In 2012 verhuisde Roxane van Iperen met haar gezin naar een oud huis in de bossen bij Naarden. Bij het verbouwen en opknappen kwamen ze verborgen schuilplekken en verzetskrantjes tegen. In de Tweede Wereldoorlog hadden joodse onderduikers hun toevlucht gezocht in ’t Hooge Nest. Dit boek gaat over twee joodse zussen die zich verzetten tegen de Duitse overheersing en deelnamen aan een ondergronds netwerk dat mensen in veiligheid bracht en valse papieren verspreidde.
Selma Vos was één van de weinige Nederlanders die in China woonde toen Mao Zedong aan de macht was. Carolijn Visser vertelt haar levensverhaal niet chronologisch. Het begint op het moment dat Selma na een paar maanden in Nederland in 1966 teruggaat naar haar gezin in Peking. Dan wordt meteen al duidelijk dat er iets mis is: haar zoon staat op het vliegveld, maar haar man is er niet.
Door dit begin wordt mijn belangstelling meteen gewekt. Dit is niet het eerste boek dat ik over China lees, maar het blijft een fascinerend land, omdat het zo enorm en zo anders is. Dat het beleid van Mao verschrikkelijke gevolgen had, is bekend. Maar Selma’s man heeft een hoge positie, wat privileges met zich meebrengt. Het doet me denken aan Animal farm: alle dieren zijn gelijk, maar sommige meer dan andere… Toch voel ik al me al snel verbonden met deze Nederlandse vrouw en hoop dat het goed afloopt met Selma en haar gezin.
De joodse Edith Hahn Beer overleefde de Tweede Wereldoorlog door een paar keer geluk te hebben, hulp van andere mensen en door niet op te vallen. Ze trouwde zelfs met een Duitse nazi. Na de oorlog is ze doorgegaan met hierover te zwijgen, maar haar dochter wilde heel graag weten wat haar ontstaansgeschiedenis is. Daarom heeft Edith haar autobiografie geschreven, met hulp van de Engelse auteur Susan Dworkin. De Nederlandse vertaling is gemaakt door Ineke van Bronswijk en die heeft dat goed gedaan, want ik heb tijdens het lezen niet gemerkt dat het vertaald is.
Het boek begint bij haar jeugd in Wenen, met haar ouders en twee zussen. Ze weten wel dat ze joods zijn, maar gaan zelden naar de synagoge en spraken geen jiddisch. In de jaren dertig gaat Edith rechten studeren, bijzonder voor een vrouw in die tijd! Haar ambities zijn groot. Ze heeft een vriend, Pepi, waarmee ze graag filosofeert. Hij zorgt ervoor dat Edith in Wenen blijft als Oostenrijk in 1938 wordt ingelijfd door Duitsland, terwijl haar zussen net op tijd naar Palestina zijn gevlucht.
Ik vind het weer ontstellend om te lezen hoe diep de joden gehaat werden, terwijl ze daarvoor juist belangrijke functies hadden. Verder lezen
Als tiener was ik zes jaar lang leerling van het Johan van Oldenbarneveltgymnasium, oftewel het JvO. Het portret van de staatsman stond op de proefwerkblaadjes en ik heb hem vaak van een grappige hoed of gekleurde baard voorzien. Maar wie JvO precies was, daar heb ik me nooit zo in verdiept. Het enige dat ik wist, was dat hij geboren werd in Amersfoort, op dezelfde middelbare school gezeten had als ik, uiteindelijk onthoofd is op het Binnenhof en dat zijn wandelstok in museum Flehite ligt. Er zijn trouwens twee andere musea zijn die ook zijn stokje beweren te hebben.
Tijdens het boek-van-de-maandgesprek in bibliotheek Eemland werd het boek De advocaat van Holland aangeprezen. Ik aarzelde: het leek me boeiend om meer te weten over deze beroemde man, maar zou het niet te moeilijk voor me zijn? De bibliotheekmedewerker haalde me over door te vertellen dat de hoofdstukken kort zijn. Zij vond het een goed boek, dus ik besloot het te proberen.
De hoofdstukken en zinnen zijn inderdaad kort, maar Nicolaas Matsier gebruikt wel moeilijke woorden. Die passen goed bij het verhaal, dat begint met de arrestatie van Oldenbarnevelt, terwijl hij nietsvermoedend onderweg is naar een vergadering. Verder lezen
Veel Vlaamse auteurs hebben de Eerste Wereldoorlog in hun boeken beschreven, maar hoe was het in die tijd in Nederland? In 1918 maakt de Leidse Eline zich zorgen om die grote oorlog. Wat ze ervan weet is uit de krant en uit brieven van haar vriendin in Engeland en van haar Duitse schoonfamilie. De neven van haar man zijn als soldaat aan het front, zouden ze dat overleven? Eline weet wel dat er ook in haar eigen stad mensen in armoede leven, maar zelf zit ze er warmpjes bij met haar gezin. Ze vermaakt zich met schilderen, tennis, kletsen met vriendinnen en de zorg voor haar kinderen. Het huishouden laat ze aan de meid over.
Dan moet Elines echtgenoot een tijdje naar een dorp in Drente om daar een veenlijk te onderzoeken. Eline mist hem enorm en in een opwelling besluit ze om hem achterna te reizen, met de kinderen. Dat wordt een heel avontuur, zowel de reis als het wonen in een dorp. Verder lezen
Utrecht, 1672. Hans Stevenszoon Ortelius is bij zijn vader in de leer als boekhandelaar en drukker. Dertig jaar later denkt hij terug aan die paar woelige jaren, waarin hij bijzondere mensen ontmoette en oorlog het leven van de Utrechters bepaalde. De strijd ging tussen de patriotten en de prinsgezinden en tegelijkertijd werd de Republiek der Zeven Provinciën aangevallen vanaf alle kanten: op zee door de Engelsen en over land door de Fransen. De Fransen bezetten Utrecht, terwijl Holland beschermd werd door de Hollandse Waterlinie: dijken werden doorgeprikt om weilanden onder water te laten lopen, zodat niemand erdoor kon.
Thea Beckman verweeft de historische gebeurtenissen kunstig in het verhaal van Hans. Hierdoor ligt de focus op hoe het was voor gewone mensen. Verder lezen
Terwijl ik gestaag vorder in een roman van Simon Vestdijk, heb ik behoefte aan iets wat makkelijker leest. Ik ben immers op vakantie op Vlieland, wat me moe maakt van het wandelen en de zon. Op mijn e-reader vind ik een boek van Rosita Steenbeek, waar ik eerder al het mooie Ander licht van las. Rose begint in 1920 op Wangeroog, ook een Waddeneiland. Dat is ook toevallig. Ik begin te lezen en ga meteen op in het verhaal dat Rosita heeft gebaseerd op het leven van haar Duitse oma.
In 1920 is Rose een tiener en ze is op Wangeroog voor de bruiloft van drie van haar neven, die met drie zusjes trouwen. Op het eiland hebben een oom en tante van Rose een hotel en de familie brengt de zomers er altijd door. Het is vlak na de Eerste Wereldoorlog. De mensen hebben opgelucht ademgehaald en hopen dat er nu nooit meer oorlog komt. Verder lezen
