Na de geweldige leeservaring met Het lied van ooievaar en dromedaris wilde ik graag meer van Anjet Daanje lezen. In de bieb plukte ik jl. van de plank, dat voor het eerst verscheen in 2016, dus nog voor haar bekendheid een vlucht nam. Het gaat over Finn Pompe en zijn nichtje Juno, die hun jeugd doorbrachten in Zoutkamp, waar ze tegenover elkaar woonden. Hun moeders waren zussen en ze waren allebei enig kind. Het duurt even voor ik begrijp wie wie is in de familie en het kost me misschien wel honderd bladzijden om goed in het verhaal te komen. Dat komt ook doordat het perspectief af en toe verspringt tussen hij en ik, wanneer Finn zijn levensverhaal en dat van zijn ouders en grootouders aan zijn dochtertjes vertelt voor ze gaan slapen.
Verder lezenliefde
Maria’s kerstverhaal – Mathilde Stein & Sophie Pluim
Het is weer bijna kerst en christenen vieren dan de geboorte van Jezus. Het oude verhaal is al in veel gedaantes voorbijgekomen en ik heb het talloze keren gehoord en gelezen. Toch is het Mathilde Stein gelukt om me te ontroeren met een nieuwe versie vanuit het perspectief van Maria, die een tiener was toen de engel bij haar kwam.
Verder lezenWe moeten je iets vertellen – Marlies Slegers
Hazel is dertien jaar als haar ouders vertellen dat ze gaan scheiden. De gezinsvakantie in Italië gaat daarom niet door. Hazel moet bij haar oma gaan logeren, die op een eiland woont. Ze is erg boos en teleurgesteld, maar ze heeft geen keus. Haar ouders zetten haar samen op de boot, waar ze twee jongens ontmoet: de vriendelijke Kean die twee jaar ouder is en zijn neefje Raaf, die zich een beetje anders gedraagt. Hij schrijft alles wat hij te weten komt op in een schrift en is erg direct in zijn uitspraken.
Verder lezenDe kleuren van de zee – Miriam Bruijstens
Hannah is 17 jaar als ze ziet dat er een vuurtoren met een huis eraan te koop staat. Ze weet haar ouders te overtuigen en het hele gezin verhuist naar de kust. Daar maakt Hannah met haar nieuwe vrienden een zalige zomer mee, die beschreven wordt in dit warme debuut.
Hannah heeft een zus en drie ouders: Julie, David en Nick. Zij zijn alledrie verliefd op de andere twee. Met hun drie inkomens kunnen ze de vuurtoren kopen. Bovendien is Nick goed in klussen, heel handig. Onder Hannah’s nieuwe vrienden is een stelletje van twee meisjes, een jongen die bi is en een non-binair persoon. Verder heeft Hannah ADHD, haar moeder heeft MS en vriend Nathan gebruikt een rolstoel. Allerlei menselijke eigenschappen komen zo voorbij, misschien een beetje veel, maar de variatie maakt het juist interessant om te lezen.
Verder lezenVolgeboekt – Paula Heeger
Ooit volgde ik Paula Heeger via verschillende sociale media, waar ik niet meer ben. Nu lees ik haar nieuwsbrief via Substack. Daardoor wist ik dat ze bezig was met het schrijven van haar debuut, dat dit voorjaar is uitgekomen. Twee jaar geleden verscheen er al een kort verhaal van haar hand in de bundel Slipperdagen en zomerjurken en dat smaakte naar meer, dus ik had echt zin in Volgeboekt.
Felicia Prins is afgereisd naar Terschelling, waar theaterfestival Oerol plaatsvindt. Daarbij hoort een dagelijkse televisie-uitzending van het programma Oerol Live, waarvan Felicia de vaste sidekick is naast Joris Berkenboom. De twee presentatoren kennen elkaar uit hun studietijd, toen ze een knipperlichtrelatie hadden, maar dat is nu echt voorbij. Als Felicia op het eiland aankomt, blijkt dat er geen plaats voor haar is in het hotel waar de meeste medewerkers van het programma slapen. De productiemedewerker regelt voor haar een plekje in Books & breakfast: een boekhandel en hotel in één. Daar is eigenlijk ook geen plek, maar een medewerker van de boekhandel kon geen nee zeggen tegen Felicia, die ook een bekende schrijver is. Hoteleigenaar Alex is er chagrijnig van. Hij wil toch gastvrij blijven en biedt Felicia zijn eigen logeerkamer aan.
