22 april 2025

Leesreis om de wereld: Marshalleilanden

De Grote Podcastlas behandelt alle landen van de wereld, hoe groot of klein ze ook zijn. Afleveringen over kleine landen zijn wat korter, maar niet minder interessant. De Marshalleilanden leveren wel heel bijzondere verhalen op. Tussen 1946 en 1958 voerden Amerikanen kernproeven uit op het Bikini-atol, waardoor de eilanden jarenlang niet veilig waren om te bewonen. Op een gegeven moment mochten de mensen terugkomen, maar toen kregen ze nare ziektes en moesten ze toch weer weg. Weer jaren later werd het weer veilig verklaard en ging een deel van de mensen opnieuw terug. Hun gezondheid is nog steeds niet zo best, maar nu komt dat vooral doordat ze dol zijn op fastfood.

In de podcast wordt de poëzie van Kathy Jetñil-Kijiner genoemd, wat me nieuwsgierig maakt. Bij de lokale boekhandel bestel ik Iep Jāltok: poems from a Marshallese daughter. Kathy is opgegroeid op Hawaii, dat verder van de rest van de Verenigde Staten blijkt te liggen dan ik dacht. Toch voelt ze zich erg verbonden met de Marshalleilanden.

Verder lezen
17 april 2025

Krekel – Annet Schaap

Na Lampje en De meisjes zijn de verwachtingen van het nieuwe boek van Annet Schaap torenhoog. Dat voelde ze zelf ook, vertelde ze in de Grote Vriendelijke Podcast. Ze heeft er weer rustig de tijd voor genomen en elk woord gewogen. Dat merk je als lezer meteen. Binnen een paar bladzijden houd ik al van Krekel.

Het begint middenin het verhaal (in medias res, leerde ik vroeger), in een vissersplaatsje. Eliza van twaalf loopt langs een winkeltje voor tatoeages. Ze stapt naar binnen en haalt de ervaren oude man over om vijf namen op haar been te zetten: die van haar vijf broers, die verdwenen zijn. Alleen haar kleine broertje Krekel heeft ze nog bij zich. Samen zijn ze van huis weggelopen. Eliza wil haar broers vinden en daarom wil ze naar de Witte Kliffen. Daarvoor zoekt ze een schip om mee te varen.

Verder lezen
12 april 2025

The galaxy, and the ground within – Becky Chambers

The galaxy, and the ground within is het vierde en laatste deel in de Wayfarers-serie, dat zich afspeelt in de verre toekomst. In dit deel komen mensen alleen zijdelings voor en zijn de hoofdpersonen intelligente soorten afkomstig van andere planeten. Het boek speelt zich af op de planeet Gora, waar van nature geen leven is, alleen rotsen. De locatie is echter handig voor interplanetaire reizigers en daarom zijn er allerlei domes waarin vooral hotels en restaurants zijn. Ouloo bestiert er een pension, waar ze haar uiterste best doet om het de diverse aliens naar hun zin te maken.

Maar dan gebeurt er iets rampzaligs: er vliegt iets in de fik en een groot deel van de satellieten rondom Gora gaat verloren. Daardoor is er geen communicatie mogelijk en degenen die juist een tussenstop op Gora maken, wat meestal maximaal twaalf uur duurt, kunnen niet vertrekken. Er wordt via een noodnetwerk minimaal gecommuniceerd: er wordt aan gewerkt en we laten het weten als lanceringen van shuttles en ruimteschepen weer mogelijk zijn.

Verder lezen
7 april 2025

Wond – Oksana Vasjakina

Uit Rusland heb ik wel wat klassiekers gelezen, maar nog niet eerder een moderne roman. Door een tip op Boekmeter beland ik bij Oksana Vasjakina, een jonge, lesbische vrouw uit Siberië. In Rusland mag haar debuutroman niet worden verkocht, omdat het niet aansluit bij de klassieke visie op het gezin. Dan lezen we het wel hier!

Wond draait om het overlijden van Oksana’s moeder, als die begin vijftig is. Het is geen chronologisch verteld verhaal en diverse schrijfstijlen komen voorbij. Oksana is dichter, wat te merken is aan haar taal. Het is uitstekend vertaald door Yolanda Bloemen en Seijo Epema. In het midden staat een lang gedicht:

Verder lezen
2 april 2025

Kitchen – Banana Yoshimoto

Kitchen verscheen voor het eerst in 1988 in Japan en daar werd het enorm populair. Een paar jaar geleden werd het voor de tweede keer in het Nederlands vertaald door Maarten Liebregts. Hij geeft vooraf een korte inleiding op het boek, wat helpt om bepaalde aspecten ervan te begrijpen die voor Nederlandse lezers niet voor de hand liggen.

Het boek bestaat uit twee losstaande verhalen, waarvan het eerste twee hoofdstukken heeft. Qua sfeer vind ik het typisch Japans, geschreven in een poëtische stijl, met aandacht voor details zoals het weer, de natuur en wat de hoofdpersonen eten. Dat laatste is wel logisch voor iemand die later kok wordt.

