N.K. Jemisin won belangrijke prijzen met haar bijzonder originele trilogie The Broken Earth. Ik had zin om nog eens wat van haar te lezen en dat werd een verhalenbundel. In de inleiding vertelt de schrijver dat ze ooit het advies kreeg om korte verhalen te gaan schrijven. Daar had ze weerstand tegen, ze wilde immers een roman schrijven. Maar ze ontdekte dat korte verhalen ideaal zijn om dingen uit te proberen. En dat ze helemaal niet onderdoen voor romans.
Bij het eerste verhaal in How Long ‘til Black Future Month? is te merken dat dit uit het begin van haar schrijverschap stamt. Toch vind ik het erg leuk om te lezen. Jemisin is zelf een vrouw met een bruine huidskleur en ze vindt het belangrijk om over diverse personages te schrijven. Soms ligt dat er dik bovenop, maar het is goed om tegenwicht te bieden aan de overwegend witte, mannelijke wereld van de science fiction en fantasy. Je moet ook bedenken dat Jemisin twintig jaar gelden begon met schrijven en toen was dat nog echt zo.
Lalagè leest 