17 augustus 2025

Vrijuit – Iris de Graaf

Iris de Graaf wist haar droombaan te bemachtigen: correspondent in Rusland voor de NOS. In Vrijuit vertelt ze hoe het zover kwam, hoe de oorlog met Oekraïne het werk steeds moeilijker maakte en hoe ze twee keer vluchtte omdat het te gevaarlijk werd. Inmiddels werkt ze als nieuwslezer bij het NOS-journaal.

In het begin wisselt Iris haar eigen verhaal af met dat van haar oma Katja, die uit Rusland kwam. Als jonge vrouw ging ze werken in Duitsland. Daar ontmoette ze de Nederlandse Geert. Toen ze in verwachting raakte, trouwden ze met elkaar. Katja ging met Geert mee naar Nederland, waar ze acht kinderen kreeg. Maar ze voelde zich nooit helemaal thuis. Toen het weer kon, ging ze regelmatig terug naar Rusland, waar ze echter ook niet meer goed paste.

Verder lezen
10 augustus 2025

Wolf – Lara Taveirne

Binnen een paar bladzijden ben ik helemaal gegrepen door dit boek. Lara Taveirne vertelt over haar broertje Wolf, die verdween. Na een paar maanden werd hij gevonden in een bos in het noorden van Zweden. Hij was met de trein naar het één na laatste station gegaan, omdat hij net een paar euro te kort kwam voor het hele traject. Hij was uitgestapt, naar het bos gelopen, en daar nog een stuk doorgewandeld om voor de laatste keer te gaan liggen. Met zijn hoofd op zijn rugzak lag hij daar in de ijskoude poolnacht. Diezelfde nacht is hij gestorven, wat ook zijn bedoeling was.

Verder lezen
3 augustus 2025

Het land dat maar niet wil lukken – Fleur de Weerd

Oekraïne komt de afgelopen jaren regelmatig in het nieuws vanwege de verschrikkelijke oorlog daar, maar wat is het eigenlijk voor land? Journalist Fleur de Weerd woonde er een paar jaar, dat was rond 2013. Voor Het land dat maar niet wil lukken reisde ze het land rond en sprak ze met allerlei mensen. Het boek eindigt met een hoofdstuk over De Krim en de annexatie daarvan door Rusland in 2014. Het boek is inmiddels tien jaar oud, maar nog steeds de moeite waard.

Het begint met grappige anekdotes over typische Oekraïense gewoontes. De oudere vrouwen worden baboesjka’s genoemd, waar we allemaal wel een beeld bij hebben. Jonge vrouwen dragen veelal korte rokjes en hoge hakken. Ze vinden Europese vrouwen maar lomp. Fleur heeft haar ervaringen en gesprekken soepel gemengd met uitleg over de politieke situatie en de geschiedenis van Oekraïne, vanaf de eerste keer dat het land ontstond (ongeveer een eeuw geleden) tot het uiteenvallen van de Sovjetunie. Mensen vertellen haar verschillende visies op de historische feiten en vaak hangt dit samen met hun achtergrond. Een Krim-Tataar beleeft het heel anders dan een Rus, en in Lviv is de cultuur totaal anders dan in het oosten.

Verder lezen
27 juli 2025

Volgeboekt – Paula Heeger

Ooit volgde ik Paula Heeger via verschillende sociale media, waar ik niet meer ben. Nu lees ik haar nieuwsbrief via Substack. Daardoor wist ik dat ze bezig was met het schrijven van haar debuut, dat dit voorjaar is uitgekomen. Twee jaar geleden verscheen er al een kort verhaal van haar hand in de bundel Slipperdagen en zomerjurken en dat smaakte naar meer, dus ik had echt zin in Volgeboekt.

Felicia Prins is afgereisd naar Terschelling, waar theaterfestival Oerol plaatsvindt. Daarbij hoort een dagelijkse televisie-uitzending van het programma Oerol Live, waarvan Felicia de vaste sidekick is naast Joris Berkenboom. De twee presentatoren kennen elkaar uit hun studietijd, toen ze een knipperlichtrelatie hadden, maar dat is nu echt voorbij. Als Felicia op het eiland aankomt, blijkt dat er geen plaats voor haar is in het hotel waar de meeste medewerkers van het programma slapen. De productiemedewerker regelt voor haar een plekje in Books & breakfast: een boekhandel en hotel in één. Daar is eigenlijk ook geen plek, maar een medewerker van de boekhandel kon geen nee zeggen tegen Felicia, die ook een bekende schrijver is. Hoteleigenaar Alex is er chagrijnig van. Hij wil toch gastvrij blijven en biedt Felicia zijn eigen logeerkamer aan.

