Atlas Contact

15 september 2019

Vreemde streken & Pas goed op jezelf – Renate Dorrestein

Traditioneel lees ik op zomervakantie een boek van Renate Dorrestein, want dat bevalt me altijd wel. Deze keer is het een oudje: Vreemde streken was haar tweede roman, die voor het eerst verscheen in 1984.

Het perspectief wisselt tussen Akelei en Fresia. Het begint in Afrika, waar Fresia naartoe is gegaan om voor een tijdschrift te schrijven. Ondertussen komt Akelei in Amsterdam een vreemde dame tegen. In terugblikken wordt duidelijk dat Akelei en Fresia een tijdje hebben samengewoond. Verder lezen

18 juni 2019

De wateraap – Mariken Heitman

Nederlandse literaire debuten hebben bij mij altijd een streepje voor; ze maken me nieuwsgierig. Daarom reserveerde ik de kersverse roman De wateraap bij de bibliotheek. Dat boek begint met de dood van een vos. Elke vindt hem als ze de zomer bij Ko doorbrengt. Ko is de zus van haar oma, die wel wat hulp kan gebruiken bij het werk in haar moestuin.

Mariken Heitman schrijft compact, wat vraagt om aandachtig lezen. Het kan zomaar zijn dat ze even later op een detail terugkomt waar ik overheen gelezen had. Elke is net als de schrijver bioloog (al studeert ze nog) en er worden heel wat dieren en planten beschreven op een prachtige manier. Verder lezen

21 februari 2019

De olifant verdwijnt – Haruki Murakami

Na vijf romans en een trilogie wilde ik graag korte verhalen van Haruki Murakami lezen. Omdat in een verhalenbundel diverse thema’s aan bod kunnen komen, pak ik de Murakami-bingokaart er weer eens bij.

Bij het lezen van het eerste verhaal denk ik na een tijdje: dit komt me wel heel bekend voor. Als ik wat meer aandacht had besteed aan de titel van het verhaal had ik kunnen weten dat dit niet nieuw zou zijn, want dit is later uitgegroeid tot de dikke roman De opwindvogelkronieken. Ik vind het echter helemaal niet erg om het nog eens te lezen. Met dit verhaal kan ik al een paar vakjes van de bingokaart afstrepen: de hoofdpersoon verveelt zich en gaat naar buiten, om in de poort een vroegrijpe tiener tegen te komen die met hem praat over een verdwenen kat. Verder lezen

14 december 2018

En dan nu het goede nieuws – Franka Hummels en Karin Sitalsing

‘Als ik de baas zou zijn van het journaal, dan werd het hele nieuws een heel stuk positiever,’ zongen we vroeger mee met Kinderen voor kinderen. Vaak word ik een beetje moedeloos bij het koppen snellen. Wat een ellende is er in de wereld. De mooie dingen halen het nieuws meestal niet. Maar ze gebeuren wel. Franka Hummels en Karin Sitalsing besloten om die verhalen op te schrijven.

In twaalf hoofdstukken worden actievelingen in het zonnetje gezet die iets moois doen voor een ander of voor de wereld. Sommige zijn echt ontroerend, zoals het verhaal van de ouders van Pim, die overleed na een aanrijding met een vrachtwagen. De ouders besloten om de chauffeur bij hun thuis uit te nodigen en niet te veroordelen, want het was immers een ongeluk. Waar anderen haat zouden koesteren, kiezen zij ervoor om hem ook als slachtoffer te zien.

De jongste hoofdpersoon is veertien en bestiert in het weekend een school waarin tieners bijles geven aan kinderen. De oudste is een vrouw die na de oorlog met de nek aangekeken werd als dochter van een NSB’er. Nu zet ze zich in voor kinderen in het IS-kalifaat. Het mafste verhaal gaat over Aaf die snorkelt in de Leidse grachten en daar rommel opruimt, maar ook aan kinderen laat zien wat er allemaal leeft.

Franka en Karin hebben het allemaal opgeschreven in klare taal: Verder lezen

11 december 2018

Ik verbind u door – Vonne van der Meer

‘Je mag best chagrijnig zijn, als het maar niet besmettelijk is,’ zei een collega ooit. In Ik verbind u door gaat het over zo’n besmettelijk humeur. Het begint met een echtpaar dat in de ochtend ruziemaakt. Eén van hen is daarna nukkig tegen een collega en zo gaat het verder, bijvoorbeeld met een man die in het zwembad expres iemand anders een trap geeft, omdat die vent in de weg staat. Vonne van der Meer beschrijft een ketting van mensen. In een paar zinnen schetst ze een ruimte met een persoon; ik zie het zo voor me. Verder lezen

8 december 2018

Kerstdagen – Jeanette Winterson

Sommige boeken horen bij een bepaald seizoen: luchtige vakantieverhalen bij de zomer, kerstverhalen bij de winter. December is door Sue uitgeroepen tot de ‘maand van het vergeten boek’ en dat gaf mij nog een reden om Kerstdagen: 12 verhalen en 12 feestelijke recepten voor 12 dagen uit de kast te halen. Van Jeanette Winterson had ik eerder al een bijzonder boek gelezen en ik wist dus dat dit niet zomaar een flutboek zou zijn, ondanks de kleine prijs waarvoor ik het bij een niet nader te noemen winkel op de kop had getikt.

