D-boek

28 september 2025

De kleuren van de zee – Miriam Bruijstens

Hannah is 17 jaar als ze ziet dat er een vuurtoren met een huis eraan te koop staat. Ze weet haar ouders te overtuigen en het hele gezin verhuist naar de kust. Daar maakt Hannah met haar nieuwe vrienden een zalige zomer mee, die beschreven wordt in dit warme debuut.

Hannah heeft een zus en drie ouders: Julie, David en Nick. Zij zijn alledrie verliefd op de andere twee. Met hun drie inkomens kunnen ze de vuurtoren kopen. Bovendien is Nick goed in klussen, heel handig. Onder Hannah’s nieuwe vrienden is een stelletje van twee meisjes, een jongen die bi is en een non-binair persoon. Verder heeft Hannah ADHD, haar moeder heeft MS en vriend Nathan gebruikt een rolstoel. Allerlei menselijke eigenschappen komen zo voorbij, misschien een beetje veel, maar de variatie maakt het juist interessant om te lezen.

Verder lezen
11 augustus 2024

De kruisdraagster – Lydia Schwarz

In het jaar 2121 studeert Anna Tanner aan het Humanium. Ze heeft gekozen voor de Apollonische leerweg, waarin ze het eerste niveau Orde heeft gehaald. Het volgende onderdeel is Zelfbeheersing en het einddoel is het zevende niveau: Verlichting. De sfeer doet futuristisch aan, maar de technische snufjes blijven beperkt tot een internetbril en het openen van een deur via een vingerafdruk. Anna leeft in relatieve armoede. Het voedsel dat centraal verstrekt wordt is voldoende, maar nieuwe kleren zitten er niet in. Toch heeft zij het nog goed in vergelijking met mensen die niet tot de Apolloniërs of Dionysiërs zijn toegetreden, want die leven als buitenstaanders. Zij worden niet door de staat onderhouden en zijn afhankelijk van giften.

Verder lezen
18 mei 2024

Oever – Ludwig Volbeda

Ik luister graag naar de Grote Vriendelijke Podcast over jeugdliteratuur. Sinds ik die heb ontdekt, ben ik meer kinder- en jongerenboeken gaan lezen en dat is heerlijk. Het zijn vaak verhalen die niet te lang zijn en je een goed gevoel geven. Laatst werd illustrator en schrijver Ludwig Volbeda in de podcast geïnterviewd over zijn schrijfdebuut Oever. Het was een mooi gesprek waarin de bedachtzaamheid van deze auteur de toon zette. Er werd getwijfeld over wat ze zouden verklappen over de inhoud van het verhaal en voor dit stukje aarzel ik daar ook over. Wie liever blanco in een verhaal stapt, kan daarom beter meteen naar de boekhandel lopen. Zelf vond ik het wel prettig om al iets meer te weten.

Oever is namelijk een subtiel verhaal. De hoofdpersoon is Jip, een tiener die meivakantie heeft, maar wel een huiswerkopdracht: maak een zelfportret. Dat levert een worsteling op. Jip schuift het voor zich uit en gaat liever naar buiten om insecten na te tekenen. Het boek staat vol prachtige zinnen met kleine observaties en heerlijke metaforen. Daarom probeer ik langzaam te lezen. Tegen het einde lukt dat niet meer.

Verder lezen
27 oktober 2023

Zolang de citroenbomen bloeien – Zoulfa Katouh

Salama is net begonnen aan het tweede jaar van haar studie farmacie, als de Syrische burgeroorlog haar dwingt te stoppen. In plaats van haar opleiding tot apotheker, gaat Salama in het ziekenhuis van Homs werken. Daar ziet ze de gruwelijke gevolgen van bommen, gifgas en sluipschutters. Ze doet wat ze kan om levens te redden, wat soms wel en soms niet lukt.