Verder lezen
20 juli 2025

En wat dan liefde is – Lisette Jonkman

Rozemarijn is bijna dertig jaar en single. De ene na de andere vriendin vindt de liefde. Er wordt volop getrouwd en sommigen krijgen kinderen. Rozemarijn moet daar erg aan wennen, want zij wil gewoon als vanouds feesten. Dat doet ze voluit, met veel drank en een pilletje. Ik stoor me eraan dat dit als zo normaal wordt voorgesteld. Ik weet wel dat het in bepaalde kringen niet vreemd is om drugs te gebruiken om langer door te kunnen feesten, maar zou dat zelf niet zo in een boek verwerken. Als ik nog nooit iets van Lisette Jonkman had gelezen, dan was ik na een paar bladzijden al afgehaakt. Maar eerder heb ik enorm genoten van haar grappige feelgood-boeken, dus ik besluit door te lezen. 

Waarin Rozemarijn ook verschilt van veel leeftijdsgenoten is dat ze haar studie niet heeft afgemaakt. Als student ging ze in een winkel met herenkleding werken en vijf jaar later is dit nog steeds haar bron van inkomsten. Op een dag komt er een knappe lange man binnen voor een maatpak en bij het meten wordt er al geflirt, zoals dat gaat in een feelgoodboek. En dan kan je al voorspellen wat er verder gaat gebeuren. Magnus geeft wel aan dat hij geen vaste relatie wil, want hij is pas net gescheiden. Dat komt Rozemarijn goed uit, want die wil ook alleen maar lol. Ook hierin heb ik andere morele standaarden, maar ja, dan moet ik maar een reformatorische liefdesroman kiezen (heb ik ook weleens gedaan). 

Verder lezen
13 juli 2025

Geef me de ruimte – Thea Beckman

Geef me de ruimte! is het eerste deel van een trilogie over de honderdjarige oorlog. Die woedde in de veertiende en vijftiende eeuw in Frankrijk. Maar het verhaal begint in Brugge, bij de vijftienjarige Marije. Ze is de dochter van een rijke koopman, die haar wil uithuwelijken aan een goede partij. De jongen die hij op het oog heeft, is echter een vervelende pestkop. Marije ziet het totaal niet zitten en besluit om weg te lopen. Ze trekt oude kleren van een knecht aan, knipt haar vlecht af en neemt het beste paard mee om midden in de nacht de stad uit te rijden.

Ik vind het zo spannend om te lezen! Marije is afhankelijk van wat ze onderweg tegenkomt en ze heeft werkelijk geen idee, alleen een droom… ze wil naar Frankrijk, waar het verhaal van Tristan en Isolde zich heeft afgespeeld. Ze weet niet dat daar oorlog woedt, totdat ze in een bos allemaal dode soldaten treft. Eentje leeft nog, die heeft zichzelf naar een hutje gesleept. Marije verzorgt hem daar. Deze Berton is een jongleur. De woordenlijst achterin het boek legt uit dat dit destijds een soort cabaretier was, die liedjes schrijft en de mensen vermaakt. Later ontmoeten ze een trouvère, een man van adel die ook liedjes zingen als beroep heeft. Samen met deze Jean trekken ze rond om op te treden op feestjes van hoge edelen.

Verder lezen
6 juli 2025

De eenzaamheid in het leven van Lydia Erneman – Rune Christiansen

Dit is een kleine Noorse roman. Lydia Erneman is dierenarts, zowel voor huisdieren als vee. Ze komt uit het noorden van Zweden, waar ze opgroeide op een boerderij. Later verhuisde ze naar Noorwegen, waar ze werkt in een kliniek en vaak bij boeren komt als er iets is met hun dieren. Ze leidt een eenvoudig leven en is daar tevreden mee. In de loop van het verhaal ontmoet ze een man en ze krijgen samen een kind. Ze lijkt daar niet te diep over na te denken, het gebeurt allemaal gewoon. Het contact met haar vader loopt moeizaam. Ze zijn allebei geen mensen die gemakkelijk praten.

