Gary wil een huisje bouwen op Caribou Island, het eiland vlakbij hun huis in Alaska. Dat wil hij al sinds hij dertig jaar geleden met zijn vrouw Irene naar Alaska ging vanuit Californië. Irene had toen nog niet door dat hij daar voor altijd wilde blijven. Nu kent ze hem door en door en het huwelijk is niet zo goed meer, maar scheiden wil ze niet en ze verbijt zich steeds.
Gary en Irene hebben twee kinderen: Mark woont vlakbij en Rhoda woont een stuk verderop met haar vriend, tandarts Jim. Het perspectief wisselt steeds tussen de verschillende hoofdpersonen. Terwijl Irene ziek in bed ligt met knallende hoofdpijn, gaat Gary verder met het bouwen van de hut en Jim gaat vreemd met Monique die weer was komen aanwaaien bij Mark. Het lullige is dat Rhoda in de veronderstelling is dat ze binnenkort met Jim zal gaan trouwen op Hawaii.
David Vann weet me in elk hoofdstuk weer mee te slepen in de wereld van één van de hoofdpersonen. Hij schrijft geen makkelijk Engels, maar het is echt goed geschreven met prachtige beschrijvingen van het landschap van Alaska en verschrikkelijke taferelen bij het vissen op zalm. De ruige natuur van Alaska is schitterend, maar het weer kan onstuimig zijn. Irene en Gary kamperen op het eiland als het al begint te sneeuwen. Ik kan me helemaal voorstellen hoe koud het is, brrr.
Ook heel knap zijn de rake psychologische observaties. Het gaat over de man-vrouwrelaties maar ook over ouders en kinderen en over broer en zus. Door de wisseling van het perspectief begrijp je als lezer waarom de relaties zo moeilijk lopen. Irene beschuldigt Gary ervan dat hij altijd wegloopt voor confrontaties. Zoon Mark vertoont hetzelfde gedrag. Ook is Irene bang dat haar dochter dezelfde fout maakt als zijzelf: trouwen met een man die niet van haar houdt. Of houdt Gary toch van zijn vrouw? En waarom vraagt Jim Rhoda ten huwelijk terwijl hij net vreemd is gegaan? Dit soort vragen lijkt me interessant om te bespreken met een leesclub.
Het einde van Caribou Island is ook om het koud van te krijgen. Het is terecht dat dit boek op de eerste plaats kwam in de poll. Ik zou graag meer lezen van David Vann. Overigens is dit boek ook in het Nederlands vertaald, onder dezelfde titel.
Lees ook de Engelse bespreking van dit boek door Leeswammes.
Klinkt als het perfecte winterboek!
LikeLike
Lijkt me een goed boek. Alleen jammer dat het in het Engels is.
LikeLike
Er is ook een Nederlandse vertaling! Alleen de titel is onvertaald gebleven.
LikeLike
Fijn dat je het boek zo goed kon waarderen. Ik vond het ook mooi. Als je meer wilt lezen van David Vann: zeker doen, maar pas op, sommige van zijn boeken zijn erg ‘duister’. Zie mijn recensies op mijn Leeswammes blog.
LikeLike