Tara Selter wordt telkens weer wakker op 18 november, zoals wordt uitgelegd in het eerste deel van de serie Over de berekening van ruimte. In het tweede deel gaat ze meer reizen. Uit verlangen naar de verschillende seizoenen vertrekt ze per trein naar het noorden. In Noorwegen sneeuwt het. Tara maakt aantekeningen in haar notitieboekje, dat ze dicht bij zich bewaart, want dan is de kans het grootste dat het de volgende ochtend nog bij haar is. Maar een waterdichte regel is er niet: spullen kunnen verdwijnen, terug naar de plek waar ze de vorige ochtend van 18 november waren, andere spullen blijven bij Tara. Mensen die ze ontmoet, zijn haar de volgende dag weer vergeten. Dat doet me denken aan het verhaal over Addie LaRue, wat verder totaal anders is qua stijl. Dit is meer literair geschreven.
Verder lezenHutten bouwen – Sonja Schulte
Regelmatig lees ik Nederlandstalige debuten. Sonja Schulte volg ik op Mastodon en zo wist ik dat haar eerste boek eraankwam. Het bestaat uit vier delen, waarin telkens een reis wordt beschreven. De hoofdpersoon is volgens mij wel steeds dezelfde. Hier en daar herken ik iets uit Sonja’s eigen leven, maar het is een roman en dus in principe fictie.
Het begint met een vakantie op Vlieland in 2016. De ik-persoon is daar in haar eentje op een camping. Niet dat ze een doorgewinterde kampeerder is. Het gaat allemaal een beetje ongemakkelijk. Maar de natuur is prachtig en dat levert mooie beschrijvingen op. Ik vind het extra leuk omdat er plekken worden genoemd die ik herken van de keren dat wij op het eiland waren.
Een vrouw in Berlijn: dagboekaantekeningen van april tot juni 1945
Als je een boek leest over de Tweede Wereldoorlog, is dat vaak vanuit het oogpunt van iemand in Nederland of België of Engeland. Maar hoe was het voor gewone Duitsers? Een jonge vrouw in Berlijn hield een dagboek bij in de onzekere maanden rond het einde van de oorlog. In 1954 werd dit voor het eerst gepubliceerd, anoniem, want de schrijfster was bang dat ze erop aangekeken zou worden. Ik heb de Nederlandse vertaling door Froukje Slofstra gelezen, die in 2004 uitkwam.
In april 1945 lopen er in Berlijn veel Russische militairen rond, die de stad hebben overgenomen van de nazi’s. Veel inwoners zijn gevlucht, maar er zijn ook een heleboel Duitsers gebleven. Zij zitten zonder stroom. Water moeten ze halen bij een waterpomp in de buurt. De Russen delen eten uit op het vertoon van bonnen, maar dat wisselt sterk in kwaliteit en hoeveelheid. Er vallen bommen die veel huizen beschadigen. Buren brengen veel tijd met elkaar door in schuilkelders. Niemand gaat uit werken. Er is geen goede nieuwsvoorziening en men moet het doen met geruchten. Zo is lange tijd niet duidelijk of Adolf Hitler nog in leven is en waar hij zich dan bevindt. Ook over familie en vrienden in andere delen van de stad is grote onzekerheid.
Verder lezenLalagè las in 2024
Afgelopen jaar heb ik weer erg veel gelezen, zelfs twee boeken meer dan het jaar ervoor. Blijkbaar kan ik het niet laten. Vandaag is het weer tijd om terug te blikken en de mooiste leeservaringen nog eens met jullie te delen. Het zijn er elf!
Het blijft bijzonder om in het verleden te duiken, zoals bij het verhaal van Suster Bertken. Zij wijdde haar leven aan God en liet zich daarom inmetselen in Utrecht. Frans Willem Verbaas heeft zich helemaal ingeleefd in hoe het leven van Suster Bertken eruit moet hebben gezien.
In de categorie non-fictie maakte het boek Die ene patiënt veel indruk. Het is een bundeling van stukjes voor de Volkskrant, waarin Ellen de Visser artsen en andere zorgverleners interviewde over een patiënt die hun altijd is bijgebleven.
Verder lezenPastorale – Stephan Enter
Pastorale speelt zich af tijdens een lange zomer in de jaren 1980, met een warmte die zo’n typische sfeer geeft aan een boek. Oscar gaat bijna naar zijn examenjaar. Zijn zus Louise studeert en woont op kamers, maar ze is even terug in het ouderlijk huis op het platteland. Het perspectief wisselt tussen de twee.
De verhaallijn van Louise gaat vooral over haar afkeer van het christelijk geloof van haar jeugd. Ze vindt het allemaal onzin en begrijpt niet dat mensen zich zo laten leiden door een oud boek. Sommige mensen zullen zich erin herkennen, maar ik vind het niet origineel en het wordt met weinig humor verteld. In de loop van het boek erger ik me steeds meer aan Louises negatieve houding. Dan lees ik liever iets van de oordeelloze Franca Treur of de flauwe grappen van Maarten ’t Hart.
Verder lezenLalagè leest binnenkort… (poll 51)
Hier zijn weer vier boeken van mijn lange lijst. Welke zal ik binnenkort gaan lezen? Help mij kiezen en breng je stem uit in de poll onderaan dit artikel.
