Joris is vijf jaar als hij kanker blijkt te hebben. In Het lam ligt het perspectief bij zijn moeder Clarissa, die de diagnose krijgt te horen en met haar zoontje naar het ziekenhuis gaat voor chemotherapie en een operatie. Jannie Regnerus focust op details om weer te geven hoe dit voelt.

Misschien is dat vooralsnog haar grootste verlies, denkt Clarissa, haar oog vindt geen schoonheid meer. Het ziet nergens een begin, alleen nog einde. Het haakt achter kapotte dingen en kijkt die nog doder dan ze al zijn, de iele boom tegenover hun huis die in een vorig najaar verkeerd is gesnoeid en nu geen blad meer geeft.

Net als De ent zit dit boek boordevol symboliek. Ik vind het soms erg treffend en andere keren te vergezocht. Zo heb ik het idee dat het schilderij Het lam Gods van de gebroeders van Eyck er met de haren wordt bijgesleept. Het lam is net als Joris een onschuldig wezen dat moet lijden.

Verder lezen