De zaaier – Octavia Butler

In de nabije toekomst ziet onze maatschappij er heel anders uit dan nu. Alleen volwassenen van boven de veertig weten nog hoe het vroeger was. Tiener Lauren woont in een buurtje waar muren omheen staan. Daarbuiten moet je altijd op je hoede zijn en het beste kan je een wapen meenemen. Het wemelt er van de arme sloebers. Veel mensen zijn verslaafd aan een drug die ervoor zorgt dat ze de boel in de fik willen steken, om een kick te krijgen van het zien van de vlammen. Ook binnen de muren zijn de mensen niet altijd veilig. Dieven weten binnen te komen om alles te roven wat ze maar kunnen gebruiken.

Lauren is de dochter van een baptistendominee. Ze wordt gedoopt omdat haar vader dat graag wil. Zelf heeft ze een andere visie: God is Verandering. Ze ontwikkelt haar eigen filosofie en ze beschrijft haar bevindingen in verzen. Lauren overleeft graag en daarom probeert ze zo veel mogelijk te leren over nuttige zaken, zoals het verbouwen van voedsel. Ze neemt altijd deel aan de schietoefeningen die haar vader buiten de muren geeft. En ze besluit om een vluchtpakket te maken dat ze gemakkelijk mee kan nemen, met onder andere een deken, water, houdbaar voedsel, zaden, een zaklamp en een pistool.

Verder lezen

Zij kwam voor hulp – Minke Douwesz

Minke Douwesz had aangekondigd geen romans meer te schrijven, maar nu is er toch weer een boek van haar hand verschenen. Nog een verrassing: dit is een toekomstverhaal, dat zich afspeelt rond 2085, nadat een grote overstroming een deel van Nederland voorgoed onder de zeespiegel heeft doen verdwijnen. Er heerst een streng regime, waarin natuurbescherming heel belangrijk is. Alles is op de bon en de tijd dat iedereen een zakcomputer bij zich heeft is ook voorbij. Zelf koken kan wel, maar de meeste mensen eten in een soort kantines. Ook zijn er strenge morele wetten. Vrouwen moeten in principe rokken dragen, tenzij dat echt te onpraktisch is bij bepaalde bezigheden. Homoseksualiteit is niet strikt verboden, maar wordt erg ontmoedigd.

Verder lezen

Record of a Spaceborn Few – Becky Chambers

Dit is het derde deel in de Wayfarers-serie. Elk boek is een afgerond verhaal met andere hoofdpersonen. De overeenkomst is dat ze zich afspelen in dezelfde periode: een aantal eeuwen nadat de mensheid de vervuilde Aarde heeft verlaten om in ruimteschepen verder te leven. Na een paar generaties kwamen de mensen in contact met andere intelligente levensvormen, die vooral in het eerste deel worden voorgesteld. In dit deel komen de niet-menselijke soorten ook wel voor, maar ligt de nadruk op hoe mensen leven.

Verder lezen

De kruisdraagster – Lydia Schwarz

In het jaar 2121 studeert Anna Tanner aan het Humanium. Ze heeft gekozen voor de Apollonische leerweg, waarin ze het eerste niveau Orde heeft gehaald. Het volgende onderdeel is Zelfbeheersing en het einddoel is het zevende niveau: Verlichting. De sfeer doet futuristisch aan, maar de technische snufjes blijven beperkt tot een internetbril en het openen van een deur via een vingerafdruk. Anna leeft in relatieve armoede. Het voedsel dat centraal verstrekt wordt is voldoende, maar nieuwe kleren zitten er niet in. Toch heeft zij het nog goed in vergelijking met mensen die niet tot de Apolloniërs of Dionysiërs zijn toegetreden, want die leven als buitenstaanders. Zij worden niet door de staat onderhouden en zijn afhankelijk van giften.

