In 1941 schrijft Thé voor het eerst een brief aan haar zus Magda, die is ingetreden in een klooster. Twee bladzijden later springt het verhaal naar een non in 1994, waar Sophie Keller een reportage over maakt. Wat de band is tussen Sophie en Thé ontdek ik pas een heel stuk verderop in het boek. Marie de Meister zet eerst een aantal verhaallijnen uit, met flashbacks naar Sophies jeugd in een pleeggezin, haar studententijd en het recente verleden met haar vriend Baauwe. Dat zijn dus in totaal vijf tijdstippen! Het is maar goed dat ik meteen een bladzijde of 70 lees, zodat ik de opzet ongeveer door heb.