Ik moet wennen aan de schrijfstijl van Zoulfa Katouh. Ze lijkt me een beginnende schrijver die te bloemrijke taal gebruikt. De metaforen gaan vaak over lichaamscellen en passen wel bij de hoofdpersoon, maar komen niet zo natuurlijk over. De reden dat ik doorlees is dat het zo belangrijk is om hier meer over te weten, plus dat dit uitgeroepen is tot het beste vertaalde boek voor jongeren van het jaar. De vertaling uit het Engels door Merel Leene is over het algemeen goed.

Verder lezen
17 mei 2023

De gelukvinder – Edward van de Vendel & Anoush Elman

Onlangs kreeg Edward van de Vendel de Boon voor Kinder- en Jeugdliteratuur 2023 voor zijn boek Misjka. Dat gaat over Roya, die als klein meisje uit Afghanistan naar Nederland kwam. Haar konijn vormt de rode draad. Over de broer van Roya, die Hamayun heet, kwam in 2008 al een boek uit. Dat is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Anoush Elman. De gelukvinder is een D-boek, dus voor jongeren, terwijl Misjka een A-boek is, voor jonge kinderen. Ze zijn geïnspireerd op hetzelfde gezin. Ik besloot dat ik eerst De gelukvinder wilde lezen en vervolgens Misjka, al schijnt het ook prima andersom te kunnen.

Het verhaal begint als Hamayun een jaar of tien is en nog in Afghanistan woont. In die tijd heeft Hamayun een dagboek, waarin hij regelmatig schrijft. Dat gaat over hoe het thuis en op school gaat en over zijn vriendschap met Faisal. Hierdoor krijg je als lezer een goed beeld van hoe het dagelijks leven was in Afghanistan.

Verder lezen
21 november 2022

Barsten – Marlies Allewijn

Het is 1967 en Sari is zeventien jaar. Ze woont in een dorp aan de Zeeuwse kust. Haar ouders zijn erg streng, met name haar vader. Gelukkig is die door de week uit vissen. Marlies Allewijn beschrijft goed hoe beklemmend de sfeer is. Als Sari bijvoorbeeld een keer een ijsje gaat eten met een jongen uit het dorp, dan krijgt ze thuis meteen een preek, want natuurlijk heeft iemand ze gezien en dat doorgebrieft aan haar ouders. Sari’s zus Els is inmiddels getrouwd. Zij voldoet wel aan het ideale plaatje. Sari mocht naar de mulo, maar daarna moest ze gaan werken in het havenkantoor. Daar is genoeg te doen, want er komen steeds meer toeristen met de veerboot naar het dorp.

Op een zomerse dag staat er een jongen aan Sari’s balie in het havenkantoor. Hij vraagt de weg en Sari flapt eruit dat ze wel even mee zal lopen, want ze moet toch die kant op. Meteen heeft ze spijt, want stel dat haar ouders te weten komen dat ze met een vreemde jongen op straat loopt? De jongen, die Pieter heet, haalt haar over. Hij is heel anders dan Sari gewend is: zo uitbundig en totaal niet gevoelig voor wat ‘hoort’. Later komen ze elkaar nog eens tegen en in de twee resterende weken van Pieters vakantie zien ze elkaar elke dag.

Ik had vast ooit gelezen waar het boek verder over gaat, maar vond het prettig dat ik dat niet meer wist toen ik het begon te lezen. Om je een goed beeld te geven, ga ik hierna wel wat verklappen.

Verder lezen
18 september 2022

Onheilsdochter – Jean-Claude van Rijckeghem

Yrsa is een Vikingsdochter. Ze woont in een dorp met vijf huizen: Mimirs Krukje, genoemd naar de enorme steen waar volgens de overlevering een reus op uitrustte. Yrsa’s vader is de stuurman. Haar moeder is overleden en ze woont met haar stiefmoeder, broertjes en oma. In de andere huizen wonen haar ooms en neven. Op één van die neven, Nokki, is Yrsa stiekem verliefd. Ze zoenen weleens bij het boothuis. Maar oma Gudrun wil haar liever uithuwelijken aan een rijke jongen.

In het begin van Onheilsdochter is het opletten geblazen, want er worden veel namen genoemd. Jean-Claude van Rijckeghem beschrijft hoe de wereld van Yrsa eruitziet, klinkt, ruikt en voelt.

