Rob van Essen

9 februari 2021

Een man met goede schoenen – Rob van Essen

Omdat ik eerder zo had genoten van Hier wonen ook mensen, verheugde ik me erg op de nieuwste verhalenbundel van Rob van Essen. Het is toch heerlijk om af en toe gewoon wat leuks te lezen, waar je om kunt lachen. In deze donkere tijden heeft Een man met goede schoenen me goed gedaan. De verhalen zijn lekker kort: gemiddeld twaalf bladzijden.

In de verhalen wordt regelmatig gewandeld en gefilosofeerd:

Ik loop er graag, ik hou van lange, rechte wegen, in mijn hoofd zitten al kronkels genoeg.

En dan komt hij iets of iemand vreemds tegen:

Soms zie je iets wat onmogelijk is en waardoor de wereld in een onbekende plek verandert. Je dacht dat je er thuishoorde, maar dat is niet zo; opeens maakt het vreemde waarvan je schrikt jou ook vreemd.

Verder lezen
5 oktober 2019

Lalagè is gestrand

Soms valt een boek zo tegen dat ik het niet uitlees. Hoe meer mensen het aanraden, hoe langer ik het blijf proberen. Maar smaken verschillen en dat is niet erg. In dit artikel licht ik bij een aantal boeken toe waarom ik erin strandde en verwijs ik je door naar bloggers die er wel doorheen kwamen.

Gerbrand Bakker – Rotgrond bestaat niet

Van Gerbrand Bakker had ik al vijf boeken met plezier gelezen. Maar dit boek over tuinieren kon me niet boeien. Sue en Sandra lazen het wel uit.

Rob van Essen – De goede zoon

Gestopt op bladzijde 147. Ik had me verheugd op een toekomstroman van Rob van Essen. Verder lezen

22 juli 2015

Visser – Rob van Essen

De verhalenbundel Hier wonen ook mensen van Rob van Essen vond ik helemaal geweldig. Daarom had ik veel zin om zijn roman Visser te gaan lezen en ik leende het als e-book van de bieb. Daardoor zie ik pas bij het schrijven van deze blogpost hoe saai de voorkant is… dat laat misschien al zien dat dit boek moeilijk te duiden is.

Jacob Visser is leraar geschiedenis. Op een dag geeft hij les over de Tweede Wereldoorlog en voor hij het weet staat hij voor de klas te filosoferen over het geweten van kampbeulen. Hij bedenkt dat “mensen zonder geweten het beste af zijn, omdat die tegenover zichzelf geen verantwoording over hun daden hoeven af te leggen en niet bij voorbaat van bepaalde handelingen af hoeven te zien enzo.” Een paar dagen later belt een oude vriend van hem op, waarvan de kinderen bij Jacob in de klas zitten. Die vriend is journalist bij de plaatselijke krant. Zijn kinderen hebben tijdens het avondeten verteld over de ideeën van Visser, maar dat een beetje aangedikt: meneer Visser zou het liefst bewaker in een concentratiekamp zijn geweest. Daarop wordt Jacob geschorst. Verder lezen

12 november 2014

Hier wonen ook mensen – Rob van Essen

Op een zonnige zaterdagmiddag belde mijn buurman bij me aan. Hij zei: ‘Ik heb je hulp nodig. Ik kan het je het beste uitleggen als je even mee naar buiten gaat.’ Buiten stond mijn fiets tegen een boom, met die van de buurman er tegenaan. Ze stonden er zo te zien al een tijdje, want een spin had besloten zijn web te weven tussen onze voorvorken. De buurman was van plan om ergens heen te gaan, maar hij wilde het spinnenweb niet kapot maken. Er zat dus maar één ding op: ik moest meefietsen, met dezelfde snelheid, zodat de spin kon blijven zitten. Ik geloofde er niet in dat we ver zouden komen, maar besloot het toch te proberen. Het ging echter wonderbaarlijk goed: de buurman riep af en toe iets als ‘stoeprand!’ of  ‘zometeen naar rechts!’ Na een paar straten ging het helaas toch mis. Verder lezen