‘Dat is precies wat ik nodig heb!’ denk ik bij de aankondiging van Olijven moet je leren lezen: een cursus genieten van poëzie. Vorig jaar las ik voor het eerst een gedichtenbundel en daarna volgden er nog zes. Ik vind het fijn om af en toe een gedicht te lezen, maar een beetje hulp kan ik er wel bij gebruiken. Volgens auteur Ellen Deckwitz krijgen jongeren geen les meer in het lezen van poëzie. Zij probeert daar in gastlessen iets aan te doen. Ik heb op de middelbare school wel heel wat gedichten gelezen tijdens de literatuurlessen, maar toch weet ik niet zo goed hoe ik het aan moet pakken. Of zou alles mogen?
Als ik het boek in handen heb, ben ik er meteen blij mee. De voorkant vind ik niet zo aantrekkelijk, maar de binnenkant is heel mooi vormgegeven, met een fijn lettertype en grappige tekeningen van Jenna Arts. In 23 korte hoofdstukken leer ik van Ellen Deckwitz, die van mijn leeftijd is, hoe je kunt beginnen met het lezen van poëzie. Ze besteedt aandacht aan een aantal technische aspecten, zoals rijm en de functie van het wit in gedichten. Een aantal vooroordelen wordt de wereld uit geholpen, zoals dat songteksten altijd poëzie zijn of dat poëzie altijd over verdriet gaat.
Een belangrijke vraag is: hoe weet ik of poëzie iets voor mij is? Ik vind het antwoord niet zo bevredigend. Eigenlijk weet ik nog steeds niet wat ik ervan moet denken. Poëzie is misschien wel te moeilijk voor me. Deckwitz is soms best een strenge docent. Bij proza heb ik al vaak het idee dat ik diepere lagen mis en bij poëzie is dat nog tien keer zo erg. Later volgt de tip om maar gewoon te gaan bladeren in een gedichtenbundel en mooie zinnen te zoeken. Dat gaat me wel lukken.
Het boek leest heel vlot en ik moet oppassen dat ik niet te snel ga. Een andere tip is om recensies van poëzie en essays erover te lezen. Dat gaat mij wat ver. Ik hoef geen poëzie-expert te worden, maar wil gewoon een mooi gedicht lezen. Dit boek helpt daar goed bij, want elk hoofdstuk begint met een gedicht als voorbeeld en aan het einde staat nog een stukje schuingedrukte tekst boordevol tips van gedichtenbundels waar de auteur zelf veel van houdt. Zo kan je makkelijk kiezen waar je mee wilt beginnen te lezen. Vol inspiratie sla ik het boek dicht. Ik ben er klaar voor, laat die gedichten maar komen.
Met dank aan uitgeverij Atlas Contact voor het recensie-exemplaar.
Een essay is misschien wat te veel, maar recensies kunnen soms een goede aanvulling zijn op je eigen beleving van een gedicht. Als ik een bundel mooi vind, zoek ik die wel vaak op.
LikeGeliked door 1 persoon
Die zin is inderdaad een beetje dubbelzinnig, misschien bedoelde ik alleen dat die essays me te ver gingen. Ik zag mezelf al met allerlei literaire tijdschriften waar ik toch weinig van begrijp. Maar ik zou juist graag meer (blog)recensies over poëzie willen lezen. Fijn dus dat jij er af en toe wel over schrijft!
LikeLike
Ik zag dit boek al liggen. Leuk om er nu een recensie over te lezen. En ik zou zeggen, blijf schrijven over poëzie! Het is vaak voor velerlei uitleg vatbaar. Leuk om te lezen hoe anderen er over denken. En uiteraard goed voor de promotie van zo’n dichtbundel :-).
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben net beginnen lezen in dit boek. Tot nu toe vind ik al dat Deckwitz een aantal ideeën over poëzie lezen heel goed verwoordt. Als ik het boek uit heb, schrijf ik er allicht ook wat over op mijn blog.
LikeGeliked door 1 persoon
[…] niet. Ik begrijp de gedichten als geheel niet altijd, maar dan begin ik gewoon bij één zin, zoals Ellen Deckwitz ook aanraadt. Het citaat hierboven gaat zo […]
LikeLike
[…] blogger Tessa als schrijver Ellen Deckwitz vinden het debuut van Jori Stam geweldig. Op de achterkant staat zijn foto: hij ziet eruit als een […]
LikeLike