Verder lezen
28 maart 2025

Ultra Donker en de Wachters van Wildzee – Philip Reeve

Op het afgelegen eiland Wildzee woont Ultra in het grote huis Schemerwacht, bij meneer en mevrouw Schraveling. Dat zijn niet haar ouders. Ze is als baby op het strand gevonden door Andrew Donker, die als Wachter elke avond uitkeek over de zee, om uit te kijken naar de Verborgen Gronden. Meneer Donker is onlangs verdronken. Als enige van de eilanders durfde hij het strand op te gaan. De anderen weten hoe gevaarlijk de zee is, waarin monsters leven. Meneer Donker spoelde aan met stenen in zijn zakken. Dit is een kinderboek, maar ook een vrij duister verhaal.

Verder lezen
23 maart 2025

Lalagè leest binnenkort… (poll 52)

Hier zijn weer vier boeken uit mijn grote lijst. Help jij me kiezen welke ik ga lezen? Bepaal welke titel jou het meest aanspreekt en breng je stem uit in de poll onderaan dit artikel.

Mijn woestijn – Waris Dirie & Cathleen Miller (1998, vertaald uit het Engels door Jorien Hakvoort)

Dit boek heb ik in de kringloopwinkel gekocht en nu staat het in mijn kast te wachten.

Waris Dirie is een beeldschoon internationaal fotomodel. Achter haar prachige uiterlijk draagt zij echter de pijn van verminking. Als nomadendochter werd zij in de Somalische woestijn op traditionele wijze besneden. Jarenlang heeft zij hierover gezwegen, uit schaamte en onmacht. Maar nu trekt Dirie als speciaal VN-ambassadeur ten strijde tegen de nog steeds wijdverspreide genitale verminking van vrouwen. Haar bewogen leven wordt openhartig en aangrijpend verwoord in haar eigen boek. ‘Mijn woestijn’ is Dirie’s opmerkelijke verhaal over haar jeugd, de schoonheid van Somalië, haar vlucht naar het Westen, de glamour van de modellenwereld en haar uiteindelijke missie als woordvoerdster van de Verenigde Naties.

Verder lezen
18 maart 2025

The island of missing trees – Elif Şafak

Het eiland Cyprus was vroeger bedekt met bomen. Door de recente geschiedenis heeft er een kaalslag plaatsgevonden. The island of missing trees is het verhaal van de liefde tussen Kostas en Defne, die begint als ze tieners zijn in 1974. Hij is Grieks, zij is Turks. Daarom ontmoeten ze elkaar in het geheim. Dat gebeurt meestal in het restaurant The happy fig, waarin een vijgenboom groeit. Je leest het goed: de boom groeit in het restaurant en haar takken steken door een gat in het dak. Het is een gezellige tent, bestierd door Yiorgos en Yusuf. Ook zij zijn stiekem geliefden. Het menu van het restaurant staat in het boek en het is heerlijk om dat te lezen.

Verder lezen
13 maart 2025

Het boekenweekgeschenk van 2025

Dit jaar werd het boekenweekgeschenk niet geschreven door een tevoren geselecteerde schrijver, maar door de winnaar van een schrijfwedstrijd. Auteurs konden via hun uitgeverij een novelle insturen. Inmiddels weten we dat er zowel heel bekende als nog onbekende schrijvers meededen. En dat het tot veel teleurstelling leidde bij de 148 schrijvers die niet gekozen werden. Sommige uitgeverijen gaan hun inzendingen alsnog zelf publiceren en ik ben benieuwd naar die verhalen.

De winnaar is Gerwin van der Werf met De krater. Ik ken zijn naam uit besprekingen van zijn eerdere boeken, maar heb zelf nooit eerder iets van hem gelezen. Toen ik een boek bestelde bij de boekhandel, kon ik kiezen om het boekenweekgeschenk er digitaal bij te krijgen. Ik heb het dezelfde dag nog uitgelezen.

Verder lezen
11 maart 2025

Zij kwam voor hulp – Minke Douwesz

Minke Douwesz had aangekondigd geen romans meer te schrijven, maar nu is er toch weer een boek van haar hand verschenen. Nog een verrassing: dit is een toekomstverhaal, dat zich afspeelt rond 2085, nadat een grote overstroming een deel van Nederland voorgoed onder de zeespiegel heeft doen verdwijnen. Er heerst een streng regime, waarin natuurbescherming heel belangrijk is. Alles is op de bon en de tijd dat iedereen een zakcomputer bij zich heeft is ook voorbij. Zelf koken kan wel, maar de meeste mensen eten in een soort kantines. Ook zijn er strenge morele wetten. Vrouwen moeten in principe rokken dragen, tenzij dat echt te onpraktisch is bij bepaalde bezigheden. Homoseksualiteit is niet strikt verboden, maar wordt erg ontmoedigd.

Verder lezen