In de kerstvakantie twitterde ik dat ik zin had in een verslavend boek. Daarop kreeg ik een aantal goede tips. Suzanne raadde het Spaanse Het geluid van de nacht aan. Omdat ik mij voor 2016 heb voorgenomen om onder andere dikke boeken en historische boeken te lezen en verder te gaan met mijn leesreis om de wereld, leek dit me een perfecte start.

Sira Quiroga wordt geboren in 1911 in Madrid. Als jong meisje moet ze al met haar moeder mee om te werken in het naai-atelier. Sira geniet ervan om bij rijke dames hun bestellingen af te leveren. Op die manier komt ze in mooie huizen en ze vergaapt zich aan wat daar allemaal te zien is. Als jonge vrouw verlooft ze zich met een brave ambtenaar, maar op een dag valt ze als een blok voor de knappe Ramiro. Als de Spaanse burgeroorlog uitbreekt, vertrekken ze naar Tanger in Marokko. Daar gaat Ramiro ervandoor met Sira’s geld, zonder de rekening van hun hotel te betalen.

Sira komt in Tétouan terecht, waar ze onder de hoede komt van een pensionhoudster Candelaria de smokkelaarster. Als die erachter komt dat Sira heel goed kan naaien, besluit ze om een atelier te openen zodat Sira geld kan verdienen om haar schulden af te betalen. Het kost een gevaarlijke missie om het startkapitaal te vergaren, dat is ontzettend spannend om te lezen. Maar het lukt en Sira naait mantelpakjes en japonnen voor chique buitenlandse dames. Op die manier komt ze in contact met de echtgenotes van de belangrijkste politieke kopstukken van dat moment, die rechtstreeks in verbinding staan met Franco. Die zet ondertussen Spanje op z’n kop en Sira maakt zich zorgen over haar moeder die nog in Madrid is.

María Dueñas verstaat de kunst om situaties tot in detail te beschrijven, zonder de vaart uit het verhaal te halen. Er zijn maar een paar stukjes waar ik er even niet zo vlot doorheen kom. Jacqueline Visscher heeft voor een zeer goede vertaling uit het Spaans gezorgd, waarin mooie zinnen behouden blijven:

Maar we waren ons er allebei van bewust dat grenzen soms onnauwkeurig en rekbaar zijn, dat ze kunnen bewegen, vervagen of zelfs oplossen en verdwijnen als inkt in water.

De belangrijke personen in Sira’s leven worden heel goed neergezet en de politiek is knap verweven in het verhaal van Sira, waardoor ik veel leer over Spanje en Marokko in de jaren dertig en veertig. Als het saai dreigt te worden, gebeurt er wel weer iets waardoor ik op het puntje van mijn stoel zit, bijvoorbeeld als Sira wel erg goed bevriend raakt met een Engelsman of als ze per ongeluk een belangrijk gesprek tussen twee politici hoort. In de tweede helft van het boek wordt Sira ingezet als informant van de Britse geheime dienst. Het wordt steeds spannender en ik lees de laatste tachtig bladzijden in één adem uit, tot de ontknoping en de epiloog. Dit is inderdaad een verslavend boek en daarmee een echte aanrader.

Foto’s van personen en plaatsen uit het verhaal zijn te zien op http://eltiempoentrecosturas.blogspot.com