Ik luister graag naar de Grote Vriendelijke Podcast over jeugdliteratuur. Sinds ik die heb ontdekt, ben ik meer kinder- en jongerenboeken gaan lezen en dat is heerlijk. Het zijn vaak verhalen die niet te lang zijn en je een goed gevoel geven. Laatst werd illustrator en schrijver Ludwig Volbeda in de podcast geïnterviewd over zijn schrijfdebuut Oever. Het was een mooi gesprek waarin de bedachtzaamheid van deze auteur de toon zette. Er werd getwijfeld over wat ze zouden verklappen over de inhoud van het verhaal en voor dit stukje aarzel ik daar ook over. Wie liever blanco in een verhaal stapt, kan daarom beter meteen naar de boekhandel lopen. Zelf vond ik het wel prettig om al iets meer te weten.

Oever is namelijk een subtiel verhaal. De hoofdpersoon is Jip, een tiener die meivakantie heeft, maar wel een huiswerkopdracht: maak een zelfportret. Dat levert een worsteling op. Jip schuift het voor zich uit en gaat liever naar buiten om insecten na te tekenen. Het boek staat vol prachtige zinnen met kleine observaties en heerlijke metaforen. Daarom probeer ik langzaam te lezen. Tegen het einde lukt dat niet meer.
Verder lezen