moeder

29 juni 2025

Beladen huis – Christien Brinkgreve

Na de dood van haar echtgenoot, Arend Jan Heerma van Voss, blikt Christien Brinkgreve terug op hun huwelijk. Ze hielden veel van elkaar, maar het was ook zwaar. Dat is goed te zien aan de staat van hun huis: slecht onderhouden en volgestopt met oude spullen. Heel langzaam gaat ze opruimen. Familieleden helpen mee om te beslissen wat weg kan en wat bewaard moet blijven. Het is nu haar huis en ze probeert het zich eigen te maken, maar haar zonen hebben nog steeds een mening over hoe het zou moeten zijn.

Ik aarzel nu over hoe ik de schrijver in het vervolg zal aanduiden. Ze voelt niet als iemand die ik zomaar met de voornaam aanspreek, maar bij de achternaam vind ik zo zakelijk. Zal ik toch maar gewoon Christien zeggen? Ik vind dat ze prettig schrijft en haar verhaal fascineert me. Ze geeft een kijk in de ziel, heel open, terwijl haar huwelijk zo beklemmend kon zijn. Christien was bezig met haar proefschrift toen ze in contact kwam met A, zo duidt ze hem in dit boek aan. Ze vielen voor elkaar terwijl hij nog getrouwd was, of misschien lag hij al in scheiding. Hij had twee dochters, die regelmatig bij hem en Christien kwamen logeren. Daardoor werd haar verlangen naar kinderen aangewakkerd en ze kregen twee zonen.

Verder lezen
27 mei 2025

Autobiografie van mijn lichaam – Lize Spit

Het vierde boek van Lize Spit gaat over haarzelf. Als schrijver beschouwt ze haar eigen leven én dat van haar moeder, die slokdarmkanker heeft en niet lang meer zal leven. Via een e-mail stelt ze haar kinderen hiervan op de hoogte. En oja, ze gaan scheiden.

Autobiografie van mijn lichaam bestaat uit een heleboel korte stukjes. Het lijkt willekeurig, maar ik vermoed dat het zorgvuldig samengesteld is. Het is fragmentarisch en het springt telkens heen en weer in de tijd: het verhaal van het sterfproces van haar moeder wisselt af met allerlei herinneringen aan korter en langer geleden, met als motief Lizes eigen lijf. Ik vraag me af ze zo’n ijzersterk geheugen heeft, of dat er toch wat fictie bij is. Misschien heeft ze zich gebaseerd op oude dagboeken, waaruit ze soms letterlijk citeert. Ook hierbij denk ik dat het geen willekeurige fragmenten zijn, hoewel het soms zo voelt, met allerlei details over huisdieren en schoolrapporten.

Verder lezen
20 januari 2025

Verboden schrift – Alba de Céspedes

Rond 1950 koopt Valeria een schrift in de tabakszaak bij haar om de hoek in Rome. Het is zondag en de verkoper zegt: dat is verboden! Want eigenlijk mag hij op zondag alleen tabak verkopen. Maar ze haalt hem over en ze begint stiekem te schrijven. Terwijl ze haar diepste gedachten aan het papier toevertrouwt, beschouwt ze haar eigen leven. Is ze wel zo gelukkig als ze zichzelf altijd heeft voorgehouden?

Valeria is 43 jaar, net als ik op dit moment. Toch beschouwt ze zichzelf vaak als een oude vrouw. Haar twee kinderen zijn bijna volwassen: Mirella is 19 jaar en Riccardo een jaar of 22. Terwijl zij hun weg in het leven zoeken, vraagt Valeria af of ze wel de juiste levenskeuzes heeft gemaakt: ze is jong getrouwd met Michele en kreeg daarna al snel kinderen, die overigens zeer gewenst waren. Sinds de oorlog hebben ze het niet breed en daarom is Valeria weer gaan werken. Op kantoor heeft ze steeds meer verantwoordelijkheden gekregen. Maar thuis noemt iedereen haar ‘mama’ en lijken ze op haar neer te kijken, terwijl ze geen moment stil zit. Alleen ’s nachts, als iedereen naar bed is, heeft Valeria tijd voor zichzelf. En dan schrijft ze.