Verder lezen

A closed and common orbit – Becky Chambers

Zojuist is Lovelace geïnstalleerd in een lichaam dat eruitziet als een mens. In The long way to a small, angry planet was ze de intelligente boordcomputer van een ruimteschip, waarvan de bewoners fantastisch zijn beschreven door Becky Chambers. Pepper was één van hen en zij staat Lovey bij met raad en daad, nu haar leven op de planeet Coriol begint.

Ik weet niet meer precies hoe het vorige boek eindigde, maar herinner me wel dat Jenkins zo dol was op Lovelace dat hij haar wel zou willen knuffelen. Hij koopt daarom een illegale kit in mensvorm, waarin de AI kan worden overgezet. En nu zijn daar Pepper en haar vriend Blue, die Lovey in huis nemen. Ze kiest een nieuwe naam: Sidra. Dit markeert haar nieuwe leven. Het is enorm wennen om in mensvorm te leven en niet meer als bewaker van het ruimteschip.

Verder lezen

Klara and the sun – Kazuo Ishiguro

Klara is een AF (artificial friend): een robot met gevoel. Ze kent angst, maar geen verveling. Klara staat in een winkel waar tieners langskomen om een AF uit te zoeken. Het klikt meteen tussen Josie en Klara. Klara and the sun geeft weer hoe Klara de wereld ervaart.

Kazuo Ishiguro’s schrijfstijl is net als in The buried giant gedetailleerd en bevat veel dialogen. Dat past goed bij de observerende manier waarop Klara om zich heen kijkt. Regelmatig heeft ze het over boxes waarin haar beeld is verdeeld. Het lukt me niet om te achterhalen wat ze daar precies mee bedoelt. Heeft dit te maken met haar computerogen? Er wordt regelmatig opgemerkt dat Klara zo slim is en dat blijkt ook wel uit de manier waarop ze praat, maar tegelijkertijd is duidelijk dat ze veel niet echt snapt. En als ze tegen iemand praat, doet ze dat in de derde persoon in plaats van ‘you’ te gebruiken.

Verder lezen

To paradise – Hanya Yanagihara

Na het dikke, Amerikaanse Een klein leven had ik wel even genoeg van Hanya Yanagihara. Maar toen iemand van mijn boekenclub To paradise uitkoos om samen te bespreken, keek ik er toch naar uit. Ik besloot om deze keer de originele Engelse versie te lezen en niet de vertaling. Zoals ik al dacht, is het Engels is niet erg moeilijk. Bovendien worden Yanagihara’s lange Engelse zinnen in het Nederlands vaak nóg langer, dus ik heb geen spijt van deze keus.

To paradise is ook dik en Amerikaans. Het bestaat uit drie delen, die zich afspelen in achtereenvolgens 1893, 1993 en 2093. Het eerste verhaal sleept me al gauw mee en ik lees dit vrij vlot. Het gaat over David Bingham, een rijke jongeman die het aan niks ontbreekt. Hij woont met zijn opa in het familiehuis, terwijl zijn jongere broer en zus al zijn uitgevlogen. David heeft wel een blauwe maandag gewerkt bij de bank waar zijn familie eigenaar van is, maar vanwege depressieve periodes is hij daarmee gestopt. Hij geeft eens in de week tekenles op een school. Daar ontmoet hij Edward Bishop. Het is liefde op het eerste gezicht.

Toch is het gelijke geslacht van de geliefden niet het probleem in dit verhaal. Dit is namelijk een alternatieve geschiedenis, waarin een paar Amerikaanse staten, waaronder New York, zich hebben afgescheiden van de rest van Amerika. En in deze Free States is het homohuwelijk al gelegaliseerd. Davids broer is met een man getrouwd en zijn zus met een vrouw. Ze hebben kinderen geadopteerd van vluchtelingen uit het zuiden. Kindertehuizen zitten vol met wezen en kinderen waarvan de ouders te arm zijn om voor ze te zorgen. Ik vind het een mooie vondst om een historisch verhaal te schrijven waarin een bepaald aspect van de geschiedenis is veranderd.

