Ruim vijf jaar geleden zorgde Cathelijne Esser ervoor dat ik begon met deze blog, omdat ik mee wilde doen aan haar leesclub Een perfecte dag voor literatuur. Inmiddels houdt ze zich met andere zaken bezig, waaronder het schrijven van een eigen boek. Daar was ik erg nieuwsgierig naar, ook omdat het thema me aanspreekt: aandacht en luisteren.
Bij het uitzoeken van de boeken voor deze poll stuitte ik toevallig op een paar boeken met een mystiek tintje: geesten, religie en wijze spreuken komen voorbij. Welke van deze bijzondere verhalen zal ik gaan lezen? Breng je stem uit in de poll onderaan dit artikel.
The mists of Avalon – Marion Zimmer Bradley (1982)
Morgaine, de halfzuster van Koning Arthur, blijkt het derde gezicht te hebben en wordt daarom meegenomen naar Avalon om tot Keltisch priesteres te worden opgeleid. Jaren later heeft zij een nachtelijke ontmoeting met een haar onbekende minnaar, die later haar halfbroer blijkt te zijn en evenmin op de hoogte was van haar identiteit. Zowel Morgaine als de zoon die uit deze ontmoeting wordt geboren, hebben een groot aandeel in gebeurtenissen die leiden tot de dood van Arthur en het einde van zijn rijk.
Het huis van de zeven zusters – Elle Eggels (1998)
Dit boek speelt zich af in het Limburg van de jaren veertig en vijftig. Verder lezen
Nederland is een seculier land geworden en de kerken worden leger, maar ondertussen gelooft meer dan de helft van de Nederlanders dat er meer is tussen hemel en aarde. Velen zijn op zoek, gaan naar yoga en lezen de Happinez. Anderen verdiepen zich in oude religies, om daar vervolgens uit te halen wat goed voelt. Dat laatste doen de elf mensen in het boek Flexibel geloven. Voor dit boek heeft Frieda Pruim de interviews afgenomen en Manuela Kalsky schreef er een wetenschappelijke beschouwing achteraan.
Zes van de geïnterviewden geven aan dat ze twee of meer religies combineren. Verder lezen
Veronika besluit te sterven is één van de favoriete boeken van Marcia en daarom stopte ik het boek in mijn laatste poll, waar het de tweede plaats haalde. Een paar jaar geleden las ik al eens iets van Paulo Coelho, de Braziliaan die bekend staat om zijn boeken doorspekt met (spirituele) wijsheden. Sommigen krijgen er de kriebels van, anderen vinden het ontzettend inspirerend.
Veronika heeft een doorsnee leven in Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië. Ik weet niet waarom Coelho voor deze stad heeft gekozen, want het had net zo goed in een andere stad kunnen spelen. Veronika beseft dat haar leven vanaf nu bergafwaarts zal gaan. Haar jeugd is voorbij en doorgaan met leven zal alleen maar meer lijden opleveren. Ze voelt zich totaal nutteloos als ze denkt aan alle ellende in de wereld. Dus besluit ze zelfmoord te plegen.
De Deense Charlotte Rørth was niet religieus en hield zich ook niet bezig met yoga. Toch had ze op een dag een spirituele ervaring die haar hele leven veranderde of in elk geval haar beleving ervan. In een kerkje in Spanje had ze een ontmoeting met Jezus. Ze was voor haar werk op reis en zat even uit te rusten op een bankje in de sacristie van de kerk. Jezus verscheen voor haar in een landschap met olijfbomen, dat leek op het Spaanse, maar het was Israël. Toen de verschijning voorbij was, zag de gids dat Charlotte straalde, alsof ze verliefd was, maar dan letterlijk, met licht om haar heen.
In De dag dat ik Jezus ontmoette beschrijft Charlotte Rørth hoe ze besluit om deze ervaring te benaderen op de manier die ze gewend is: als journalist gaat ze op zoek naar mensen die eenzelfde ervaring hebben gehad. Verder lezen
Sommige lezers vinden Eten, bidden, beminnen een geweldig boek, anderen hebben er niks mee. Ze vinden het te zweverig en ik vreesde een flutroman. Daarom had ik het tot nu toe links laten liggen, maar toen ik het van medeblogger Regenboogbui kreeg toegestuurd, wilde ik het natuurlijk wel lezen. Het blijkt een hartstikke leuk boek te zijn en er zijn maar een paar zweverige bladzijden bij. Had ik dat even verkeerd ingeschat!
Er staan drie Indonesische boeken op mijn lijstje: twee klassiekers en een meer recent boek, alle drie vrij dik. Ik besluit om naar de bibliotheek te gaan, om daar van elk boek de eerste bladzijde te lezen. Het is meteen duidelijk dat het boek uit 2012 mij het meest aanspreekt. Op de achterkant staat dat schrijfster Ayu Utami erg populair is in Indonesië, ook onder jongeren. Dat belooft wat!
Verteller is Yuda, die er graag met een groep vrienden op uit gaat om bergen te beklimmen. Daarbij gebruiken ze grof geschut: ze boren gaten in de bergen om hun haken aan vast te maken. Dan krijgt Yuda een nieuwe vriend, die Parang Jati heet. Bij een weddenschap verliest Yuda en Parang Jati daagt hem uit om vanaf nu alleen nog maar aan clean climbing te doen, waarbij je de rotsen niet beschadigt.
Parang Jati vertelt veel volksverhalen aan Yuda. Die vindt dat bijgeloof maar niets, maar hij is ook wel vatbaar voor de argumentatie van Jati die uitlegt dat je volksgeloof niet door een moderne bril moet bekijken. Verder lezen