Verder lezen
4 september 2022

Allemaal willen we de hemel – Els Beerten

Vier Vlaamse jongeren maken de Tweede Wereldoorlog mee. Drie komen uit hetzelfde gezin: Jef, Renée en de kleine Remi. De vierde is hun goede vriend Ward. Die heeft tijdens de oorlog zoveel fout gedaan dat hij inmiddels met een andere identiteit in Duitsland woont. Jef weet dingen die niemand anders weet, behalve Ward. Zal de waarheid over Ward en Jef boven tafel komen?

In het begin vind ik het nogal ingewikkeld: vier perspectieven plus veel tijdssprongen, heen en weer. Dit is een D-boek, maar je moet wel een geoefend lezer zijn om dit goed te kunnen volgen. Mij lukt het ook aan het eind van het boek nog niet helemaal. Soms staat er een jaartal boven een hoofdstuk en dan vermoed ik dat de hoofdstukken erna ook over die periode gaan. Wie er aan het woord is, weet je soms pas na een bladzijde gelezen te hebben. Voor de spanningsopbouw zijn deze wisselingen in perspectief en tijd essentieel.

Verder lezen
17 februari 2021

Schaduwliefde – Ruta Sepetys

Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de Duitsers concentratiekampen, maar ook de Russen deporteerden vele miljoenen mensen om in erbarmelijke omstandigheden voor ze te werken. In Litouwen is Lina is vijftien jaar als ze in haar nachthemd wordt meegenomen, samen met haar moeder en haar broertje Jonas van tien. Het is avond en hun vader is die dag niet thuisgekomen van zijn werk aan de universiteit. Ze worden naar het station gebracht en brengen dagenlang door in een vieze treinwagon. Ze krijgen amper te eten en de eerste doden vallen.

Verder lezen
10 juli 2020

IJzerkop – Jean-Claude van Rijckeghem

Een meisje in het leger van Napoleon, zo luidt de ondertitel van IJzerkop. Oorlogsverhalen trekken me niet direct, maar Marcella blogde al enthousiast over deze genomineerde voor de Woutertje Pieterseprijs, dus ik ben klaar voor een spannend verhaal. Maar Jean-Claude van Rijckeghem bouwt het rustig op en het duurt wel honderd bladzijden voordat het meisje het leger in gaat. Eerst wordt uitgebreid beschreven hoe het leven van Stans en haar broertje Pier in Gent eruitziet voordat ze op avontuur gaan.

Stans is achttien en dat betekent dat ze aan trouwen toe is, maar aan het begin van het boek woont ze bij haar ouders, waar ze al haar tijd aan het huishouden besteedt. Toch weet ze er af en toe tussenuit te piepen. Haar broertje Pier is vier jaar jonger en krijgt toch regelmatig de opdracht om zijn zus in de gaten te houden. Stans is stoer en onstuimig; Pier is braaf en onhandig. Verder lezen

Een meisje in het leger van Napoleon, zo luidt de ondertitel van IJzerkop. Oorlogsverhalen trekken me niet direct, maar Marcella blogde al enthousiast over deze genomineerde voor de Woutertje Pieterseprijs, dus ik ben klaar voor een spannend verhaal. Maar Jean-Claude van Rijckeghem bouwt het rustig op en het duurt wel honderd bladzijden voordat het meisje het leger in gaat. Eerst wordt uitgebreid beschreven hoe het leven van Stans en haar broertje Pier in Gent eruitziet voordat ze op avontuur gaan.

Stans is achttien en dat betekent dat ze aan trouwen toe is, maar aan het begin van het boek woont ze bij haar ouders, waar ze al haar tijd aan het huishouden besteedt. Toch weet ze er af en toe tussenuit te piepen. Haar broertje Pier is vier jaar jonger en krijgt toch regelmatig de opdracht om zijn zus in de gaten te houden. Stans is stoer en onstuimig; Pier is braaf en onhandig. Verder lezen