Sommige lezers vinden Eten, bidden, beminnen een geweldig boek, anderen hebben er niks mee. Ze vinden het te zweverig en ik vreesde een flutroman. Daarom had ik het tot nu toe links laten liggen, maar toen ik het van medeblogger Regenboogbui kreeg toegestuurd, wilde ik het natuurlijk wel lezen. Het blijkt een hartstikke leuk boek te zijn en er zijn maar een paar zweverige bladzijden bij. Had ik dat even verkeerd ingeschat!
Corien van Zweden krijgt de diagnose borstkanker als ze 47 jaar oud is. Ze stelt de dokter meteen allerlei vragen, zoals ze ook gewend is te doen in haar werk als journalist. Thuis speurt het ze internet af en verslindt een stapel boeken over kanker. Als haar bestralingen zijn afgelopen, zit ze op een ochtend achter haar computer om weer te gaan werken. In haar mailbox staat een bericht van de klassenmentor van Lisa, Coriens oudste dochter die net aan de brugklas is begonnen. De e-mail gaat over de moeder van klasgenoot Yaïr, bij wie uitgezaaide kanker is geconstateerd. Dat is ook toevallig. Als ze ernaar vraagt bij Lisa, blijkt dat nog drie andere kinderen in de klas een ouder met kanker hebben. “Ik zit in een kankerklas!” zegt Lisa.
In 1895 wordt de Franse officier Alfred Dreyfus naar Duivelseiland verbannen, omdat hij zou hebben gespioneerd voor de Duitsers. Vlak daarna wordt Georges Picquart hoofd van de afdeling Statistiek van het Franse leger, oftewel de geheime dienst. Hij start een zeer geheim onderzoek naar Dreyfus. Picquart zag van tevoren tegen deze functie op, maar hij gaat voortvarend te werk en ontdekt een andere verrader. Zou Dreyfus onterecht zijn veroordeeld?
Ayla en Hugo zijn begin dertig en ontmoeten elkaar op een feestje in Amsterdam. Ze worden verliefd, brengen veel tijd bij elkaar door en na een paar maanden besluiten ze al te gaan trouwen. Ayla en Hugo voelen zich fijn bij elkaar en bij hun gezamenlijke vrienden, met wie ze veel tijd doorbrengen.
De eerste ruzies laten echter ook niet lang op zich wachten. Ze begrijpen elkaar niet altijd. Dat wordt nog versterkt als ze kort na elkaar allebei een ouder verliezen, iets waarop ze verschillend reageren. En dan komt ook het verschil in afkomst naar boven. Ayla vliegt halsoverkop naar Turkije om haar moeder te begraven, terwijl Hugo thuisblijft. Als ze terugkomt, blijft ze een paar weken lang thuis. Hugo doet zijn uiterste best om voor haar te zorgen, maar heeft het gevoel dat hij haar niet kan bereiken. En Ayla is boos dat hij haar niet begrijpt. Verder lezen
Bovenop de stapel liggen drie uit het Frans vertaalde boeken, vanwege Ik lees Frans in september. Ik besluit maar met het dunste te beginnen, dat ook al het langste op mijn leeslijst staat: Vlinders in een duikerpak. Telkens zag ik het staan en twijfelde of ik het eraf zou halen. Een boek geschreven door een man die alleen met zijn ooglid kan communiceren, wat moet je daarvan verwachten? Zou het saai zijn? Of juist vreselijk zielig? Om een of andere reden twijfelde ik steeds en liet het toch maar op de lijst staan. Misschien zag ik er wel tegenop.
Ik ben niet bang voor dikke boeken. Je moet er gewoon de tijd voor nemen en met een e-reader voelt het ook niet zwaar aan. Daarom heb ik besloten me te wagen aan het dikke debuut van Erik Valeur, dat in Denemarken een hit is en een aantal literaire prijzen heeft gewonnen.
Het zevende kind gaat over kindertehuis Kongslund, waar de afgelopen decennia talloze kinderen zijn opgevangen om van daaruit geadopteerd te worden. In de jaren ’60 ging het vooral om kinderen van ongehuwde moeders. In 2008 besluit een anonieme afzender brieven rond te sturen met een kopie van een adoptieformulier, een artikel met foto’s van het kindertehuis en een paar witte babysokjes. Op één van de foto’s staan zeven kinderen die in 1961 ter adoptie werden aangeboden. Twee van de briefontvangers zijn journalist en zijn zo nieuwsgierig dat ze willen achterhalen waar de brief vandaan komt. Zo ontstaat het vermoeden dat bekende Denen indertijd een slippertje maakten en het resultaat ervan discreet wilden verbergen… met hulp van het kindertehuis. Voor de minister van Nationale Zaken zou het echter grote problemen kunnen opleveren als dit bekend wordt, omdat zijn partij het kindertehuis al jaren financieel ondersteunt.
Het begin van Het zevende kind is pittig, omdat meteen een paar verschillende vertelperspectieven en diverse personages worden geïntroduceerd. Maar ik besluit door te zetten, want dit boek heeft wel iets. Het is meteen duidelijk dat het een spannend detective-achtig verhaal gaat worden. Ik heb de tip opgevolgd om een lijstje te maken met personen en belangrijke gebeurtenissen, om het beter te kunnen volgen. De zoekfunctie van mijn e-reader komt hierbij ook van pas. Maar uiteindelijk valt het reuze mee met de complexiteit.
Het verhaal in 2008 wordt afgewisseld met terugblikken op de jeugd van de kinderen op de foto én degene die de brieven verstuurde: Marie, die zo lelijk was dat ze als pleegkind van de directrice is opgegroeid. Maar wat wil zij bereiken met het versturen van deze brieven? Zijn er werkelijk kinderen van bekende Denen geadopteerd? Het grootste raadsel is het zevende kind op de foto, waarvan slechts de naam op het adoptieformulier is ingevuld. Bij de adoptie is zijn naam vast veranderd. Zal nog te achterhalen zijn wat er van hem is geworden?
Doordat het zo’n lijvig en pittig boek is, wordt de spanning gedoseerd. Toch valt mijn mond regelmatig open als er weer een stukje van de puzzel op z’n plek valt. Ook vind ik dit een literair boek: het is zeer goed geschreven, met symboliek, filosofische beschouwingen en mysterieuze elementen. Op een gegeven moment gaat het wel iets te vaak over het Lot en het toeval, waardoor het juist minder geloofwaardig overkomt: ik ga nadenken over of dit allemaal niet iets te toevallig is, terwijl dat niet relevant is voor een goed verhaal. Dat is eigenlijk het enige minpuntje. Ik vind dit een erg goed boek en het is prima vertaald door Angélique de Kroon. Naar het einde toe wordt de spanning geleidelijk opgebouwd en het wordt netjes afgerond. Dit is een leeservaring die de moeite waard is om even voor door te bijten aan het begin.
Lalagè leest 