15 eeuwen Nederlandse taal – Nicoline van der Sijs

De enige taal die niet verandert is een dode taal.

Nicoline van der Sijs laat aan het begin van dit boek al merken hoe ze naar het Nederlands kijkt: niet als taalpurist die anderen verbetert, maar met verwondering over hoe dynamisch taal is. Zelf kan ik me wel ergeren aan taalfouten, maar taalkundigen (zoals ook Marc van Oostendorp) helpen om er mild naar te kijken. Die foutjes ontstaan immers niet willekeurig; er zijn trends in te ontdekken. En als een afwijkende vorm maar vaak genoeg wordt gebruikt, zal die uiteindelijk worden overgenomen door anderen en opgenomen in de standaardtaal.

Onze Nederlandse taal is niet uit de lucht komen vallen. 15 eeuwen Nederlandse taal begint bij het Indo-Europees, waaruit door migratie van mensen het West-Germaans ontstond. Daarna komt het Oudnederlands in de Middeleeuwen. En zo wordt elk hoofdstuk een tijdvak besproken, met de bijbehorende taalverschijnselen. Dat begint steeds met de historische context van die periode, wat ik al zo knap beschreven vind. Het is toegankelijk voor een leek en tegelijk erg informatief. Na de geschiedenis worden achtereenvolgens de veranderingen behandeld in klank, spelling, verbuigingen en vervoegingen, samenstellingen en afleidingen, leenwoorden en zinsbouw. Dat ik dit zo kan opnoemen is te danken aan de heldere inleiding.

Verder lezen

Flessenpost uit Reykjavik – Laura Broekhuysen

Bij mijn boekenclub koos iemand voor Winter-IJsland, wat ik twee jaar geleden al had gelezen. Ik besloot om het deels te herlezen, maar het is een dun boek en uiteindelijk las ik het helemaal. Wat me opviel was dat mijn leeservaring anders was dan bij de eerste keer. Ik schreef toen dat ik het afstandelijk vond, maar bij het herlezen heb ik vooral genoten van de poëtische schrijfstijl van Laura Broekhuysen, die vertelt over haar eerste jaar in IJsland. Daar woont ze erg afgelegen met haar IJslandse man en twee jonge kinderen. Bij de leeskring kon niet iedereen het boek evenveel waarderen, maar we waren het er wel over eens dat de dochter wel erg wijze uitspraken doet voor haar leeftijd.

Toevallig kreeg ik rond dezelfde tijd een berichtje van Jannie, die net het vervolg Flessenpost uit Reykjavik had gelezen. Ze maakt me nieuwsgierig: hoe zou het verder zijn gegaan met Laura en haar gezin op die afgelegen plek? Verder lezen