Twaalf keer tucht – Anna Enquist

In de bibliotheek lees ik de eerste bladzijde van Twaalf keer tucht, over een Rotterdamse arts die in mei 1940 het bombardement meemaakt. Ik ben meteen gegrepen. Ook de volgende twee verhalen spelen zich dan en daar af, maar dan hoor ik de bommen door de oren van een dierentuinmedewerker en een jonge vrouw die aan haar geliefde denkt. Anna Enquist heeft het zeer invoelend beschreven.

Ik lees korte verhalen altijd tussen romans door, want het schakelen vraagt wat extra aandacht, dus ik lees het liever niet allemaal achter elkaar. Het favoriete thema van Anna Enquist staat in een aantal verhalen centraal: muziek. Er is een mooi portret van Alma Mahler en een heel kort verhaal over de zus van Mozart. Ook beschrijft Anna haar eigen ervaringen met het instuderen van een stuk van Schumann. De bladmuziek is op de linkerbladzijde afgedrukt en de tekst op de rechter. 

Het beste verhaal blijkt later over de dochter van de schrijver te gaan, die op 27-jarige leeftijd is overleden door een auto-ongeluk. Zij staat ook centraal in de prachtige roman Contrapunt, maar dat is vanuit het gezichtspunt van de moeder geschreven, terwijl Anna in dit verhaal in de huid van haar dochter is gekropen. Die ziet iedereen om zich heen succesvol zijn, met een goede baan en een geliefde, terwijl zij uitzendwerk doet en alleen woont. Ze droomt over haar toekomst en zet stappen om die waar te maken, maar dan is daar die grote vrachtauto…

De laatste paar portretten kunnen me helaas niet zo boeien. Ze gaan over een kunstenaar en een sporter die ik allebei niet ken en over Gerard Reve. Ooit moest ik op school verplicht een boek van hem lezen en dat vond ik verschrikkelijk. Het lukt me niet om die weerstand aan de kant te zetten en onbevangen te lezen hoe Anna Enquist hem bewondert. Zo merk ik hoe mijn eigen interesses mijn leesplezier kunnen beïnvloeden. Ik heb weleens gezegd dat het onderwerp van een boek niet uitmaakt, als het maar goed geschreven is, maar het lijkt erop dat ik daarop terug moet komen. Maar het merendeel van deze bundel is me goed bevallen, dus ik wil het toch aanraden. Er is vast een thema bij dat jou aanspreekt.

4 gedachtes over “Twaalf keer tucht – Anna Enquist

  1. Nou ja ik ben verrast dat Anna Enquist ook over het bombardement van Rotterdam heeft geschreven. Ik heb hier nog een andere verhalenbundel van haar liggen, maar door wat jij over deze verhalenbundel zegt, heb ik hem op mijn nog te lezen lijst gezet. Bedankt!

    Geliked door 1 persoon

  2. Stien den Braber

    Ik kende deze bundel nog niet. Ik ben er nu wel benieuwd naar. En ja wat Gerard Reve betreft, je moet zijn stijl kunnen waarderen. Je houdt daarvan of niet. In het laatste geval zul je weinig plezier hebben aan zijn boeken. Reve is -bijna- meer stijl dan inhoud, denk ik wel eens.

    Like

  3. Ik ben niet zo gek op verhalenbundels, maar zoals jij het doet, dat vind ik wel een goed idee: telkens een verhaal tussen andere boeken in. Lang geleden dat ik iets van Anna Enquist las, moet ik in 2020 toch nog eens proberen.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.