liefde

30 januari 2025

Het zwembad – Libby Page

Journalist Kate woont in Brixton, een wijk in zuid-Londen. Op haar werk schrijft ze stukjes voor de lokale krant, die vaak gaan over weggelopen honden en katten. Ze woont nu al twee jaar in Londen, maar vrienden heeft ze nog steeds niet. Meestal koopt ze een kant-en-klaarmaaltijd en een fles wijn voor het avondeten. Kate heeft regelmatig paniekaanvallen en vraagt zich af wat ze met haar mislukte leven aan moet.

Maar dan krijgt ze een wat grotere opdracht van haar baas: ze moet een artikel schrijven over het lokale buitenzwembad, dat wordt bedreigd met sluiting. Een grote investeerder wil het zwembad kopen om er een besloten tennispark van te maken, voor de mensen uit de dure appartementen die ze al aan het bouwen zijn. Kate gaat erop af en wordt verwezen naar Rosemary. Zij is 86 jaar en ze zwemt al in het Brockwell Lido sinds ze een klein meisje was. Vanuit haar flat kijkt ze uit op het park met het zwembad erin. Elke ochtend trekt ze haar baantjes in het koude water. Rosemary wil zich wel laten interviewen, maar stelt als voorwaarde dat Kate eerst eens gaat zwemmen. Die overwint haar schroom en het koude water doet haar goed.

Verder lezen
9 december 2024

Een ongelooflijke kerst – Nadine Swagerman

Deze leuke feelgood-novelle gaat over Noëlle (18), die een hekel heeft aan kerst. Haar ouders zijn er juist dol op en zetten het huis vol afzichtelijke kerstspullen. Tegen die achtergrond begint dit verhaal met een klassieker: enemies to lovers. Op de bowlingbaan botst een jonge vrouw tegen Noëlle op, waarna ze allebei roepen: ‘Kan je niet uitkijken!’ Hoe ongemakkelijk is het als ze elkaar weer tegenkomen bij een bijeenkomst van de kerk, waar eten wordt verkocht en uitgedeeld aan mensen met een kleine portemonnee. Uiteindelijk bieden Noëlle en Xia elkaar hun excuses aan en blijken ze het erg goed met elkaar te kunnen vinden.

Verder lezen
24 november 2024

Long island – Colm Toíbín

Binnen een paar bladzijden zit ik helemaal in het verhaal van Long Island. Eilis Lacey krijgt een man aan de deur die vertelt dat zijn vrouw in verwachting is. Het kind is echter niet van hem, maar verwekt door de echtgenoot van Eilis, toen die bij de vrouw in huis was voor een loodgietersklus. De man zegt dat hij het kind van een ander niet kan tolereren in zijn huis en dat hij de baby bij Eilis en Tony zal afleveren.

Eilis praat erover met haar man, op een niet zo open manier. Hij geeft wel toe dat het kind van hem is, maar lijkt zich er niet zo druk over te maken. Eilis is natuurlijk totaal van slag en is ook erg verbaasd, omdat Tony eerder preuts is dan een vrouwenversierder. Tony’s moeder is wel bereid om voor het kind te zorgen, áls het ook daadwerkelijk bij hen wordt achtergelaten. Dat ziet Eilis helemaal niet zitten, want haar schoonmoeder is ook haar buurvrouw. Ze wonen met de hele familie in een rijtje van vier huizen. Elke zondagmiddag komen Tony en zijn twee broers met hun gezinnen uitgebreid lunchen bij hun ouders.

Verder lezen
4 november 2024

Cécile en Elsa, strijdbare freules – Elisabeth Leijnse

Het is een dikke pil, deze biografie van twee zussen die leefden tussen 1866 en 1944. Elisabeth Leijnse legt niet uit wat de aanleiding voor dit boek was, niet aan het begin en ook niet aan het einde, behalve dat er veel bronmateriaal is. Ze begint zomaar te vertellen over de ouders van Cécile en Elsa, die van adel waren, maar niet heel rijk. Er komen al snel heel wat namen voorbij.

