Aan het begin van dit blogjaar schreef ik over een boek waarvan ik vermoedde dat het lang op de eerste plaats zou blijven staan. Onder buren van Juli Zeh heeft spanningsbogen, natuurbeschrijvingen, filosofische bespiegelingen die me aan het denken zetten, en een hoofdpersoon die levensecht wordt in mijn hoofd.
Verder lezenIk ben een boekiemonster. In Sesamstraat zie je Koekiemonster die zijn koekjes naar binnen schrokt en de kruimels in het rond laat vliegen. Ik doe dat met boeken, die ik verslind. Het ene exemplaar smaakt me goed, terwijl ik de andere na een paar bladzijden aan de kant leg. De tijd dat ik over elk boek dat ik uitlas een blogartikel schreef, is voorbij (anders valt het ook niet meer bij te houden voor jullie). Maar de mooiste boeken kregen lyrische besprekingen en die zet ik traditiegetrouw op een rijtje.
Voor de vorige kerstvakantie had ik Zondagsleven van Judith Visser bewaard, in de verwachting dat ik het lezen daarvan niet wilde onderbreken door iets anders dan eten of slapen. Dat klopte, want Jasmijn leerde omgaan met haar autisme en ik leefde weer erg met haar mee. Hetzelfde gebeurde bij Mislukt van Iris Boter, een feelgood-boek mét diepgang.
Verder lezenDe laatste jaren neem ik me steeds voor om minder te lezen en meer tijd buiten door te brengen en met familie en vrienden. Je begrijpt dat dat dit jaar niet is gelukt… ik las dan ook belachelijk veel boeken. Toch heb ik niet lang hoeven nadenken over welke boeken het meeste indruk op me hebben gemaakt.
In The Humans van Matt Haig komt een buitenaards wezen in een mensenlichaam terecht, wat bijzondere humor en levenslessen oplevert.
In 2019 hebben boeken mijn kijk op de wereld veranderd, zowel in het groot als in het klein. Via non-fictie maakte ik kennis met andere wereldvisies en mensbeelden. Hans Rosling laat in Feitenkennis zien dat armen niet allemaal even arm zijn. Cathelijne Esser geeft in De eenvoud van aandacht manieren om met een nieuwe blik naar alles om je heen te kijken, waardoor ook je gedrag verandert.
Door literatuur te lezen, weet je dat andere mensen net zo met het leven kunnen worstelen. Onze diepste gedachten en gevoelens laten we vaak niet aan elkaar zien, maar door boeken weet ik dat we op elkaar lijken, ook al leven we in verschillende tijden of bubbels, of hebben we een andere leeftijd, huidskleur, sociaal-economische status of ziekte. Dat levert herkenning en troost op. Verder lezen
‘2017 was goed, maar 2018 wordt nog beter,’ dacht ik een jaar geleden. God zij dank is dat ook nog uitgekomen. Een hoogtepunt was dat er in het gezin van mijn zusje een gezonde zoon bij kwam. Voor mijzelf was het belangrijkste dat ik mijn ambtenarenaanstelling heb ingewisseld voor een baan bij een klein, gezellig bedrijf. Ondertussen blijft deze blog rustig doorgroeien en er kwamen nieuwe volgers bij, naast de trouwe lezers die ik zo waardeer. Bedankt voor al jullie reacties en de leuke gesprekken over boeken! En dan is het nu tijd om de beste boeken van dit jaar nog eens te noemen.
2017 was een goed jaar voor mij, in verschillende opzichten. Ik heb veel gewandeld, zowel alleen als met anderen, in binnen- en buitenland. Daar heb ik ontzettend van genoten. In het zwembad en op mijn werk heb ik vooruitgang geboekt, wat moeite kost maar ook voldoening geeft. Ook mocht ik weer veel lezen, al had ik mij voorgenomen om dat iets minder te doen… Boeken blijven mijn grootste hobby: lezen, snuffelen naar nieuw leesvoer, blogs van anderen bezoeken én naar bijeenkomsten over boeken gaan. Ik was dan ook blij verrast dat ik dit jaar was uitgekozen voor de lezersjury van de ECI Literatuurprijs. Helaas won mijn favoriet Halleluja niet, maar het was een heel leuke ervaring.
Mijn smaak is vaak anders dan die van de vakjury’s van literaire prijzen. Ik zie wel dat het goede boeken zijn, maar ze raken me niet altijd. Gelukkig waren er ook genoeg boeken die me wel wat deden. Zo vond ik 
Probeer om te keren, het debuut van Marijn Sikken, erg goed. Aan de andere kant las ik het één na laatste boek van Renate Dorrestein Reddende engel. Het is verdrietig dat het boek dat ze nu schrijft haar allerlaatste zal zijn. Een verrassing was de heerlijke roman Weg van psychiater Minke Douwesz.
