Ronja is veertien en woont in een houten huisje op het vakantiepark van haar ouders, met een moestuin erbij. Dat klinkt misschien spannend, maar in de winter is het ijskoud en het huisje heeft dan geen stromend water. Bovendien is er geen internet, want het park is stralingsvrij. Af en toe kan het knap lastig zijn dat Ronja geen e-mails kan ontvangen, bijvoorbeeld als er een roosterwijziging op de website van de school staat. Ze krijgt wel geld van haar ouders om eten te kopen, maar dat is geen vetpot.

Huisje 13 begint in april, als de kou voorbij is en de groenten in de moestuin goed beginnen te groeien. Hoe Ronja in deze situatie verzeild is geraakt, wordt duidelijk via hoofdstukken met terugblikken. Ronja’s moeder was altijd bezig met haar werk. Ze had meer aandacht voor de mensen die haar opbelden dan voor haar dochter. Tot ze het haar te veel werd. Ze ontdekte dat ze gevoelig was voor straling en de mobiele telefoon moest weg. Met stiefvader Ramses kocht ze het vakantiepark. Ronja moest naar een andere school, op een uur fietsen afstand. Een paar maanden later gebeurde er iets waardoor haar overgevoelige moeder liever had dat Ronja niet meer in het beheerdershuis woonde, maar haar eigen plek kreeg.