Ik vermoed dat Maarten ’t Hart dit boek uit 1989 grinnikend heeft geschreven. In zijn debuut viel me op dat hij bloedserieus was en dat zijn nuchtere, droge humor ver te zoeken was, maar met De unster heb ik mij kostelijk vermaakt.
Het boek bevat twaalf verhalen. In een aantal daarvan lijkt de schrijver zelf de hoofdpersoon te zijn. Hij doet verslag van gebeurtenissen uit zijn eigen leven, vast wel aangedikt, maar altijd realistisch. Het gaat bijvoorbeeld over zijn leven op het platteland, met de moestuin en de buurman die boer is en regelmatig even langskomt om te kletsen. De natuur in de buurt wordt gedetailleerd beschreven.
In een ander verhaal ruimt de hoofdpersoon de kelder van zijn oude Amsterdamse huis op, waarin diverse bewoners hun troep hebben achtergelaten. Telkens als hij iets in de gehuurde bak gooit, komt er wel iemand langs die er weer iets uit haalt. De mensen die dat doen komen aan de praat met de hoofdpersoon. Er hangt een nostalgische sfeer, die van de jaren tachtig. Ik denk terug aan toen: ik was kind, internet en mobiele telefoons bestonden nog niet en mensen maakten makkelijker op straat een praatje met elkaar. Misschien is het wel deze sfeer die de verhalen in dit boek tot een eenheid maken. Er zijn twee verhalen die zich in de trein afspelen en ook daar vinden weer bijzondere ontmoetingen plaats.
In sommige verhalen speelt het streng-gereformeerde geloof een rol, met de nodige grappen en spitsvondigheden. Maar de humor is zo intelligent en creatief dat ik er steeds om kan lachen, ook al vraag ik me soms wel af of dit niet te ver gaat.
Maarten ’t Hart observeert goed en vertelt wat hij ziet. Dat levert heerlijke verhalen op. Geen wonder dat zijn nieuwste bundel De moeder van Ikabod & andere verhalen in de catalogus van de bibliotheek een heel rijtje met ‘Uitgeleend’ oplevert. Gelukkig had ik deze gouwe ouwe nog in de kast staan, gevonden in de weggeefwinkel. Op mijn beurt geef ik het weer door via een openbare boekenkast, zodat een ander erom kan lachen. Of wil jij het misschien hebben? Laat het dan even weten.
Lalagè leest 
Maarten ’t Hart…een schrijver van wie m’n mama alles leest. Voor mij nog een te ontdekken schrijver. De natuur staat vaak centraal in z’n boeken verneem ik. Ik ben wel geïnteresseerd op een of andere manier :-).
LikeLike
Dit was het zevende boek dat ik van hem las. Mijn ouders lezen hem ook graag, allebei :) Je kunt het toch een keer proberen. Ik heb het meeste gelachen om ‘De Jacobsladder’ (over zijn jeugd) en vond ook ‘Het psalmenoproer’ erg goed (historische roman).
LikeLike
Maarten ’t Hart is wat mij betreft geen literaire hoogvlieger, maar zijn boeken zijn altijd onderhoudend om te lezen. Mijn persoonlijke favorieten onder zijn boeken zijn de drie deeltjes uit de serie Privé-domein: “Het roer kan nog zesmaal om”, “Een deerne in lokkend postuur” en “Dienstreizen van een thuisblijver”. Maarten Biesheuvel heeft ook een vermakelijk verhaal geschreven over ’t Hart, ik geloof dat dat “De leeuw van Leiden” heet. Voor mijn lijst op de middelbare school heb ik “De droomkoningin” gelezen, dat ik destijds over zeer vermakelijk vond. Groetjes, Erik
LikeLike
Dank voor de tips :) Ik las zelf ook voor mijn mondeling eindexamen een boek van hem, dat was ‘Het woeden der gehele wereld’.
LikeLike
Niet iedereen kan Maarten ’t Hart waarderen. Zelf vind ik het wel een boeiende schrijver. “Het psalmenoproer” vond ik één van zijn betere romans. Bij sommige boeken van hem heb ik wel aarzelingen. Hij geeft soms wel heel erg af op de kerk. Zoals hij b.v. in “Een vlucht regenwulpen” het optreden van ouderlingen beschrijft …. Ik ben zelf ook jarenlang ouderling geweest (in een minder zware kerk, dat wel), maar ik kán me gewoon niet voorstellen dat je zó met mensen omgaat. Maar goed, er zullen vast zulke slechte zielenherders rond(ge)lopen (hebben).
Verhalenbundels van ’t Hart kende ik tot voor kort nog niet. Toevallig heb ik net woensdag de bundel “De moeder van Ikabod” uit de bieb meegenomen. Wat ik er tot nu toe van gelezen heb, vind ik leuk. Hij kan goed een bepaalde sfeer oproepen, vooral ook van voorbije tijden. Met telkens een vleugje (of meer) humor. Bedankt voor het delen van je leeservaring. De mijne lees je t.z.t. op mijn blog.
LikeGeliked door 1 persoon
Duidelijke recensie! Ik moet nog steeds m’n eerste Maarten ’t Hart lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik mag hem ook graag lezen. Nog een tip De steile helling. Fijne recensie!
LikeGeliked door 1 persoon
[…] van Ikabod & andere verhalen. Ik heb het boek hier in de kast, maar had toevallig net al een verhalenbundel van hem gelezen, dus ik laat ‘m nog even staan. In elk geval zal ik volgend jaar weer mijn […]
LikeLike