Verder lezen
14 november 2024

Moedermelk – Nora Ikstena

Nog niet eerder werd een boek uit het Lets naar het Nederlands vertaald. Brenda Lelie heeft zich verdiept in de Letse taal en cultuur en Moedermelk is haar eerste vertaling. Voor mijn leesreis om de wereld wilde ik het graag lezen, al verwachtte ik dat het moeilijk zou zijn: Charles zei immers dat hij het moeilijk te volgen vond en bij uitgeverij Koppernik denk ik aan literaire werken die de volle aandacht vragen van de lezer.

In het begin is het inderdaad even wennen, want het perspectief wisselt telkens tussen dat van de moeder, geboren in 1944, en de dochter, geboren in 1969. En dan gaat het ook nog over de grootmoeder. Maar wat is dit prachtig geschreven en vertaald! Vanwege de locatie (een land van de Sovjet-Unie) en af en toe natuurbeschrijvingen doet het me denken aan het werk van Konstantin Paustovski. De moeder uit dit verhaal is vrouwenarts, maar ze worstelt met haar eigen moederschap. Ze wil haar baby geen moedermelk geven, bang om iets door te geven dat ze haar kind niet gunt. Ze verdwijnt een paar dagen en de oma zorgt dat het meisje overleeft.

Verder lezen
14 september 2024

Beest – Ane Riel

Dodo, die eigenlijk Leon heet, is ontzettend sterk. Als baby vielen zijn spierballen al op en zijn moeder had het dan ook zwaar te verduren. Nu trekt hij samen met zijn oude buurjongen Mirko rond. Ze werken op boerderijen, zo lang daar werk is, of totdat Dodo’s krachten te veel aandacht trekken en ze weer verder moeten.

Na haar debuut verwachtte ik weer een spannend boek van Ane Riel. Dit beïnvloedde mijn leeservaring, omdat ik steeds zat te wachten op de spanning. Die is er zeker, maar je moet als lezer nogal wat geduld hebben. Wel wordt op de eerste bladzijde duidelijk dat Dodo iets vreselijks heeft gedaan. Hoe dat precies is gegaan, wordt pas tegen het einde van het boek helemaal beschreven. Via verschillende perspectieven wordt het leven van Leon/Dodo beschreven en ook de aanloop daartoe.

Verder lezen
26 februari 2023

Jij mag alles zijn – Griet Op de Beeck

Na een stapeltje indrukwekkende romans voor volwassenen heeft Griet Op de Beeck een kinderboek geschreven. De hoofdrol is voor Lexi, bijna negen jaar oud. Ze woont met haar ouders en heeft geen broer of zus. Tenminste, niet meer. Als baby had ze een tweelingbroertje, Amos. Die is overleden voor ze hun eerste verjaardag samen konden vieren. Sindsdien is haar moeder vaak verdrietig.

Lexi doet haar best om lief te zijn, maar toch gaat het de laatste tijd weer slecht met haar moeder. Lexi is degene die ziet dat ze al dagen niks meer gegeten heeft. Overdag is haar vader uit werken, dus die heeft dat vast niet zo door. Lexi besluit om het tegen haar vader te vertellen en dan volgt een indringend gesprek tussen de ouders. Lexi’s moeder zal een tijdje naar een soort ziekenhuis gaan.

Verder lezen
16 januari 2023

Mot en de metaalvissers – Sanne Rooseboom

Elf jaar geleden werd Vlinder geboren, maar die naam vindt ze niet bij zichzelf passen. Daarom heet ze sinds kort Mot, dat is lekker stoer. Iedereen noemt haar zo, behalve haar moeder. Die verdient de kost met het adviseren van mensen over hun uiterlijk. Mot draagt het liefst oude kleding die gemakkelijk zit.

Als de zomervakantie aanbreekt, moet Mot zichzelf zien te vermaken. Wanneer haar moeder klanten ontvangt, heeft ze liever dat Mot uit de buurt blijft. Dus gaat Mot naar buiten. Bij het kanaal komt ze Lukas tegen, die ze kent als invalmeester. Hij heeft een touw met een magneet, waarmee hij metalen voorwerpen kan opvissen. Dat vindt Mot heel interessant. Ze haalt haar spaarkip op en koopt ook een magneet.