Verder lezen
29 juni 2025

Beladen huis – Christien Brinkgreve

Na de dood van haar echtgenoot, Arend Jan Heerma van Voss, blikt Christien Brinkgreve terug op hun huwelijk. Ze hielden veel van elkaar, maar het was ook zwaar. Dat is goed te zien aan de staat van hun huis: slecht onderhouden en volgestopt met oude spullen. Heel langzaam gaat ze opruimen. Familieleden helpen mee om te beslissen wat weg kan en wat bewaard moet blijven. Het is nu haar huis en ze probeert het zich eigen te maken, maar haar zonen hebben nog steeds een mening over hoe het zou moeten zijn.

Ik aarzel nu over hoe ik de schrijver in het vervolg zal aanduiden. Ze voelt niet als iemand die ik zomaar met de voornaam aanspreek, maar bij de achternaam vind ik zo zakelijk. Zal ik toch maar gewoon Christien zeggen? Ik vind dat ze prettig schrijft en haar verhaal fascineert me. Ze geeft een kijk in de ziel, heel open, terwijl haar huwelijk zo beklemmend kon zijn. Christien was bezig met haar proefschrift toen ze in contact kwam met A, zo duidt ze hem in dit boek aan. Ze vielen voor elkaar terwijl hij nog getrouwd was, of misschien lag hij al in scheiding. Hij had twee dochters, die regelmatig bij hem en Christien kwamen logeren. Daardoor werd haar verlangen naar kinderen aangewakkerd en ze kregen twee zonen.

Verder lezen
23 juni 2025

Zoals onder water – Sara Nović

Zoals onder water speelt zich af in de dovengemeenschap, wat het een bijzondere leeservaring maakt. De verschillende verhaallijnen worden per hoofdstuk aangeduid door een hand die een gebaar maakt. Online vind ik uit dat dit de vingerspelling is van de eerste letters van de hoofdpersonen.

Het boek begint met een noodgeval: drie leerlingen zijn weggelopen. Ze hebben hun mobieltjes achtergelaten. De politie is ingeschakeld. Directeur February maakt zich grote zorgen. Dan springt het verhaal naar zes maanden eerder en pas helemaal aan het einde wordt duidelijk wat de drie ontsnapte tieners aan het doen zijn.

Austin en Charlie zijn een jaar of zestien en allebei doof. Hoe hun ouders daarmee omgaan, staat lijnrecht tegenover elkaar. Austin komt uit een familie waarin doofheid al generaties lang voorkomt en iedereen dus gebarentaal beheerst. Charlies ouders zijn horend en vooral haar moeder heeft er veel moeite mee dat Charlie anders is. Charlie heeft op jonge leeftijd een cochleair implantaat gekregen, maar daar zijn veel problemen mee: ze hoort er slecht mee en ze heeft vaak hoofdpijn.

Verder lezen
17 juni 2025

De druiven der gramschap – John Steinbeck

Voor de Signal-boekenclub over klassiekers stond dit boek uit 1939 op het programma. Ik zou het uit mezelf niet zo gauw kiezen, maar het is de moeite waard. Het speelt zich af in de Verenigde Staten in de jaren dertig, tijdens de Grote Depressie en de Dust Bowl.

De druiven der gramschap begint met een indringende beschrijving van het platteland, waar de mais smacht naar regen. Mijn favoriete gedeelte gaat over een landschildpad, die langzaam door het landschap kruipt. Dan springt het perspectief naar Tom Joad, die net voorwaardelijk is vrijgekomen uit de gevangenis. Hij had uit zelfverdediging een man doodgeslagen. Nu keert hij terug naar huis door te liften. Het ouderlijk huis is echter verlaten en zwaar beschadigd. Via een man die hij tegenkomt, weet hij dat de hele familie is vertrokken naar een oom iets verderop. Tom is net op tijd om ze terug te kunnen zien, voordat ze de grote reis naar Californië gaan maken.

Verder lezen