In deze poll staan weer vier boeken die niet bovenaan mijn verlanglijstje staan, maar die ik wel een kans wil geven. Over welke titel zou jij wel een blogartikel willen lezen? Breng je stem uit in de poll onderaan dit artikel. Ik vind het ook leuk als je in een reactie je keuze toelicht.

Onderhuids – Michel Faber (2000, vertaald uit het Engels door Harm Damsma en Niek Miedema)

Isserley, de vrouwelijke hoofdpersoon van deze hoogst oorspronkelijke debuutroman, is dag in dag uit obsessief bezig lifters mee te nemen, als ze maar mannelijk zijn en stevig gebouwd. Gaandeweg wordt duidelijk wat haar motieven zijn. De lezer krabt zich achter de oren en leest verbijsterd door tot de laatste pagina.

Voor deze poll wilde ik weer vier boeken uit mijn lange leeslijst kiezen die niet bovenaan mijn verlanglijstje staan, maar die ik wel een kans wil geven. Het duurde wel even voor ik had bepaald welke titels het moesten worden, met behulp van de random-functie van Excel en het doel voor ogen om jullie diverse genres voor te schotelen. Wordt het een historische jongerenroman, klassieke fantasy, een ouder Hongaars boek of recente Nederlandse literatuur? Breng je stem uit in de poll onderaan dit artikel. Het boek met de meeste stemmen zal ik binnenkort lezen, om er dan over te bloggen.

Ule – Marc de Bel (2013)

In 1914 woont Ule Pauwels woont samen met haar vader, moeder en haar drie jongere broers op een boerderij in Cruyshautem. Ze wordt binnenkort veertien en gaat dienen bij de dorpsdokter. Hier gaat een heel nieuwe wereld voor haar open, vol boeken, schilderijen, muziek… Maar dan vallen de Duitsers België binnen en wordt haar vader opgeroepen. Bijna iedereen uit het dorp vlucht naar Frankrijk. Het gezin vertrekt naar de Westhoek bij nonkel Siele en tante Clara. Als de Duitsers in april 1915 gifgas gebruiken zijn ze ook in Elverdinghe niet meer veilig en vluchten ze verder weg van het front. Het wordt voor Ule een lange tocht vol gevaar, liefde en vriendschap. Maar ook een tocht naar zichzelf.

Er zijn boeken die ik al jaren graag wil lezen (ze staan op mijn korte lijstje van zo’n vijftig titels) en toch begin ik er maar niet aan. Het gaat om oude boeken die veel mensen goed vinden, maar waar ik een beetje tegenop zie. Nu wil ik één van de volgende vier wél gaan lezen. Jullie mogen kiezen welke het wordt. Breng je stem uit in de poll onderaan dit artikel. Het boek met de meeste stemmen ga ik dan lezen om erover te bloggen.

Grijze zielen – Philippe Claudel (2004, uit het Frans vertaald door Manik Sarkar)

Op een ijzige dag in 1917 wordt het gewurgde lichaam gevonden van de mooie, tienjarige Belle de Jour. Jaren later blikt een politieagent uit het Franse stadje terug op deze nooit opgehelderde moord, die ook zijn eigen leven ingrijpend heeft veranderd. Maar hij blikt ook terug op de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog met rijen soldaten die bijna als slachtvee naar het front gestuurd werden en op de sociale situatie in het stadje met notabelen als rechter Mierck en procureur Destinat die in een groot herenhuis, bijna een kasteel, woont.

Wat zal ik binnenkort gaan lezen? Hier zijn weer vier willekeurige titels van mijn enorme lijst met boeken waar ik nieuwsgierig naar ben. Breng je stem uit in de poll aan het einde van dit artikel. Het boek met de meeste stemmen zal ik binnenkort lezen om het hier te bespreken.

Onder de paramariboom – Johan Fretz (2018)

De negentwintigjarige schrijver Johannes is een Nederlander. Dat hij gemengd bloed heeft, is hem tot nu toe nauwelijks opgevallen. Hij vloog als jongeling de halve wereld rond, maar het Suriname van zijn moeder sloeg hij steevast over. Daar komt verandering in wanneer een aantal gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen. Hij ontvangt een stapel oude gedichten van zijn overleden grootvader en vlak daarop wordt hij uitgenodigd om een politieke speech te geven in Paramaribo rondom de presidentsverkiezingen. Voor het eerst in zijn leven landt hij op de geboortegrond van zijn moeder. Tot zijn verbazing blijkt al gauw dat deze plek veel meer herkenning in hem oproept dan hij ooit voor mogelijk had gehouden. De gedichten van zijn grootvader en de aanloop naar de speech die hij geeft zorgen voor ontmoetingen met familieleden en andere zielsverwanten die zijn leven voorgoed zullen veranderen.

Voor deze poll heb ik weer vier boeken uit mijn lange lijst geselecteerd, willekeurig maar toch niet helemaal. Het zal niet makkelijk zijn om te kiezen, maar ik ben zo benieuwd over welk boek jullie het liefst een blog zouden lezen! Het zijn totaal verschillende verhalen, dus er is vast eentje bij die jou meer aanspreekt dan de andere. Breng je stem uit in de poll aan het einde van dit artikel. Het boek met de meeste stemmen zal ik binnenkort lezen om het hier te bespreken.

Watership down – Richard Adams (1972)

Een groep konijnen besluit om hun kolonie te verlaten, nadat een van hen een visioen heeft gekregen over mensen die hun kolonie zullen verwoesten. Wetend dat ze een gevaarlijke tocht tegemoet gaan, vluchten de konijnen weg uit hun kolonie, naar een veilige plek. Ze moeten talloze gevaren trotseren, maar uiteindelijk vinden ze een prachtige vallei waar ze een nieuw bestaan kunnen opbouwen. Maar daar wacht hun de grootste strijd van allemaal…

Dit is het eerste poll-artikel dat ik met de block editor van WordPress heb gemaakt. Hopelijk nodigt het nog steeds uit om je stem uit te brengen in de poll onderaan dit artikel. Deze keer heb ik vier totaal verschillende boeken uitgekozen en ik ben erg benieuwd over welk boek jullie graag een blog van mij zouden willen lezen.

Een schitterend leven: de eeuw van Frieda Belinfante – Toni Boumans (2015)

Frieda Belinfante (1904-1995) leidde een leven dat haar beroemd had kunnen maken, maar toch kent bijna niemand haar. Ze was de eerste vrouwelijke dirigent van Nederland. Ze trad op in het Concertgebouw met een eigen kamerorkest, maar haar carrière werd getorpedeerd door de oorlog. Toen de nazi’s binnenvielen, ontbond ze haar orkest en werd ze, zelf van joodse komaf, actief in het verzet. Na de oorlog bouwde ze in de Verenigde Staten bouwde ze een bijzondere carrière op. Ze was één van de eerste vrouwelijke dirigenten van de wereld met een eigen orkest.