In 2023 las ik een recordaantal boeken, tenminste, als je boeken kunt tellen. Want een novelle en een dikke pil kan je eigenlijk niet vergelijken. Ik las ook een recordaantal boeken niet uit… Word ik dan steeds strenger? Ben je minder snel onder de indruk als je veel leest? Of ik ben juist aardiger voor mezelf, dat ik mag stoppen in plaats van door te ploeteren. Het is nog altijd heerlijk als ik wél goed kies en een geweldige leeservaring heb. Hieronder noem ik het allerbeste dat ik dit jaar las.
Drie boeken in de categorie non-fictie veranderden mijn visie op bepaalde aspecten van dit leven. Dat begon met Door de nauwe poort van Karen Armstrong, over de zeven jaren die ze als jonge vrouw rond 1960 in een zeer streng klooster doorbracht. Ik roep weleens: ‘Als ik een eeuw geleden had geleefd, was ik non geworden.’ Maar na dit boek weet ik dat niet meer zo zeker.
Ed Yong maakte me ervan bewust hoe dieren op verschillende manieren de wereld waarnemen in Een immense wereld, een briljant en toegankelijk boek over wetenschappelijk onderzoek op dit vlak.
In Waarom we niet bang hoeven te zijn voor kernenergie beschrijft Marco Visscher de beeldvorming over dit onderwerp, wat essentieel is om te begrijpen als je ook maar iets over kerncentrales wilt vinden. Sinds ik dit gelezen heb, weet ik dat je er in elk geval genuanceerder over kunt denken.
Als boeken populair worden, heb ik de neiging om er niet aan te beginnen. En ook vanwege de dikte zag ik een beetje op tegen Het lied van ooievaar en dromedaris van Anjet Daanje. Maar het was een ware beleving en écht de moeite waard. Een andere historische roman die ik erg goed vond is Lichter dan ik van Dido Michielsen, dat zich afspeelt in het voormalige Nederlands-Indië. Ik hoop binnenkort het vervolg te lezen.
Aan de andere kant staan de toekomstromans. Esther Gerritsen waagde zich voor het eerst aan dit genre met Gebied 19, waarin Tomas op een dag ontdekt dat de halve wereldbevolking verdwenen is, inclusief zijn vrouw en zoon. Ook genoot ik erg van A closed and common orbit, het tweede deel uit de sociale sf-serie van Becky Chambers.
Ik las dit jaar een behoorlijk aantal kinderboeken, geïnspireerd door de Grote Vriendelijke Podcast. Het mooiste vond ik het prentenboek Schildpad en ik van Marit Törnqvist, dat laat zien dat jeugdboeken voor alle leeftijden zijn.
Zo terugkijkend was het toch weer een fijn leesjaar. Op naar het volgende. Ik wens jullie allemaal een goed 2024 toe, met stapels inspirerende boeken.
Lalagè leest 
Mooi om te zien hoeveel verschillende genres jij las. En je hebt helemaal gelijk, geen tijd verdoen aan boeken die je niet kunnen boeien. Ik wens jou ook een goed jaar toe, met veel fijne boeken. (Zelf heb ik dit jaar nauwelijks gelezen en al helemaal niet geblogd, door omstandigheden. Hopelijk komt dat komende jaar weer).
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn om even wat van je te horen! Het leven kan zo lopen dat lezen op een lager pitje komt, dan zijn andere dingen belangrijker. Hopelijk vind je komend jaar wel gelegenheid om weer eens een boek te pakken.
LikeLike
Mooie beschouwing over een geweldig leesjaar. Het niet uitlezen van boeken die je niet bevallen, is mijns inziens heel verstandig. Er is zoveel goed aanbod dat de beschikbare leestijd gewoonweg te kort is. James Joyce zei het al (weliswaar in het Engels): “Het leven is te kort voor slechte boeken.”
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtige boeken heb je gelezen, Lichter dan ik vond ik ook heel mooi en Door de nauwe poort blijft een favoriet die ik regelmatig herlees. Ik lees ook niet alles uit, ik mag het opgeven van mezelf. Ik denk dat het heel verstandig is om niet door te lezen als je er niks aan vindt, lezen doe je voor je plezier!!
Ik wens jou een heel mooi 2024, met opnieuw heel veel mooie en diverse boeken en verder ook alle goeds.
Groetjes,
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Barbara, een gelukkig 2024! Groetjes, Erik
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal blij word ik van je woorden dat je door bepaalde boeken gelezen te hebben, het leven en de wereld anders bent gaan zien. Dat is toch wel het mooiste van lezen, dat het mogelijk is om uit je gewone denkpatronen gesleurd te worden, vind ik dan.
Ik heb weer een jaar met plezier van je blog genoten en hoop dat jij er net zoveel plezier bij beleefd hebt om het te schrijven. Wie weet tot 2024!
LikeLike