Verder lezen

Quotum II: Semper Sol – Marloes Morshuis

Een paar maanden geleden las ik Quotum: Project Z, een dystopie waarin een paar tieners de hoofdrol spelen. Marloes Morshuis had al aangekondigd dat het een tweeluik zou worden en nu ligt het vervolg in de boekwinkels, genaamd Semper Sol. Het begint meteen met actie, maar in een paar terugblikken word je als lezer wel herinnerd aan wat er in het vorige boek ook alweer was gebeurd. Ik ben blij dat ik het nog niet zo lang heb gelezen, want het is een vrij ingewikkeld verhaal.

Vanwege overbevolking wordt een deel van de Europeanen gedwongen om zeer sober te gaan leven. Zij worden slinkers genoemd. Ze worden vaak met de nek aangekeken, maar er zijn ook mensen die de slinkers stiekem helpen, iets waar grote straffen op staan. Ondertussen is een geheime beweging actief die wil zorgen dat er minder mensen op aarde komen. Ze noemen zichzelf aardengelen. In Project Z werd de jonge aardengel Yannis geïntroduceerd, die ook in dit deel eigen hoofdstukken krijgt. Hij wil zijn slinkervrienden Axel, Tommy en Sunny redden.

Verder lezen

Quotum: Project Z – Marloes Morshuis

Quotum is een spannend verhaal over tieners in tijden van menselijke overbevolking. Axel en Tommy en hun ouders zijn aangewezen als slinkers. Luxe is voor hen verboden. Dat betekent geen stroom, geen vlees en geen school. Op de dag dat de nieuwe president wordt verkozen, valt de politie binnen bij het gezin. Axel en zijn broertje weten te ontsnappen, maar hun ouders worden gearresteerd.

Het is in het begin even goed opletten, al legt Marloes Morshuis in heldere bewoordingen uit wat er aan de hand is. De Wereldraad heeft een verdrag gesloten en geeft alle landen een quotum. Elk land met te veel mensen moet daar zelf een oplossing voor bedenken. Er gaan geruchten van de vreselijkste manieren. De Euro-Unie pakt het netter aan: een groep mensen wordt aangewezen als slinkers, zodat ze maar half meetellen. Zo kunnen meer mensen in leven blijven. Er wordt erg neergekeken op de slinkers. Axel en Tommy mogen niet naar school, maar moeten werken als vuilopruimers.

Verder lezen

Een modern verlangen – Hanna Bervoets

Hanna Bervoets schreef al een heel aantal romans en talloze columns, maar Een modern verlangen is haar eerste bundel met korte verhalen. De helft van de veertien verhalen speelt zich af in de toekomst, waarin allerlei technologieën het leven hebben veranderd. Er zijn een paar dystopische verhalen waarin mensen vluchten. Bijvoorbeeld in de laatste drie verhalen, die bij elkaar horen, is er de belofte van de nieuwe wereld. Mensen vormen een pit van vier personen en moeten tickets kopen voor de reis die veertien maanden duurt. Elk verhaal heeft andere hoofdpersonen. Het laatste begint onderweg en maakt steeds stapjes terug in de tijd. Die bevalt me nog het minst, omdat de hoop om meer te snappen over de omstandigheden steeds minder wordt. Wel interessant is de opmerking in het middelste verhaal van een man die beweert dat die nieuwe wereld helemaal niet bestaat.

Een kort verhaal bevat niet genoeg ruimte om een volledig toekomstbeeld te schetsen, maar Hanna geeft net genoeg aanwijzingen om je er een beeld van te kunnen vormen. Het vraagt wel wat fantasie van de lezer en je moet niet verwachten dat alles precies is uitgewerkt. Bij de meeste verhalen vind ik dat niet erg.

Verder lezen