Jan Siebelink staat momenteel weer in de belangstelling vanwege de verfilming van Knielen op een bed violen. De film is dicht bij het boek gebleven, maar zoals vaker maakte het boek meer indruk op me. In een boek ga je immers mee in de gedachten van de hoofdpersoon, terwijl je daar bij de film zelf naar moet gissen. In de boekenkast van mijn ouders vond ik een ander boek van Siebelink, namelijk Vera.
Meteen op de eerste bladzijde ben ik verkocht: met een paar zinnen weet Jan Siebelink een bepaalde sfeer neer te zetten. De proloog maakt me nieuwsgierig naar de mooie, mysterieuze Vera. Wie is deze vrouw? Het eerste hoofdstukken gaan over Vera’s jeugd, die niet helemaal soepel loopt. Er is veel spanning in het gezin. Vera en haar zus Suze verschillen erg van elkaar. Als puber is Vera een buitenbeentje en onbereikbaar voor de jongens uit haar klas, die haar zo mooi vinden. Later heeft ze het ene na het andere vriendje, om het gebrek aan gezelligheid thuis te compenseren.
Vera trouwt en is erg gelukkig met Daniël. Zijn vader verschilt alleen qua naam van Hans Sievez uit Knielen op een bed violen. Hij is streng gelovig en zijn vrouw Margje houdt veel van hem. Hij is gek op zijn schoondochter Vera.
Dochter Heleen wordt geboren. Als ze één jaar is, word ze ernstig ziek. Het is heel spannend en ik vlieg door de bladzijden heen. Heleen kruipt door het oog van de naald en het gezin leeft rustig door. Het lijkt wel haast doorlopend zomer: er zoemen hommels rond en de zon schijnt op allerlei manieren. Alleen bij de begrafenis van Vera’s moeder regent het. Vera is vaak zo gelukkig, maar tegelijkertijd zo bang dat Heleen iets overkomt. Ze geniet ook van een verliefdheid, die wat verwijdering in haar huwelijk geeft, maar ook dat gaat weer voorbij.
Het verhaal kabbelt rustig voort en vertelt over het leven van Vera en haar familie, met bergen en dalen. Het doet me denken aan Nora van Colm Tóibín: een mooi geschreven boek over een normale vrouw, waarvan vooral de sfeer me bij zal blijven.
Lalagè leest 
Klinkt als een mooi boek, maar ik kende het nog niet!
Over Nora heb ik ook al veel goede dingen gelezen. Mijn lijst met boeken die ik wil lezen blijft maar groeien ;)
LikeGeliked door 1 persoon
Heet de moeder in ‘Vera’ Margje? Ik lees nu (toevallig!) het nieuwste boek van Siebelink: ‘Margje’. Vorige week was de schrijver te gast bij de boekhandel waar ik werk, als je hem dan zo hoort praten over het schrijfproces, krijg je nog meer zin om zijn werk te lezen.
Ik denk trouwens dat het niet toevallig is dat het regende tijdens de begrafenis; Siebelink gebruikt heel vaak het decor om de gevoelens van zijn personages over te brengen. In ‘Margje’ is het vaak koud en donker. Maar vergis je niet: het is een prachtig boek.
LikeGeliked door 2 people
Ja, opvallend hè, terwijl dit boek uit 1997 komt en ‘Knielen…’ uit 2005.
LikeLike
Oscar viel wat tegen, maar ik wil Vera nog wel eens proberen, net als Margje trouwens.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wil Margje ook heel graag lezen. Het moet je denk ik wel liggen: zo’n boek over een ‘normaal’ persoon zonder veel spanning. Maar ik houd gewoon van die mooie sfeertekeningen.
LikeLike
Knielen op een bed violen staat bij mij al jaren ongelezen op de plank. Ik ben nieuwsgierig, maar het boek intimideert toch ook. Waarschijnlijk omdat destijds de reacties van lezers zo voor of tegen waren.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt, de film vond ik erg goed, maar de vriendin met wie ik was vond het best wel shockerend hoe die mensen hun geloof beleven. Ik vind het vooral heel interessant.
LikeLike