Cécile en Elsa de Jong van Beek en Donk worden erg beschermd opgevoed. Ze gaan niet naar school, maar krijgen samen thuis les van een juffrouw. Hierbij ligt de nadruk op vreemde talen, waarvan de zusjes er een paar vloeiend leren spreken en schrijven. In het boek staan foto’s uit het familie-archief, wat een beeld geeft van hoe deze mensen eruitzagen en waar ze woonden.

Verder lezen
15 oktober 2024

Buitenleven – Nina Polak

Twee jaar geleden las ik dit boek, toen het net uit was. Nu gaan we het bespreken met de boekenclub en ik ben te veel vergeten om erover mee te kunnen praten, dus heb ik het nog eens gelezen. Het beviel me beter dan de eerste keer.

Rivka en Esse verhuizen van de grote stad Amsterdam naar het platteland van Groningen, waar ze een boerderij hebben gekocht. Esse heeft er een baan gevonden als basketbaltrainer van veelbelovende tieners. Rivka is schrijver, dus die kan overal werken. Buitenleven is vooral geschreven vanuit Rivka’s perspectief, maar af en toe wisselt dat naar Esse.

In het tuinhuisje zet Rivka haar bureau neer, voor het raam. Ze kijkt uit over de uitgestrekte velden. Het is stil. Totdat ze iets felgekleurds ziet bewegen. Het is een wandelaar in een windjack. Zijn vrouw volgt. Even later komt er nog een wandelaar langs. Het blijkt dat het huis van Rivka en Esse voortaan aan het Pieterpad ligt, omdat de route is verlegd. Rivka vindt het maar niks. Ik denk: geef dat dan even door aan de onderhouders van het Pieterpad, wie weet kunnen ze er wat aan doen. Maar dat is blijkbaar te praktisch gedacht voor in een roman. Deze scène had ik in elk geval wel onthouden van de eerste leesbeurt, zo beeldend is het.

Verder lezen
9 september 2024

De geschikte jongen – Vikram Seth

Dit is het dikste boek dat ik ooit heb gelezen, met 1400 bladzijden. Het speelt zich af in India in 1951, in de fictieve stad Brahmpur. Vier families delen lief en leed. Ze houden van elkaar en ergeren zich. Vikram Seth beschrijft hun levens in korte hoofdstukken en springt behendig van de één naar de ander. Ik pak mijn notitieboekje erbij om de personages te noteren, maar dat blijkt niet zo nodig te zijn. De personages worden duidelijk geïntroduceerd en het zijn er veel, maar niet té veel. Wel is de stamboom af en toe handig om te raadplegen. Ik heb die gefotografeerd uit het papieren boek in de bibliotheek, dat van baksteenformaat is, en lees verder op mijn e-reader.

Een geschikte jongen begint met de bruiloft van Pran en Savita, wat een gearrangeerd huwelijk is. Het is een groot feest dat plaatsvindt in de tuin van een villa. Vikram Seth vertelt het allemaal zeer levendig. De vertaling uit het Engels van Christien Jonkheer en Babet Mossel is erg goed. Er zijn veel dialogen, waardoor het vlot leest. Hier en daar staat een opsomming om iets uitgebreid te beschrijven. Ik kan me zo helemaal voorstellen hoe het is in de Indiase drukte, bijvoorbeeld op de markt en bij feesten, zoals Holi met de gekleurde poeders en watergevechten.

Verder lezen
30 augustus 2024

De bewaring – Yael van der Wouden

Binnen een paar bladzijden weet ik dat ik een goed geschreven en fascinerend verhaal aan het lezen ben. Isabel gaat met haar twee broers uit eten. Maar Louis heeft weer eens een nieuwe vriendin die hij aan ze wil voorstellen. In het restaurant wordt er een stoel bijgeschoven. Isabel baalt ervan dat ze niet met z’n drieën zijn en laat dat goed merken. Toch zegt Eva aan het eind van de avond dat ze het geweldig vond.

Mijn nieuwsgierigheid is meteen gewekt: wat is dit voor gezin? Louis, Isabel en Hendrik zijn eind twintig en hun ouders zijn overleden. Het is 1961 en ze hebben de Tweede Wereldoorlog dus bewust meegemaakt. In 1944 verhuisden ze van Amsterdam naar een mooi huis in Salland, waar Isabel nog steeds woont.

