Eindelijk lees ik weer eens iets van de grote Murakami! Ik had het e-book van De kleurloze Tazaki Tsukuru en zijn pelgrimsjaren vorig jaar gekocht om te lezen voor mijn leesgroep, maar degene die het boek had uitgekozen wilde toch iets anders bespreken. Ze had namelijk van iemand gehoord dat het niet zo’n goed boek was. En ik had ook een paar keer gelezen dat dit een ‘mindere’ Murakami zou zijn. Maar ja, het blijft Murakami en ik heb het boek al, dus ik begin er vol goede moed aan.
Japan
De opwindvogelkronieken – Haruki Murakami
Van de boeken van Haruki Murakami krijg ik maar geen genoeg! Na Norwegian Wood en de trilogie 1q84 las ik een paar maanden geleden Ten zuiden van de grens. Dat was zo uit en daarom was ik nu wel toe aan een lekker dik boek van Murakami. Naast Kafka op het strand behoort De opwindvogelkronieken tot zijn dikste boeken. Als e-book telt het maar liefst 748 bladzijden.
De hoofdpersoon van dit boek heet Tõru Okada. Hij is werkloos en zit thuis terwijl zijn vrouw naar kantoor gaat. Het tempo aan het begin van het verhaal is laag, vergelijkbaar met het tempo waarin Tõru zijn leven leidt. Het spannendste wat er gebeurt is dat de kat verdwijnt. Omdat hij verder toch niets te doen heeft dan het huishouden en omdat zijn vrouw het op prijs stelt, gaat hij op zoek naar de kat. Dan ontmoet Tõru een vroegwijs tienermeisje en hij ontvangt zijn eerste mysterieuze telefoontje van een helderziende dame. Kortom, in de eerste twintig bladzijden kan ik al tien kruisjes zetten op onderstaande bingokaart.
Ten zuiden van de grens – Haruki Murakami
Veel van Murakami’s boeken zijn uitgeleend in de bieb. Ten zuiden van de grens staat er nog, dus die is voor mij. Meteen op de eerste bladzijde geniet ik al van die typische Murakami-stijl: korte zinnen, geen moeilijk taalgebruik, details zonder traag te worden, aandacht voor muziek en boeken, een jeugdliefde die veel indruk heeft gemaakt en mysterieuze gebeurtenissen. Daarbij maakt het overigens niet uit of het boek vertaald is door Elbrich Fennema (dit boek en Norwegian Wood) of Jacques Westerhoven (1q84), want zij leveren allebei uitstekend werk.
Ten zuiden van de grens gaat over het liefdesleven van Hajime. Als kind is hij bevriend met Shimamoto, een meisje dat net als hij enig kind is, wat in de jaren ’60 nog niet zo gebruikelijk is in Japan. Shimamoto sleept met haar been en daarom zitten ze vooral samen op de bank te kletsen en naar platen te luisteren. Als ze twaalf jaar zijn, verhuist Hajime naar een andere stad en ze raken elkaar uit het oog.
De offers – Kees van Beijnum
Eerder las ik van Kees van Beijnum het mooie Dichter aan de Zeedijk, over een jongen die opgroeit in een Amsterdamse kroeg. Daarna koos ik voor Een soort familie en dat bleek zo saai dat ik het halverwege weglegde. Het was dus spannend om aan dit boek te beginnen, dat 512 bladzijden telt en dat ik zou lezen voor boekbloggersclub Een perfecte dag voor literatuur. De lovende recensie van Tessa zorgde ervoor dat ik het aandurfde.
De offers speelt zich af in Japan in 1946, dus vlak na de Tweede Wereldoorlog. De Nederlandse rechter Rem Brink werkt mee aan het tribunaal om Japanse oorlogsmisdadigers te berechten, samen met tien andere rechters uit diverse landen. Kees van Beijnum heeft hier duidelijk veel historisch onderzoek aan gewijd. Hij weet het zeer helder te verwoorden, zodat een geschiedenisleek als ik het prima kan volgen. Ik vind het zelfs interessant om te lezen hoe de Japanse mannen terecht staan voor bijvoorbeeld hun rol als minister tijdens de oorlog. Brink staat onder druk, omdat hij het niet met het vonnis van de andere rechters eens is.
Lalagè leest 