt gehaald.

Verder lezen

Verfhuid – Rascha Peper

Rascha Peper behoort tot mijn favoriete schrijvers en met Verfhuid heb ik al haar romans gelezen. Al is dit met 144 bladzijden een novelle volgens de titelpagina. Hoofdpersoon Arnold Kee is kunsthandelaar met een winkel in Amsterdam. De zaak loopt goed, met vaste klanten en mensen die zomaar langswaaien. Meneer Terwindus komt af en toe langs bij Kee, al kan het ook voorkomen dat ze elkaar maandenlang niet zien.

Zoals altijd worden de personages met specifieke details beschreven door Rascha Peper, zodat ze levensecht overkomen. Eigenlijk maakt het onderwerp me dan weinig uit. Kunst is wel een thema dat vaker terugkomt in haar werk. Kee en Terwindus zijn allebei liefhebbers die enorm kunnen genieten van een goed schilderij. Naast het werk heeft Arnold Kee een relatie met een veel jongere man, die ook zo beschreven wordt dat ik hem helemaal voor me zie.

Verder lezen

Zwarte schuur – Oek de Jong

Het huwelijk van kunstschilder Maris Coppoolse en zijn vrouw Fran loopt niet zo lekker. Bij een grote overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum heeft zij deze keer amper meegeholpen met de selectie van de stukken. De tentoonstelling trekt veel belangstelling. Een bekend weekblad schrijft er een artikel over. Maar als dat uitkomt, blijkt het vooral te gaan over een ingrijpende gebeurtenis uit de jeugd van Maris, waarbij een buurmeisje om het leven is gekomen in een afgelegen schuur.

In het begin van Zwarte schuur wordt de spanning enorm opgebouwd: wat is er precies gebeurd in die schuur in het geboortedorp van Maris op Walcheren? De eerste ongeveer honderd bladzijden zijn daardoor geweldig om te lezen. Dan is wel duidelijk wat Maris toen is overkomen, maar we zitten pas op een kwart van het boek. De enige vraag die dan nog overblijft is: zal het huwelijk van Maris en Fran ten einde lopen of gaan ze elkaar weer vinden?

Verder lezen

De zee, de zee alleen – Tineke Hendriks

De Noorse zeeschilderes Betzy Akersloot-Berg bracht het laatste deel van haar leven door op Vlieland. Daar overleed ze in 1922, dus dit jaar precies een eeuw geleden. Ter gelegenheid daarvan is de geromantiseerde biografie De zee, de zee alleen verschenen. Ik las het tijdens een paar dagen op Vlieland, waar zelfs een straatje naar Betzy is genoemd.

In 1850 werd Betzy Berg geboren in het zuiden van Noorwegen. Tekenen en schilderen was haar liefste bezigheid. Ze wilde graag een kunstopleiding doen, maar dat konden haar ouders niet zomaar betalen. Betzy voelde zich beklemd door de verwachtingen van haar als jonge vrouw. Daarom meldde ze zich aan als zendeling en vertrok voor vijf jaar naar het noordelijkste puntje van Noorwegen, waar het in de zomer bijna niet donker wordt en de zon zich tijdens de ijskoude winter een paar maanden lang niet laat zien.

Verder lezen

De reis van haar leven – Ruth Kornberger

Maria Sibylla Merian leefde rond 1700 en is bekend geworden door haar tekeningen van rupsen en vlinders. Als dochter van een Duitse schilder begon ze als meisje met het tekenen van bloemen. Daarbij horen ook insecten en Maria was gefascineerd door de wereld van kleine diertjes. Ze had er alles voor over om ook aan de andere kant van de oceaan vlinders te bestuderen. De proloog van De reis van haar leven vindt plaats in het regenwoud van Suriname. Als lezer weet je dus al dat het Maria lukt om haar grote droom waar te maken. Maar de eerste helft van het boek speelt zich af in Nederland.

Maria Merian woont met haar twee dochters in Friesland bij de labadisten, een geloofsgemeenschap. Maria kan zich echter niet zo voegen in de strenge regels en vertrekt naar Amsterdam. Als alleenstaande vrouw moet ze zelf de kost verdienen met haar schilderijen en tekenlessen. Dat is niet gemakkelijk, maar ze krijgt het voor elkaar. Haar dochters Dorothea en Johanna helpen mee met tekenen. Ze proberen de rupsen steeds af te beelden samen met de plant waar ze van eten en de vlinder die ze worden.

Verder lezen

Frida’s pijn – Slavenka Drakulić

Het leven van de Mexicaanse kunstenaar Frida Kahlo werd getekend door pijn. Als zesjarige kreeg ze kinderverlamming en moest ze maandenlang in bed blijven. Toen ze zestien was, overleefde ze op het nippertje een vreselijk busongeluk. Ze brak veel botten, onder andere in haar been en haar onderrug. De jaren erna onderging ze talloze operaties aan haar ruggengraat. Later werd haar been geamputeerd en ze moest opnieuw leren lopen met een kunstbeen, maar vaak kon ze alleen maar op bed liggen en de pijn ondergaan. Ze moest wel schilderen, om de pijn te uiten en een gezicht te geven.

Verder lezen

Twaalf keer tucht – Anna Enquist

In de bibliotheek lees ik de eerste bladzijde van Twaalf keer tucht, over een Rotterdamse arts die in mei 1940 het bombardement meemaakt. Ik ben meteen gegrepen. Ook de volgende twee verhalen spelen zich dan en daar af, maar dan hoor ik de bommen door de oren van een dierentuinmedewerker en een jonge vrouw die aan haar geliefde denkt. Anna Enquist heeft het zeer invoelend beschreven.

Ik lees korte verhalen altijd tussen romans door, want het schakelen vraagt wat extra aandacht, dus ik lees het liever niet allemaal achter elkaar. Het favoriete thema van Anna Enquist staat in een aantal verhalen centraal: muziek. Er is een mooi portret van Alma Mahler en een heel kort verhaal over de zus van Mozart. Ook beschrijft Anna haar eigen ervaringen met het instuderen van een stuk van Schumann. De bladmuziek is op de linkerbladzijde afgedrukt en de tekst op de rechter.  Verder lezen