Isabel heeft geen baan en wel een hulp in de huishouding. Ze ontvangt een toelage, maar van wie? Waarom gaat ze niet werken? Het huis is gekocht door oom Karel en zal na zijn dood naar Louis gaan, de oudste broer, maar Isabel woont er. Waarom laat oom Karel het dan na aan Louis? Deze vragen worden niet beantwoord.

Verder lezen
18 augustus 2024

Dit is geen boek van een meisje zonder armen en benen – Eva Eikhout

Als je een leesdip hebt, dan is dit het boek voor jou. Eva Eikhout schrijft namelijk lekker vlot, wat past bij een twintiger die vol in het leven staat en wel van een feestje houdt. Wat haar stukjes extra boeiend maakt, is dat ze heel open is over waar ze allemaal tegenaan loopt als mens met een ander lichaam dan gemiddeld. Eva heeft namelijk erg korte armen en benen: ze heeft geen ellebogen, geen volgroeide handen, geen knieën. Lopen kan wel, maar de elektrische rolstoel is handig voor grotere afstanden en plekken waar veel mensen zijn, zoals concerten en festivals. Dan kan ze ook mooi boven iedereen uit kijken in plaats van alleen maar billen voor haar neus te hebben.

Verder lezen
18 mei 2024

Oever – Ludwig Volbeda

Ik luister graag naar de Grote Vriendelijke Podcast over jeugdliteratuur. Sinds ik die heb ontdekt, ben ik meer kinder- en jongerenboeken gaan lezen en dat is heerlijk. Het zijn vaak verhalen die niet te lang zijn en je een goed gevoel geven. Laatst werd illustrator en schrijver Ludwig Volbeda in de podcast geïnterviewd over zijn schrijfdebuut Oever. Het was een mooi gesprek waarin de bedachtzaamheid van deze auteur de toon zette. Er werd getwijfeld over wat ze zouden verklappen over de inhoud van het verhaal en voor dit stukje aarzel ik daar ook over. Wie liever blanco in een verhaal stapt, kan daarom beter meteen naar de boekhandel lopen. Zelf vond ik het wel prettig om al iets meer te weten.

Oever is namelijk een subtiel verhaal. De hoofdpersoon is Jip, een tiener die meivakantie heeft, maar wel een huiswerkopdracht: maak een zelfportret. Dat levert een worsteling op. Jip schuift het voor zich uit en gaat liever naar buiten om insecten na te tekenen. Het boek staat vol prachtige zinnen met kleine observaties en heerlijke metaforen. Daarom probeer ik langzaam te lezen. Tegen het einde lukt dat niet meer.

Verder lezen
21 april 2024

Het onzichtbare leven van Addie LaRue – V.E. Schwab

Adeline heeft de leeftijd om te gaan trouwen, maar ze ziet het niet zitten om haar leven lang in dit Franse dorpje te blijven. Als ze wordt uitgehuwelijkt aan een weduwnaar, vlucht ze het bos in. Ze roept alle goden aan die ze maar verzinnen kan. Alleen de duisternis geeft antwoord en ze sluit een pact met hem. In ruil voor haar ziel blijft Addie leven en blijft ze het uiterlijk hebben van een vrouw van 23 jaar. Het bijbehorende effect is dat ze vergeten wordt door iedereen die ook maar een moment uit haar blikveld verdwijnt. Ze kan niks vastleggen. Zelfs haar eigen naam zeggen wordt onmogelijk.

Inmiddels leeft Addie LaRue al drie eeuwen op deze manier. Ze voorziet in haar levensbehoeften door te stelen. Zonder eten zal ze niet sterven, maar ze voelt wel honger. Soms brengt ze de nacht bij iemand door, die zich de volgende ochtend niet kan herinneren wie ze is. Victoria Schwab heeft het allemaal netjes uitgewerkt. Het enige wat ik onwaarschijnlijk vind is dat iemand een hele avond of zelfs een hele dag niet naar de wc gaat, want dan zal diegene Addie direct vergeten. Maar dat is ook het enige kleine minpuntje in dit fantastische verhaal. Het is meeslepend én mooi geschreven. Merel Leene heeft het vloeiend vertaald uit het Engels.

Verder lezen