The pull of the stars – Emma Donoghue (2020)
Ierland wordt geteisterd door oorlog en ziekte. Verpleegster Julia Power zorgt voor aanstaande moeders die zijn besmet met de vreselijke nieuwe griep en samen in quarantaine zitten. In de duisternis en intensiteit van deze kleine afdeling veranderen deze vrouwen gedurende drie dagen elkaars leven op onverwachte manieren. Ze verliezen patiënten aan de raadselachtige pandemie, maar leiden ook nieuw leven binnen in een angstige wereld. Met onvermoeibare tederheid en menselijkheid doen verzorgers en moeders op de een of andere manier hun onmogelijke werk.
Over de berekening van ruimte I – Solvej Balle
Tara Selter wordt elke keer weer wakker op 18 november. Tijdens de nacht lijkt het alsof de wereld wordt teruggezet naar de nacht ervoor. Alleen wat Tara verplaatst blijft zo, en wat zij opeet verdwijnt. De eerste keer op deze 18 november was Tara in Parijs, in verband met de handel in boeken uit de achttiende eeuw. Samen met haar echtgenoot Thomas heeft ze zich daarin gespecialiseerd. Maar als je elke keer op dezelfde dag leeft, heeft handelen geen zin meer.
Na een paar dagen op 18 november besluit Tara om terug te gaan naar huis in het noorden van Frankrijk. Daar vertelt ze aan Thomas wat haar is overkomen. Hij gelooft haar zonder twijfel en samen proberen ze te analyseren wat er aan de hand is. Zou er een manier zijn om hieruit te komen? Elke dag moet Tara weer aan Thomas uitleggen wat er is gebeurt, want zijn herinneringen aan de vorige 18 novembers is verdwenen. Zij wordt ouder en hij niet. Ze vinden echter geen duidelijk patroon of logica.
Verder lezenEen ongelooflijke kerst – Nadine Swagerman
Deze leuke feelgood-novelle gaat over Noëlle (18), die een hekel heeft aan kerst. Haar ouders zijn er juist dol op en zetten het huis vol afzichtelijke kerstspullen. Tegen die achtergrond begint dit verhaal met een klassieker: enemies to lovers. Op de bowlingbaan botst een jonge vrouw tegen Noëlle op, waarna ze allebei roepen: ‘Kan je niet uitkijken!’ Hoe ongemakkelijk is het als ze elkaar weer tegenkomen bij een bijeenkomst van de kerk, waar eten wordt verkocht en uitgedeeld aan mensen met een kleine portemonnee. Uiteindelijk bieden Noëlle en Xia elkaar hun excuses aan en blijken ze het erg goed met elkaar te kunnen vinden.
Verder lezenRimpeling – Bibi Dumon Tak
Marthe is met pensioen. Ze heeft veel meer contact met dieren dan met mensen. Op een dag wil ze een langpootmug redden en daarbij valt ze van de trap. Dat wordt haar fataal. De postbode slaat alarm. Agenten gaan het huis binnen en proberen te achterhalen of er nog nabestaanden zijn. De novelle Rimpeling gaat over wat er in de volgende dagen gebeurt, maar de alwetende verteller kijkt ook terug op Marthes leven.
De vogels en de muizen zouden meer kunnen vertellen, maar de mensen die het huis van de overledene betreden hebben geen aandacht voor ze. En al helemaal niet op de manier waarop Marthe ze liefdevol verzorgde. Ze was doktersassistente en na haar pensioen richtte ze zich helemaal op dieren. Een bevriende dierenarts bracht haar gewonde duiven om weer op te lapppen. Bij de teksten in het boek staan tekeningetjes van dieren, vooral insecten. Voor Marthe was elk dier de moeite waard. ‘Ik help je wel,’ zei ze dan.
Verder lezenJefferson, een verdwijning met een staartje – Jean-Claude Mourlevat
Dit is het tweede boek over de egel Jefferson, maar het is prima los van het eerste te lezen. De hoofdpersonen zijn wel dezelfde dieren, die rechtop lopen en zich gedragen als mensen. Jefferson is een egel van 72 centimeter lang met een kuifje. Zijn vriend Gijsbert is een varken en is opgeleid tot verwarmingsmonteur. Voor zijn werk heeft hij een busje aangeschaft, dat Tineke heet. Vier jaar geleden gingen ze mee met een groepsreis, die beschreven is in het eerste boek. Daar ontmoetten ze konijn Simone, die nu een brief heeft geschreven aan Gijsbert. Ze vraagt of hij op haar huis wil passen, want zij is voor langere tijd vertrokken.
Gijsbert vertrouwt het niet en gaat samen met Jefferson op onderzoek uit. Allebei besluiten ze om in Simones huis te gaan kijken, terwijl de ander het niet weet. Maar na een tijdje biechten ze het toch op. Ze maken zich ernstig zorgen om Simone, die erg ongelukkig leek te zijn geweest. Er wordt elke maand een flinke som geld van haar rekening afgeschreven. Dat kan niet goed zijn. Ze besluiten samen om haar te gaan redden, met hulp van twee andere vrienden van de groepsreis: de oude das meneer Vanderburcht en de uitbundige Walter Schmitt.
Verder lezen
Lalagè leest 