Frida woont met haar ouders vlak naast de Koepelgevangenis, waar haar vader directeur van is. Maar hij heeft nog meer vreemde eigenschappen. Hij leert zijn dochter stelen uit winkels en hij ‘vergeet’ vaak dat ze nog niet zo belezen kán zijn als hij. Frida leert al jong om ad rem te reageren. Ik vraag me af wat ik zit te lezen, want helemaal realistisch kan het niet zijn, maar wat is dit dan? Ik hou wel van absurde verhalen, maar dit verwart me enigszins.
Een ander bijzonder aspect van De buitengewoon geslaagde opvoeding van Frida Wolf is dat elk hoofdstuk een andere vorm heeft: het wisselt tussen de ik- en de jij-vorm, er is een hoofdstuk met een heleboel voetnoten over het leven van de architect van de gevangenis en er is een hoofdstuk met paragrafen die als titel een dag plus tijd hebben (maar het verloopt niet chronologisch). Over het algemeen leest het vlot, behalve die voetnoten, waar ik wat vluchtiger doorheen ga.
Verder lezen
