Nobelprijswinnaar Nagieb Mahfoez is één van de bekendste Arabische schrijvers. Op mijn boekenlijst staat zijn roman Tussen twee paleizen, maar dat is een vrij dik boek. Ik had meer zin in een verhalenbundel en daarom koos ik voor Taveerne De zwarte kat. Hierin staan zeventien verhalen, variërend van vijf tot 28 bladzijden. Het liefst heb ik ze nog iets korter, maar dit is ook prima.
Nagieb Mahfoez schrijft licht surrealistisch, waar ik erg van houd. Hij had van mij nog wel ietsje meer mogen fantaseren. Maar op deze manier krijg ik juist een mooi beeld van het leven in Egypte. Wat mij erg opvalt is dat vrouwen amper een rol spelen. Ze lijken amper te bestaan en als ze toch voorkomen dan gaat het erom of ze huwbaar zijn. Eén keer heeft een weduwe de hoofdrol, maar eigenlijk gaat het dan ook meer om de man die haar aan de haak slaat. Ik vraag mij af of dat nog steeds zo is.
Lalagè leest 