Begin jaren negentig bracht Carolijn Visser lange periodes door in Estland. Ze staat bekend om haar reislust en de vele boeken die ze schreef over verre landen. In 1990 ging ze met de Transsiberië Express van Peking naar Moskou, een dagenlange treinreis. De beschrijving van deze reis is geweldig om te lezen. In de coupé naast haar zitten Daina en Aavo, een jong stel uit Estland. Ze zijn op bezoek geweest bij zijn Chinese vader. Na veel gesprekken krijgt Carolijn hun adres en zo belandt ze op het platteland van Estland in een periode dat alles verandert, vanwege het uiteenvallen van de Sovjetunie en de onafhankelijkheid van Estland.
Verder lezenCarolijn Visser
De vader van Grace – Carolijn Visser
Laatst kreeg ik het Zeeuwse boekenweekgeschenk cadeau van medeblogger Jannie. Ze wist dat ik eerder had genoten van andere boeken van Carolijn Visser, die veel heeft gereisd en de kunst verstaat om verhalen van gewone mensen meeslepend te vertellen. Ze schreef De vader van Grace speciaal voor de Zeeuwse boekhandels, maar het is ook buiten Zeeland te koop.

Carolijn groeide op in Middelburg. Toen ze eens bij haar vriendinnetje Grace thuis kwam, was ze onder de indruk van de vader die ze daar aantrof. Die had namelijk een donkere huid. Het was Carolijn nooit echt opgevallen dat Grace lichtbruin was. Als volwassene vertelde Grace dat ze in haar kindertijd zelden werd gediscrimineerd. De twee vriendinnen waren elkaar toevallig tegengekomen en raakten weer in gesprek.
Verder lezenSelma – Carolijn Visser
Selma Vos was één van de weinige Nederlanders die in China woonde toen Mao Zedong aan de macht was. Carolijn Visser vertelt haar levensverhaal niet chronologisch. Het begint op het moment dat Selma na een paar maanden in Nederland in 1966 teruggaat naar haar gezin in Peking. Dan wordt meteen al duidelijk dat er iets mis is: haar zoon staat op het vliegveld, maar haar man is er niet.
Door dit begin wordt mijn belangstelling meteen gewekt. Dit is niet het eerste boek dat ik over China lees, maar het blijft een fascinerend land, omdat het zo enorm en zo anders is. Dat het beleid van Mao verschrikkelijke gevolgen had, is bekend. Maar Selma’s man heeft een hoge positie, wat privileges met zich meebrengt. Het doet me denken aan Animal farm: alle dieren zijn gelijk, maar sommige meer dan andere… Toch voel ik al me al snel verbonden met deze Nederlandse vrouw en hoop dat het goed afloopt met Selma en haar gezin.
Buigend bamboe – Carolijn Visser
Ik ben zelf totaal geen reislustig type. Een zomervakantie in een Europees land vind ik al spannend genoeg. Wel lees ik graag over verre landen en daarom staat er een heel rijtje boeken van Carolijn Visser op mijn lijstje. Eerder las ik al Argentijnse avonden, over Nederlandse emigranten in Argentinië. In Buigend bamboe beschrijft ze twee reizen naar China, in het voetspoor van de Nederlander Johan Nieuhof. Die reisde in 1655 per schip van de VOC naar en door China. Hij hield een dagboek bij en maakte tekeningen van wat hij zag. Tijdens twee reizen in 1988 en 1989 probeerde Carolijn Visser zijn reis vanuit Canton naar het noorden zo goed mogelijk te volgen. Sindsdien is China ontzettend veranderd. Misschien begon dat wel in de jaren tachtig. Langs de rivier zijn namelijk niet alleen eeuwenoude pagodes en tempels meer te zien, maar ook fabrieken.
Argentijnse avonden – Carolijn Visser
Mijn vader werkt in een museum en hij is momenteel bezig met het maken van een grote tentoonstelling over emigratie van Nederlanders naar het buitenland. Dit boek over Nederlanders in Argentinië leek me daarom een goed verjaardagscadeau. M’n vader las het zo uit en vond het erg goed, dus daarom leende hij het weer aan mij.
Het boek begint met het bezoek van koningin Beatrix aan Argentinië in 2006, waarbij ze ontvangen werd door de Nederlandse consul Ida. De grote vraag is hoe Ida in Argentinië terecht is gekomen. Het verhaal begint bij haar vader Rinus, die in 1937 besloot om op de fiets naar Indië te gaan vanwege grote werkloosheid in Nederland. Die fietstocht zou al een boek op zich waard zijn, want het is al ongelooflijk om je voor te stellen hoe dat moet zijn gegaan in al die verre landen. Het blijkt echter al snel dat Rinus niet veel geluk heeft in zijn leven. Hij trouwt en krijgt twee dochters, maar dan breekt de oorlog uit, het gezin wordt uit elkaar gerukt en ze komen in Jappenkampen terecht. Dat tekent hun verdere leven. Rinus scheidt van de moeder van zijn kinderen, maar Ida en Miep worden wel aan hem toegewezen. Daardoor gebeurt het dat de meisjes uiteindelijk samen met hem in Argentinië terecht komen, waar hij door mooie verhalen naartoe is gelokt. Er zijn meer Nederlanders die de oversteek wagen en zij vormen samen een Nederlandse kolonie, waarbinnen men veel steun aan elkaar heeft. Het boek vertelt ook in het kort de boeiende levensverhalen van diverse andere kolonisten. Er wordt geschetst hoe elke generatie meer Argentijns en minder Nederlands wordt. Maar vader Rinus en dochter Ida vormen de rode draad en het verhaal eindigt dan ook weer bij consul Ida die de koninklijke familie laat zien hoe de Nederlanders hun leven in Argentinië hebben opgebouwd.
Ik vond dit een zeer boeiend en erg goed geschreven boek. Er zijn ook veel foto’s in het boek opgenomen, wat helpt om een beeld te vormen van hoe het was. Wat een avonturen hebben die mensen meegemaakt en wat een moed hebben ze gehad om toch steeds door te zetten. Emigrantenverhalen zijn spannend en interessant, dus lees dit boek!