En wat dan liefde is – Lisette Jonkman
Rozemarijn is bijna dertig jaar en single. De ene na de andere vriendin vindt de liefde. Er wordt volop getrouwd en sommigen krijgen kinderen. Rozemarijn moet daar erg aan wennen, want zij wil gewoon als vanouds feesten. Dat doet ze voluit, met veel drank en een pilletje. Ik stoor me eraan dat dit als zo normaal wordt voorgesteld. Ik weet wel dat het in bepaalde kringen niet vreemd is om drugs te gebruiken om langer door te kunnen feesten, maar zou dat zelf niet zo in een boek verwerken. Als ik nog nooit iets van Lisette Jonkman had gelezen, dan was ik na een paar bladzijden al afgehaakt. Maar eerder heb ik enorm genoten van haar grappige feelgood-boeken, dus ik besluit door te lezen.
Waarin Rozemarijn ook verschilt van veel leeftijdsgenoten is dat ze haar studie niet heeft afgemaakt. Als student ging ze in een winkel met herenkleding werken en vijf jaar later is dit nog steeds haar bron van inkomsten. Op een dag komt er een knappe lange man binnen voor een maatpak en bij het meten wordt er al geflirt, zoals dat gaat in een feelgoodboek. En dan kan je al voorspellen wat er verder gaat gebeuren. Magnus geeft wel aan dat hij geen vaste relatie wil, want hij is pas net gescheiden. Dat komt Rozemarijn goed uit, want die wil ook alleen maar lol. Ook hierin heb ik andere morele standaarden, maar ja, dan moet ik maar een reformatorische liefdesroman kiezen (heb ik ook weleens gedaan).
Verder lezenPopcorn donut kaassoufflé – Eline van Wieren
Kato zit bij de huisarts, omdat ze zich depressief voelt. Ze moet de hele tijd huilen en ze heeft vaak eetbuien, waarbij ze van alles naar binnen propt, tot ze haast ontploft. De dokter stuurt haar naar een therapiegroep voor mensen met een eetbuistoornis.
Dit klinkt vreselijk en dat is het ook, maar Eline van Wieren gebruikt humor om te zorgen dat het niet alleen maar kommer en kwel is. Ze zet Kato neer als een realistisch mens door de details uit haar leven: kat Frits die tegen Kato aan kruipt, de series die ze kijkt, haar baan in de bibliotheek en de boeken waar ze van houdt. Dat het echt niet goed gaat met Kato, blijkt uit het feit dat het haar niet goed lukt om een boek te lezen.
Verder lezenKitchen – Banana Yoshimoto
Kitchen verscheen voor het eerst in 1988 in Japan en daar werd het enorm populair. Een paar jaar geleden werd het voor de tweede keer in het Nederlands vertaald door Maarten Liebregts. Hij geeft vooraf een korte inleiding op het boek, wat helpt om bepaalde aspecten ervan te begrijpen die voor Nederlandse lezers niet voor de hand liggen.
Het boek bestaat uit twee losstaande verhalen, waarvan het eerste twee hoofdstukken heeft. Qua sfeer vind ik het typisch Japans, geschreven in een poëtische stijl, met aandacht voor details zoals het weer, de natuur en wat de hoofdpersonen eten. Dat laatste is wel logisch voor iemand die later kok wordt.
Verder lezenThe island of missing trees – Elif Şafak
Het eiland Cyprus was vroeger bedekt met bomen. Door de recente geschiedenis heeft er een kaalslag plaatsgevonden. The island of missing trees is het verhaal van de liefde tussen Kostas en Defne, die begint als ze tieners zijn in 1974. Hij is Grieks, zij is Turks. Daarom ontmoeten ze elkaar in het geheim. Dat gebeurt meestal in het restaurant The happy fig, waarin een vijgenboom groeit. Je leest het goed: de boom groeit in het restaurant en haar takken steken door een gat in het dak. Het is een gezellige tent, bestierd door Yiorgos en Yusuf. Ook zij zijn stiekem geliefden. Het menu van het restaurant staat in het boek en het is heerlijk om dat te lezen.
Zij kwam voor hulp – Minke Douwesz
Minke Douwesz had aangekondigd geen romans meer te schrijven, maar nu is er toch weer een boek van haar hand verschenen. Nog een verrassing: dit is een toekomstverhaal, dat zich afspeelt rond 2085, nadat een grote overstroming een deel van Nederland voorgoed onder de zeespiegel heeft doen verdwijnen. Er heerst een streng regime, waarin natuurbescherming heel belangrijk is. Alles is op de bon en de tijd dat iedereen een zakcomputer bij zich heeft is ook voorbij. Zelf koken kan wel, maar de meeste mensen eten in een soort kantines. Ook zijn er strenge morele wetten. Vrouwen moeten in principe rokken dragen, tenzij dat echt te onpraktisch is bij bepaalde bezigheden. Homoseksualiteit is niet strikt verboden, maar wordt erg ontmoedigd.
Verder lezen
Lalagè leest 