Ik blader door Dwaallichten en zie de ezelsoren die ik heb gemaakt bij gedichten die me het meest aanspreken. Ze zitten vooral in de eerste helft van het boek. Het is niet makkelijk om citaten te kiezen, want een enkele regel voldoet niet. Het sterke zit vaak juist in een gedicht als geheel. Of alle gedichten uit een hoofdstuk, bijvoorbeeld die bij elkaar horen doordat ze allemaal aan dezelfde persoon B gericht zijn. B is een geliefde waar de ik-persoon indruk op probeert te maken op allerlei manieren:

Ik belde naar huis B
maar niemand nam op
wat logisch was ik woon alleen
het vaste nummer was al jaren opgeheven
maar ik hoopte dat ze het per ongeluk aan jou
hadden gegeven, dat jij op zou nemen en zou zeggen
aan zoveel toevalligheden kan zelfs ik niet meer voorbij
al is het op zich niet gek dat iets met een waarschijnlijkheid van twee
op zeven miljard zich ergens op de wereld voordoet in twee mensenlevens.

Mooi ook dat die regels steeds langer worden, dat zie ik pas nu ik ze overtyp.

Er is een gedeelte waarin de tekst ineens gekanteld op de bladzijden staat. Het heeft geloof ik met psychiatrie te maken, want het eindigt met de opname van iemand die een gevaar voor zichzelf en anderen vormt, maar het begint met

Eerst was het licht, daarna de schelpenranden
in mijn wang en ik dacht dat ik Odysseus was
ik stonk naar zeewier en ik had een lange grijze baard.

Dit is echt zo’n stuk dat je meerdere keren moet lezen en elke keer springt iets anders eruit en denk je er iets meer van te begrijpen.

Ik kan niet zo goed thema’s aanwijzen in deze bundel. Het is elke keer weer een verrassing wat er komt. Maar ik houd van de poëzie van Gerda Blees.

Tot slot een gedicht over treinreizen, wat ik ook wel in zijn geheel zou willen citeren maar ik geef je alleen de eerste regels. De rest moet je zelf maar kopen.

Ik kan je niet vertellen hoe aangenaam het is zonder beha
naast je in de trein te zitten, vrij van beugels en banden
met alleen maar losse stof die langs mijn tepels strijkt

(…)

Deze gedichten komen op mijn nachtkastje terecht, om nog eens te lezen en nog eens, en er steeds weer iets anders moois in te ontdekken.

Lees ook wat Marcia over dit boek schreef en hoor Gerda Blees voordragen uit deze bundel.