Het begint meteen goed, met een hoofdstuk vol leuke weetjes, waardoor ik me meteen in kerstsferen waan. Wist je bijvoorbeeld dat de Kerstman oorspronkelijk groene kleding aan had? Dat is immers de kleur van nieuw leven. In 1931 kwam Coca-Cola met een reclame waarin de kerstman een rood pak droeg en sindsdien is dat zijn kleur. Daarna volgen twaalf kerstverhalen, afgewisseld met recepten. De verhalen bevatten klassieke elementen zoals sneeuw, weeskinderen in de kou en magie. Er komt een kerstfee voorbij en sneeuwpoppen komen tot leven.

Verder lezen

21 november 2018

Anna Boom – Judith Koelemeijer

Anna Boom heeft een bewogen leven gehad, waarin ze in diverse Europese landen woonde. Als Judith Koelemeijer haar ontmoet, is ze al op hoge leeftijd. Anna luistert liever naar anderen, maar als Judith ernaar vraagt, is ze uiteindelijk wel bereid om haar verhaal te vertellen. Ook de Tweede Wereldoorlog komt ter sprake, waarin Anna zich in Hongarije inzette voor mensen die in gevaar waren. Vele gesprekken volgen en het resultaat is dit boeiende boek.

Anna’s jeugd verloopt al opmerkelijk. Haar vader komt te overlijden als Anna nog een baby is. Haar moeder neemt Anna mee naar Italië en Wenen, waar ze in pensions en hotels wonen. Ze leiden een luxe leventje en hebben overal kennissen en vrienden, maar Anna voelt zich nergens echt thuis. Het kan ook elk moment weer gebeuren dat ze verhuizen. Als Hitler in 1939 Tsjechoslowakije bezet, besluit Anna’s moeder dat ze naar vrienden in Boedapest gaan.

In Wenen had Anna al iets met een jongen, maar in Hongarije leert ze de liefde pas echt kennen als ze Géza ontmoet. Verder lezen

11 juli 2018

Spoetnikliefde – Haruki Murakami

Eigenlijk wilde ik korte verhalen van Haruki Murakami lezen, maar ik vergiste mij en reserveerde Spoetnikliefde bij de bibliotheek. Dit boek is al wat ouder, de Nederlandse vertaling kwam voor het eerst uit in 2004, en daarom moest het uit een andere vestiging komen. Voorin heeft iemand met pen genoteerd: ‘niet afschrijven’. Dus ik besloot om het toch mee te nemen, voordat het helemaal uit de bibliotheek verdwijnt. Op twitter liet Murakami-goeroe Tessa weten dat dit haar lievelingsboek van haar favoriete schrijver is en dan vind ik het niet meer zo erg dat het een roman is en geen verhalenbundel.

Spoetnikliefde kent een lange aanloop tot de kern van het verhaal, maar ik vind het meteen alweer prachtig om te lezen. Murakami gebruikt zulke heerlijke metaforen en dat vleugje surrealisme is ook altijd bijzonder. Elbrich Fennema heeft het vloeiend vertaald uit het Japans.

Het was een zachte, vriendelijke regen, die de voorjaarsaarde nat en donker maakte en kleine, naamloze beestjes die daaronder leefden langzaam maar zeker in beweging bracht.

Verder lezen

3 maart 2018

De avond is ongemak – Marieke Lucas Rijneveld

Marieke Rijneveld (toen nog zonder Lucas) werd al een beetje bekend met haar gedichtenbundel Kalfsvlies. Haar poëzie heeft lange regels en het spreekt mij niet zo aan, maar haar roman trekt me wel, misschien omdat ze aansluit in een lange rij ex-gereformeerden. Het geloof speelt een rol in haar eerste roman De avond is ongemak die autobiografisch getint is. Marieke verloor haar broer toen ze drie jaar was. Hoofdpersoon Jas maakt het overlijden van haar oudste broer veel bewuster mee. Ze mist hem enorm, maar kan dit aan niemand kwijt. Vader en moeder verbieden Obbe, Jas en Hanna om het over Matthies te hebben. Er wordt sowieso erg weinig gepraat.

We groeien op met het Woord, maar de woorden ontbreken steeds vaker in de boerderij.

Verder lezen

3 februari 2018

Fuzzie – Hanna Bervoets

Ik houd van de schrijfstijl van Hanna Bervoets en daarom blijf ik haar lezen, boek na boek. Het lijkt wel of haar verhalen steeds filosofischer worden, met minder concrete gebeurtenissen. In haar nieuwste boek wordt er volop gefilosofeerd door Fuzzie: een klein, pluizig balletje dat soms een zinnetje zegt, maar ook hele monologen kan houden. Florence heeft Fuzzie bedacht en op één of andere manier komen de gekleurde bolletjes terecht bij mensen in haar omgeving: haar ex Maisie, de werkloze Stephan die wil schrijven maar dat lukt niet, de gepensioneerde Diek wiens hond Max dol is op het paarse speeltje. Al deze personen komen aan het woord en dan zijn er ook nog de namen van hun geliefdes en anderen die ze tegenkomen. In het begin moet ik steeds even nadenken: wie was dit ook alweer?

Verder lezen