Verder lezen
29 november 2022

De gelijktijdigheid der dingen – Frouke Arns

Een Syrische jonge man fietst door de sneeuw over de grens van Rusland met Noorwegen. Hij heeft gehoord dat dit niet illegaal is. Lopend of met een auto mag niet, maar over fietsen staat niks in de wet. Onderkoeld komt hij aan bij het eenzame huis van Helena, midden in het bos. Zij ontfermt zich over de man, die later vertelt dat hij Nizar heet.

Deze verhaallijn in het nu is klein en mooi. Nizar slaapt lang en Helena kookt soep voor hem. Helena spreekt maar een beetje Engels, maar met handen en voeten komen ze een heel eind. Samen halen ze een kerstboom uit het bos. Hoe het afloopt, valt buiten dit boek. Het gaat meer om hun levens tot nu toe, die in terugblikken worden verteld.

Nizar komt uit Damascus, een kleurrijke stad. Hij houdt van zijn prachtige land en de mensen die er wonen. Maar het wordt er onveiliger en steeds meer mensen besluiten om te vluchten. Nizars vader ziet dat niet zitten, want wat blijft er nog over als iedereen vertrekt? Ook zijn moeder zal voor geen goud haar geboortegrond verlaten. Op een gegeven moment besluit Nizar om in zijn eentje te gaan. Hij vertelt het niemand.

Verder lezen
21 november 2022

Barsten – Marlies Allewijn

Het is 1967 en Sari is zeventien jaar. Ze woont in een dorp aan de Zeeuwse kust. Haar ouders zijn erg streng, met name haar vader. Gelukkig is die door de week uit vissen. Marlies Allewijn beschrijft goed hoe beklemmend de sfeer is. Als Sari bijvoorbeeld een keer een ijsje gaat eten met een jongen uit het dorp, dan krijgt ze thuis meteen een preek, want natuurlijk heeft iemand ze gezien en dat doorgebrieft aan haar ouders. Sari’s zus Els is inmiddels getrouwd. Zij voldoet wel aan het ideale plaatje. Sari mocht naar de mulo, maar daarna moest ze gaan werken in het havenkantoor. Daar is genoeg te doen, want er komen steeds meer toeristen met de veerboot naar het dorp.

Op een zomerse dag staat er een jongen aan Sari’s balie in het havenkantoor. Hij vraagt de weg en Sari flapt eruit dat ze wel even mee zal lopen, want ze moet toch die kant op. Meteen heeft ze spijt, want stel dat haar ouders te weten komen dat ze met een vreemde jongen op straat loopt? De jongen, die Pieter heet, haalt haar over. Hij is heel anders dan Sari gewend is: zo uitbundig en totaal niet gevoelig voor wat ‘hoort’. Later komen ze elkaar nog eens tegen en in de twee resterende weken van Pieters vakantie zien ze elkaar elke dag.

Ik had vast ooit gelezen waar het boek verder over gaat, maar vond het prettig dat ik dat niet meer wist toen ik het begon te lezen. Om je een goed beeld te geven, ga ik hierna wel wat verklappen.

Verder lezen
9 november 2022

Huisje 13 – Elin Meijnen

Ronja is veertien en woont in een houten huisje op het vakantiepark van haar ouders, met een moestuin erbij. Dat klinkt misschien spannend, maar in de winter is het ijskoud en het huisje heeft dan geen stromend water. Bovendien is er geen internet, want het park is stralingsvrij. Af en toe kan het knap lastig zijn dat Ronja geen e-mails kan ontvangen, bijvoorbeeld als er een roosterwijziging op de website van de school staat. Ze krijgt wel geld van haar ouders om eten te kopen, maar dat is geen vetpot.

Huisje 13 begint in april, als de kou voorbij is en de groenten in de moestuin goed beginnen te groeien. Hoe Ronja in deze situatie verzeild is geraakt, wordt duidelijk via hoofdstukken met terugblikken. Ronja’s moeder was altijd bezig met haar werk. Ze had meer aandacht voor de mensen die haar opbelden dan voor haar dochter. Tot ze het haar te veel werd. Ze ontdekte dat ze gevoelig was voor straling en de mobiele telefoon moest weg. Met stiefvader Ramses kocht ze het vakantiepark. Ronja moest naar een andere school, op een uur fietsen afstand. Een paar maanden later gebeurde er iets waardoor haar overgevoelige moeder liever had dat Ronja niet meer in het beheerdershuis woonde, maar haar eigen plek kreeg.

Verder lezen