Ben je al lijstjesmoe? Ik hoop het niet, want zoals altijd wacht ik op de laatste dag van het jaar. Ook in de laatste weken van 2016 las ik boeken, dus hoe kan je een maand eerder al de balans opmaken? Met wat moeite heb ik mijn jaaroverzicht terug weten te brengen tot elf boeken (oh nee, stiekem twaalf).
Vorig jaar was ik begonnen met het lezen van poëzie. Dit jaar heb ik maar liefst acht gedichtenbundels gelezen. De allermooiste gedichten over de duinen vond ik in Bagatellen voor een landschap van J. Bernlef. Ook genoot ik van de gedichten van Merel Morre, die ik zo leuk vond dat ik een nieuwe verjaardagskalender kocht met haar versjes en tekeningen van Maaike Hartjes. Verder lezen
Qua boeken heeft 2015 mijn verwachtingen weer overtroffen. Ik las weer meer dan in 2014 en er waren ontzettend mooie boeken bij. Natuurlijk waren er ook een paar tegenvallers, maar die leg ik gerust aan de kant na een bladzijde of vijftig, om me te richten op iets anders. Vandaag blikken we terug op het jaar 2015 en ik wil jullie nog eens meenemen langs de beste boeken die ik las. Verder lezen
Wat was dit een heerlijk leesjaar! Ik heb maar liefst 74 boeken gelezen, terwijl ik er in de jaren daarvoor rond de 50 per jaar las. Vandaag wil ik terugblikken op de mooiste ontdekkingen van afgelopen jaar.
De hoofdprijs gaat natuurlijk naar Eva Kelder. Momenteel lees ik haar prachtige debuutroman Het leek stiller dan het was voor de tweede keer (iets wat ik niet vaak doe en al helemaal niet binnen een jaar). Het is weer ontzettend goed. Het mooie is dat ik nu al weet hoe het verdergaat en dus kan ik verbanden leggen die ik eerder niet zag. Het was ook erg leuk om Eva samen met een aantal andere boekbloggers van Not just any book te ontmoeten. Velen werden geraakt door dit boek. Dus mocht je het nog niet gelezen hebben, doe dat dan alsnog!
Het is de laatste dag van het jaar en dan is het tijd voor een terugblik. Het afgelopen jaar heb ik 55 boeken gelezen. De volgende zijn me daarvan het meest bij gebleven:
Alles wat er was – Hanna Bervoets
Reserveer een paar uur om in dit boek te kruipen… het is adembenemend.
Al zijn fantasieën – Belcampo
Zijn verhalen blijven fantastisch!
Het Bureau – J.J. Voskuil
Dit jaar las ik het zevende en laatste deel van de serie, het is echt geniaal geschreven en herkenbaar voor iedereen die op kantoor werkt.
1q84 – Haruki Murakami
Deze trilogie is een must als je van surrealisme houdt.
Emo’s labyrint – Ynskje Penning
het waargebeurde reisverhaal van een monnik in 1211
en in de categorie non-fictie:
Geleid door het licht en Het ontwakende hart – Betty Eadie
Zij had een uitgebreide bijna-dood-ervaring en het is zeer boeiend en erg bemoedigend om hierover te lezen. In totaal las ik vier boeken over dit onderwerp (in de afgelopen jaren) en ik schreef daarover in deze post.
Er waren ook boeken die ik halverwege heb weggelegd, dat waren:
Een soort familie – Kees van Beijnum
Na het mooie ‘Dichter op de Zeedijk’ wilde ik meer van deze schrijver lezen, maar dit boek kon me niet boeien.
Spel – Stephan Enter
Hier kon ik niet doorheen komen, dus aan ‘Grip’ ga ik me ook niet wagen, tenzij iemand me ervan overtuigt dat het wel de moeite waard is.
Grote Europese roman – Koen Peeters
Elk hoofdstuk is genoemd naar een Europese stad en dat trok me aan, maar het bleek een saai verhaal over zakenmannen.
De maagd Marino – Yves Petry
Dit boek werd genomineerd voor de Libris en de AKO literatuurprijs, maar ik vond het vreselijk.
Verder vond ik Dit zijn de namen – Tommy Wieringa ook tegenvallen.
Voor 2014 liggen er al een aantal boeken te wachten om gelezen te worden. Ik ga meedoen met ‘Een perfecte dag voor literatuur‘, een club van mensen die tegelijkertijd een blog publiceren over een bepaald boek. Verder wil ik een aantal boeken gaan lezen uit verre landen, geïnspireerd door het project ‘A year of reading the world‘. Op die manier kan ik vanuit mijn luie stoel de wereld over reizen, ik kijk ernaar uit!
Lalagè leest 